Eindelijk een warmer dagje

Donderdag Pilates dag en we staan allemaal om kwart voor negen klaar voor "torture"! Sharon heeft een aantal nieuwe oefeningen en die zijn pittig! Het vergt enorme balans. Die heb ik wel, maar ik sta iedere keer weer versteld, dat er ook combinaties zijn, die een nog groter evenwichtsvermogen nodig hebben!

Thuis haal ik gauw Cosmo op en rijd dan naar Whole Foods. Daar heb ik met Kirsten afgesproken vorige week, maar die is in geen velden of wegen te bekennen. Als ik haar op haar mobieltje bel, blijkt ze bij ons huis te staan! Ze dacht, dat we om tien uur hadden afgesproken. Gelukkig wonen wij maar een paar kilometer van Whole Foods vandaan.

Het is heerlijk weer, zo'n dertien graden, en we zijn veel te warm gekleed! Ik doe halverwege de wandeling mijn jas zelfs uit. Bij elkaar lopen we tien kilometer en onderweg vallen de felrode cardinaaltjes weer op. Ook zien we een formidabele havik naar ons kijken. Dat is wel een voordeel van de bladerloze bomen en struiken: de mooie vogels zijn weer helemaal zichtbaar.

Op de terugweg zien we ook een hert midden op het voetbalveld grazen. Dit is een ongewoon gezicht, meestal verschuilen ze zich in het struikgewas. Zo hebben we onze portie natuur weer binnen, maar onze magen rommelen ook!

Kirsten stelt voor om bij Whole Foods wat sushi te gaan eten en dat laat ik me natuurlijk geen tweede keer zeggen! Eigenlijk zouden we onze lange wandeling veel vaker met een lunch samen in Vienna moeten afsluiten.

Na het eten gaan we ieder onze eigen weg. Nu ik toch in het centrum ben en al gegeten heb, werk ik mijn boodschappenlijstje meteen maar af. Kai heeft voor zijn fotografieklas een knutseldoos nodig. Die vind ik na lang zoeken ergens in een hoekje bij Michaels. Die hele winkel staat nu propvol Kerstdingen en de rijen voor de kassa's zijn lang. Qua versieringen lijkt me in ieder geval niet te bezuinigen.

Naast Michaels ligt de CVS en ook daar heeft Kai dingen van nodig. Hij heeft ooit op tv de "magische" combinatie acne bestrijdende middelen gezien: Clean and Clear en Oxy Wash. Voor hem lijkt die combinatie inderdaad goed te werken.

Dan loop ik naar Giant. De Nederlandse damesavond is vanavond bij Martine en ik heb me opgegeven voor een voorafje. Dit keer besluit ik prikkertjes te maken van mozzarella en druiventomaatjes en van mini worstjes met mandarijnenpartjes. Heel makkelijk is het om te maken, maar ook heel lekker.

Ook wil ik hier wat botjes kopen voor Cosmo. Zijn knauwvoorraadje is op en ik heb geen zin om daarvoor naar een van de speciaalzaken te gaan. Giant heeft een goede voorraad. Terwijl ik sta uit te kiezen vraagt een dame naast me, wat voor soort hond ik heb. Ik antwoord "een Aussie" en daarop reageert zij superenthousiast. Ze stelt zichzelf voor als Karin en heeft ook drie kinderen, plus een Aussie, dus.

Karin kent ook een heel aantal anderen hier in Vienna met Aussies. Haar Aussie, een vrouwtje, is bijna een jaar oud en ze traint bij Carol van Petsmart, net als Cosmo en ik vorig jaar. We wisselen email adressen uit, want Karin wil graag een Aussie groep voor Vienna beginnen. Dat lijkt me echt leuk en ik doe zo mee! Maar ik laat de organisatie aan haar over. Ik ben benieuwd.

Thuis voel ik me toch wel erg vermoeid. Misschien is tien kilometer lopen en pilates en om kwart over zes wakker worden toch niet de ideale combinatie. Ik besluit tenminste een half uur plat te gaan. Cosmo en Snickers komen bij me liggen, wat het geheel erg gezellig maakt!

Intussen komt Kai thuis en die neemt Cosmo en Diego mee voor hun middagloopje. Snickers en ik blijven lekker liggen. Ik moet toegeven, dat ik me erg oud voel, als ik toegeef aan die onontkoombare middag moeheid. Maar vandaag heb ik een reden: de Nederlandse damesavond.

Saskia (die zich nog steeds helemaal niet lekker voelt) en Kai eten nogmaals van Joe's Place. Dat restaurant heeft een uitgebreid menu, dus de kinderen hoeven niet twee keer achter elkaar hetzelfde te eten.

Kai bestelt spaghetti met gehaktballetjes en Saskia spaghetti met marinara saus. Binnen het kwartier gaat de bel en daar is het eten! Helemaal op zijn Italiaans gemaakt, zelfs de bezorger is Italiaans. Ik zou het niet beter kunnen koken!

Een paar minuten later hoor ik een toeter. Het is de taxi, die ik pas om kwart over zes had besteld. Hij blijft maar toeteren, dus ik grijp gauw mijn dingen bij elkaar en loop naar buiten. Op mijn opmerking, dat hij wel erg vroeg is, antwoordt hij, dat tijd geld is. Hm, niet erg klantvriendelijk, ik heb mijn taxi tien minuten later besteld en vond de dringende toeters niet erg plesant.

Van de kosten van een ritje van slechts een paar kilometer sla ik ook stijl achterover: $10! Maar goed, om mijn Nederlandse vriendinnen te zien heb ik wel wat over. Bij Sylvia wachten we op de oppas en halen dan Karin ook op.

Bij Martine wordt het een gezellige boel. Lia hebben we al lang niet meer gezien, want die had gezondheidsproblemen. Sjaloom had het te druk met haar werk en is er ook eindelijk weer. En Marie Jose is op bezoek uit Canada, waar ze net heen zijn verhuisd.

Het wordt een gezellig avondje, maar ik neem om half tien weer afscheid. Een taxi komt mij ophalen. De chauffeur is dit keer Ethiopisch en hij vraagt zich af, waarom "Nederland", zoals hij Nederland kent van voetbal, in de volksmond "Holland" heet. Jee, zeg. niet makkelijk om een, twee, drie uit te leggen. Maar hij snapt het geloof ik uiteindelijk wel.