Na het superweekend is het weer even moeilijk de maandag te beginnen. Het is -5 bij het opstaan en ik heb het gewoon koud! Op weg naar de sportschool helpt de stoelverwarming weer erg. Ik ben expres vroeg vertrokken, want vorige maandag waren er zoveel mensen, dat de laatsten geen bosu en gewichten meer hadden.
Nu ben ik de tweede, die aankomt, maar binnen een paar minuten loopt het vol. Sharon moet zelfs in het midden gaan staan, in plaats van voor ons. Tijd om dat lokaal te vergroten, maar wanneer dat zal gebeuren? In ieder geval maakt het de klassen wel zo gezellig.
Naderhand ga ik nog even op de elliptische machine voor wat cardio. Voor de verandering heb ik mijn oordopjes mee, zodat ik de tv ook kan horen. En dan ontdek ik, dat Jon Stewart's Daily Show ook om tien uur 's ochtends op Comedy Central te zien is.
's Avonds ben ik te moe om me op die humor te concentreren, maar nu lig ik regelmatig dubbel (niet (teveel) letterlijk, want ik moet natuurlijk ook wel coordinatie hebben voor de machine). De mensen om me heen moeten wel denken! Ik zie, dat de vrouw voor mij op de lopende band dezelfde show aan heeft, maar zij lacht helemaal niet. Zo'n zelfbeheersing heb ik niet, hoor, dit is meteen een van mijn favoriete shows. Ik blijf er zelfs een kwartier langer voor sporten!
Een van de gasten van deze show (van vorige week) is Arianna Huffington, die van Griekse afkomst is. Haar boek "The Huffington Post Complete Guide to Blogging" wordt besproken. Die gaat gelijk op mijn Kerstlijst!
Op de weg terug naar huis haal ik boodschappen bij Giant. Met mijn allerminst groene vingers heb ik het al voor elkaar gespeeld om de witte Kerstster, een week of zo geleden gekocht, te vermoorden. Daar moet dus een nieuwe van komen, want die "hoort" in de keuken. Grappig, hoe wat Kerstversieringen betreft, alles van jaar op jaar "just so" moet zijn.
Thuis vind ik de kerstboom gelukkig nog staand. Met Cosmo en de katten los in huis was ik daar toch even bezorgd over. Maar het draadje aan het raam lijkt te werken.
Het vriest nog steeds buiten en is bewolkt. Ik kan maar niet warm worden en de batterij van mijn nieuwe vest met verwarming is nog niet opgeladen. Ik heb enorme zin in iets warms voor de lunch. Ik neem Cosmo mee in de auto en haal eerst mijn medicijn op van Rite Aid. Via het internet heb ik het weer laten vullen.
Dan rijd ik door naar Noodles and Company. Tot mijn verbazing is er plaats op de kleine parkeerplaats! In het restaurant zit het wel vol en ik moet even wachten. Met een Bangkok curry met garnalen ga ik weer huiswaarts. Daar geniet ik van dit pittige maaltje.
Martine komt rond half twee en we gaan de kou in voor een lange wandeling. De temperatuur zal vandaag kennelijk niet boven het vriespunt uitkomen. Ik heb mijn eeuwenoude college sjaal (op de foto's blauw, die van mij is roze, wit, paars, blauw etc.) weer boven water gehaald. Ik weet nog, hoe ik die bij een speciaalzaak in Utrecht ging kopen. Het is dubbele wol, warmer kan niet, maar het ziet er ook gekleed uit. Veel vind ik er online niet over terug. Nog anderen, die zich de college sjaal mode herinneren, hier?
Het wordt een gezellige wandeling. Martine heeft in Senegal gewoond en ik als kind ook. Beiden hebben we een interesse in (West) Afrika. Ook onze kinderen hebben soortgelijke leeftijden. Genoeg gespreksstof, dus. En Cosmo geniet enorm van de wandeling, dat is duidelijk.
De rest van de middag gebruik ik om de Kerstkaarten te adresseren. De kaarten van Kodakgallery.com kwamen vandaag aan en ik moet zeggen, ze zien er prima uit! Dit ga ik voortaan doen. Klaar met het gedoe met de printer hier en te zwaar kaartpapier. Deze zien er veel mooier uit.
Als avondeten hebben we lasagna. Kai eet gauw, want hij gaat bij Claudia nog verder werken op zijn wiskunde proefwerk voorbereiding. Ik moet zeggen, dat het heel fijn is om een vriendin als bijleslerares te hebben. Kai is een typische tiener en Claudia vindt het leuk om met hem te werken. Maar er zijn bepaalde dingen, die haar opvallen, die wij ook moeten weten. Tot dusver werkt Kai graag met haar, dus het lijkt een goede combinatie.
En dan is deze maandag ook weer voorbij. CBS heeft een avond met sitcoms, die wij allemaal leuk vinden. Het wordt dus gewoon "bank hangen".
Ons weer:
maandag, december 08, 2008
Monday, Monday
Gepost door Petra op 17:45
Labels: Amerikaans
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
10 reacties:
En of ik me die college sjaals nog kan herinneren! Bij ons waren die in mijn tijd ook mateloos populair. En ik wilde er zoooooo graag een hebben, maar helaas kon dat niet. Ik ben namelijk allergisch voor wol. Dat vond ik toen wel balen hoor!
Ook ik kan me die college sjaals nog herinneren, die zijn heel lang wel in de mode gebleven. Zelf heb ik er geen gehad, niet mijn stijl toen. Nu zie je ze niet meer.
Jazeker, als tiener in de jaren '80 had ik er ook één! Ik voel 'm nog kriebelen in mijn nek, maar dat gaf niks, je ging tenslotte voor de look. En duur dat dat ding was, net als de jouwe dubbelzijdig in prachtige tinten blauw en paars. Ik heb 'm al 'n tijdje niet gezien, maar ik denk dat ik 'm nog ergens op zolder heb liggen. Komt vast bij de volgende verhuizing, over 'n paar maanden, boven water.
Brrr, bij jullie is het ook koud zeg, maar waarschijnlijk niet zo waterkoud als hier in NL. Inmiddels is de regen omgegaan in sneeuw, yeah!
Groetjes!
Die collegesjaals ken ik niet.
Ik heb geen kaarten geschreven gisteren, dus geen parallel :) Wel foto's uitgeprint voor bij de kaarten te doen, telt dat ook?
Fijn dat je boom nog staat. We hebben hem ook vaker vast moeten binden toen Biego een puppy was.
Ik herinner me die sjaals nog wel, zelf had ik er helaas geen.
Wij zijn op dit moment in Ohio en ook hier is het erg koud.
Hmmm... Ikzelf draag geen sjaaltjes en zeker geen College sjaaltjes, haha maar herinner ze nog wel van vroeger dat mijn moeder ze destijds droeg.
Ik moest wel lachen over die oordopjes in hebben en in het publiek TV kijken. Ik heb dat ook wel eens in het vliegtuig, waar je dan TV kunt kijken met een hoofdtelefoon op zodat de 'buren' niet gestoord worden. Dit zijn ook vaak hele luchtige en grappige programma's (SNL etc.) en soms schiet ik ook ineens keihard in de lach. Gelukkig ben niet niet de enige, want zo links en rechts hoor ik ook ineens mensen keihard lachen. Gelukkig maar, want je voelt je toch niet echt prettig als je de enige bent.
En ook ik herinner me die college sjaals nog wel, kan me absoluut niet meer herinneren of ik er ook eentje had.
Maar die van jou heeft zijn(dure) geld dus wel opgebracht!
gr, Ineke
Jaa, de collegesjaal! Ik kreeg degene van mijn toenmalige vriendje en droeg 'm de hele dag.
Ooh zo'n sjaal had ik ook... dat winkeltje zat in Utrecht vlak bij de Mariaplaats (waar de discotheek Cartouch zat)... wat grappig zeg!
Nog even over je kerstster.... daarom koop ik mijn kerstster maar vlak voor de kerst, bij mij worden de blaadjes altijd al heel snel geel en dan blijft er alleen nog maar een steeltje met de bloemen over....
gr, Ineke
Een reactie posten