Gewoon een rustig dagje

Het begint alweer routine te worden, op tijd naar school, Katja twintig minuten eerder dan Kai, want zij gaat met Leah rijden. Ik zal maar niet in herhalingen vervallen, maar het voordeel van rijden ontgaat mij totaal!

Saskia wordt een uurtje later met hoofdpijn wakker. Geen goed teken, maar voor nu geef ik maar Advil. Zij vertrekt, bang dat Aoife niet op haar zal wachten, bijna zonder ontbijt. Ik geef haar gauw een Balance reep, niet het beste, maar zo heeft ze iets in haar maag.

Het is alweer heerlijk weer en ik spring op de fiets. Sommigen vroegen me of het niet ongezellig is, zo'n lange fietstocht in mijn eentje. Hier moest ik even over nadenken, niet of het ongezellig is, want dat is het niet, maar waarom dan niet.

Als ik met iemand samen fiets is het natuurlijk gezellig, maar alleen kan ik mijn eigen tempo aanhouden. Er is onderweg zoveel te zien, dat ik me geen moment verveel en ik kan stoppen wanneer ik wil. Het is iedere keer weer anders en ik ontmoet ook heel wat mede fietsers en joggers, die vrijwel allemaal vriendelijk groeten.

Vandaag bijvoorbeeld zie ik opeens een enorme turkey vulture op een van de electriciteitsmasten landen. Dus stop ik (foto's laten helaas alleen een zwarte vlek zien), want dit is een formidabel dier om te zien van zo dichtbij.


Een turkey vulture, mooi zijn ze niet, maar wel enorm groot

Terwijl ik de gier sta te bekijken, zie ik verderop in het gewas ook een hert grazen. Hij staat weer te ver voor mijn kleine cameraatje om een goede foto te maken, maar kijkt me wel aan om te zien of ik gevaarlijk ben. Dan eet hij (of zij) gewoon rustig verder. Terwijl anderen langs me heen flitsen geniet ik even in alle rust van dit tafereel.

Als ik verder rijd vliegt er een prachtige havik vlak voor me langs het pad over en twee chipmunks vluchten voor mijn wielen. Het weer kan niet lekkerder voor een fietstocht, warm genoeg om zonder jas te gaan, maar niet snikheet.

Ook de natuur is iedere keer als ik op dit pad fiets of loop weer anders. Nu bloeien overal gele bloemen en de mogelijkheid op wilde dieren op elk moment maakt iedere fietstocht spannend. Dus nee, ik vind alleen fietsen niet ongezellig.


De vele gele bloemen langs het pad op het moment

Op de terugweg breng ik mijn fiets naar Bikes@Vienna voor een tune up. Hij fietst steeds zwaarder, de banden lijken leeg te lopen zonder lek te zijn en als ik rem piept het. Gelukkig heb ik alle vertrouwen in deze fietsenmaker. John, de eigenaar, is een hobbyist, maar heeft dit bedrijfje in enkele jaren een "staple" (bekend iets) gemaakt in Vienna en de verre omstreken. Hij biedt een uniek produkt, er zijn heel wat fietsenmakers, maar hij verhuurt ook ligfietsen, tandems en andere ongewone fietsen (terzijde: Petra, de lieve kleine chocolade labrador daar is nog net zo lief, maar een stuk groter!).

Als ik thuiskom zie ik tientallen vlinders op onze vlinderstruiken. Er vliegen zoveel monarchs, dat ze ruzieen om een bloem. Ik moet meteen aan Michelle denken, die vorige week zo graag een foto van deze mooi oranje, wit en zwarte vlinder wilde nemen. Toen heeft ze er slechts een van verre vliegend gezien. Ze schuilden vast, want nu zijn ze er in grote getalen. Natuurlijk werkt mijn fototoestel overtijd, maar het is niet makkelijk goede foto's te nemen, want ze zitten hoog en zijn erg fladderig.
De verschillende soorten vlinders, die vandaag op onze struik zaten:








Het gebeurt vrijwel nooit, dat er meerdere monarchs zijn!







Na de lunch werk ik aan de foto's van Lauren en Dans bruiloft. Gisteren kwamen de foto's van de "officiele" fotograaf uit en ik was zeer gevleid toen Lauren me emailde, dat ze veel van mijn foto's leuker vond, dan die van hem (hij is feitelijk ook amateur, heeft alleen meer apparatuur dan ik). De foto's staan nu allemaal online en zijn hier te bewonderen in de eerste zes albums.

Als ik Kai van zijn training ophaal hoor ik op de radio, dat er het hele weekend geen regen wordt verwacht. Maar als ik even later buiten zit te lezen hoor ik vervaarlijk gerommel in de verte.

Door het onweer begint de eerste grote high school football wedstrijd van het jaar laat en pas net voor middernacht zijn Kai en Katja, die erheen zijn gegaan, thuis.