National Museum of American History

Cosmo wil om half zes al naar buiten en als ik de deur opendoe lijkt het wel of ik in een sauna terecht kom! Het voelt zo vreemd warm! Ook tijdens onze wandeling doe ik mijn trui uit en loop in korte mouwen. Het is 17 graden!

Onderweg kom ik Freya tegen en loop een stukje met haar op. Ook zij loopt regelmatig een flink stuk, dus ik stel voor eens samen te gaan. Of ze op dat aanbod in zal gaan, weet ik niet, want ik heb het al vaker voorgesteld.

Al maanden hebben Mary en ik tegen elkaar gezegd, dat we eens samen moeten gaan lunchen. Mary werkt voor de EPA in het Ronald Reagan gebouw in Washington, vlakbij de Smithsonian musea dus. Nu is het National Museum of American History een paar weken geleden na een renovatie weer geopend, dus een uitstekende gelegenheid om ons voornemen waar te maken.

Gelukkig blijft de beloofde regen weg op een paar druppels na, maar ik parkeer de van toch maar op Claudia's oprit, voor het geval het later erger wordt. De metrotrein staat al klaar en na een half uurtje stap ik uit bij Federal Triangle. Deze metrostop ligt onder het Reagan gebouw.

Mary staat me al boven aan de roltrap op te wachten en we gaan eerst lunchen bij Aria. Dit Italiaanse restaurant zit in hetzelfde gebouw (dat overigens enorm is!) en heeft een gezellige atmosfeer. We besluiten een pizza met champignons, courgette, aubergine en ui te delen.

Na de gezellige maaltijd lopen we het complex uit en steken Constitution Avenue over. Of liever, we rennen over, want ze bevinden ons midden tussen twee kruispunten, die beiden best ver lopen zijn. Gelukkig is er geen politie aanwezig, anders zouden we een bon kunnen krijgen voor "jaywalking".

Het American History Museum was een nogal oud en donker gebouw met oude en donkere kamertjes. Het was echt wel nodig, dat het een "facelift" kreeg. En daar is men heel goed in geslaagd. Om te beginnen is er een open "atrium" gemaakt, waardoor het geheel veel lichter aandoet.

Het is een immens museum met een aantal heel interessante tentoonstellingen. Eigenlijk kun je het geheel niet in een bezoek in je opnemen, zoveel is er. Wij besluiten dus een algemene indruk te krijgen dit keer. We kunnen altijd nog terugkomen, toegang is gratis, dus die drempel is er niet.

Ook veel van de tentoonstellingen zijn opnieuw opgezet en het geheel doet een stuk "schoner" aan. We beginnen met het interessante gedeelte over de Star Spangled Banner. Hier ligt (want hij is te zwak om zo gerestaureerd te worden, dat hij kan hangen) de originele vlag, die over Fort McHenry vloog, toen Francis Scott Key het volkslied schreef. Deze vlag heeft 15 sterren en 15 strepen, een tijdje lang waren er evenveel strepen als sterren.

In "Within these Walls" zien we de geschiedenis van het huis op 16 Elm Street in Ipswich, Massachusetts en zijn inwoners. Het is allemaal erg leuk gedaan en interessant opgezet.


Op de bovenste verdieping vergapen we ons aan het prachtige poppenhuis. De "Dolls" "wonen" daar al sinds het begin van de twintigste eeuw. Erg leuk om te zien, al die gebruiksvoorwerpen uit die tijd in miniatuur.

Ook hierboven is de tentoonstelling over de Amerikaanse presidenten. Hier is weinig aan veranderd. Niet verwonderlijk, want die was er nog niet zo lang. Het blijft interessant om er doorheen te lopen en er is zoveel, dat ik iedere keer nieuwe dingen ontdek.

Natuurlijk kan een bezoek aan dit museum niet zonder de rode schoentjes van Dorothy uit "The Wizard of Oz" en Kermit, de Kikker te gaan bekijken. Price of Freedom is een helemaal vernieuwd en interactief gedeelte over de verschillende oorlogen. Je zou hier alleen al zo een paar uur door kunnen brengen.


Beneden bezoeken we nog even de keuken van Julia Child en lopen door het wetenschappelijke gedeelte. Dan moet Mary terug naar haar werk en zijn onze breinen eerlijk gezegd ook weer voldoende gevuld met indrukken! Wat mij betreft heeft men zijn doel bereikt om dit museum de 21e eeuw binnen te trekken. Het mag bij een bezoek aan Washington niet overgeslagen worden!

De metrorit terug verloopt snel en het is nog steeds droog en vreemd warm. Ik neem Cosmo uit, want, al is het zwaar bewolkt, ik vind het heerlijk om met deze temperatuur buiten te zijn!

Saskia had vanmiddag een auditie voor de school musical. Ze gaan Cinderella (Assepoester) spelen. Helaas voor Sas is haar stem nog niet helemaal terug na haar verkoudheid en ze zei, dat de piano te hoog afgesteld was. Ze denkt dus niet, dat ze het zo goed heeft gedaan, maar misschien is er wel een plaatsje in het koor voor haar. Het is in ieder geval een goede ervaring voor haar.

Vanavond gaan Rick en ik Vietnamees eten bij The Four Sisters. Daarna hebben we in de bar van het restaurant ertegenover, de Sea Pearl, ons jaarlijkse Kerstfeestje met vrienden en kennissen uit de buurt. Voorheen werd dat altijd bij That's Amore gehouden, maar dat restaurant is nu helaas gesloten. Sea Pearl heeft een bar met een heel leuke atmosfeer, dus het zal zeker gezellig worden.