Bezoek aan de counselor

Om onverklaarbare redenen word ik om kwart over vijf al wakker! Ik zie Cosmo nergens, dus ik vraag Rick, waar hij is. Slaapdronken antwoordt hij: "Katja's kamer, toch?". Maar in Katja's kamer zie ik geen hond.

Ze zouden hem toch niet buiten hebben gelaten? Maar buiten is hij ook niet, waar dan wel? Ik besluit Katja's kamer nog eens te checken en dit keer zie ik een heel stoute hondenkop met een blauw en een bruin oog opkijken! Waar ligt hij? Juist, op Katja's bed, heerlijk tussen haar en het raam in. Wat een ondeugd en Katja helpt zo niet mee aan de opvoeding!

Hierna kan ik de slaap niet meer vatten en dat komt mooi uit, want ik moet er vroeg uit. Rick en ik hebben een afspraak met Katja's high school counselor, Sia Knight.

Een counselor is, denk ik, vergelijkbaar met een decaan (hebben ze die nog?) in Nederland. Alleen zijn zij niet in dienst van het schooldistrict, maar van de county. Dat is belangrijk, want zo kunnen ze onpartijdig advies geven in bijvoorbeeld een geval van onenigheid tussen een leerkracht en een leerling.

In mijn "carriere" als moeder van schoolgaande kinderen heb ik de counselors van onschatbare waarde bevonden. Als een kind gepest werd of anders moeilijkheden had op school belde ik de counselor en die sprak dan met de desbetreffende kinderen of leerkrachten en het probleem werd zonder uitzondering opgelost. Niets dan lof dus over de counselors!

Vandaag gaat onze vergadering niet over een probleem, maar over Katja's college keuzes. We praten daar anderhalf uur over. Ms. Knight is zwanger van haar eerste kind, maar ze belooft Katja er zoveel mogelijk te zijn volgend jaar, ze heeft echt hart voor "haar" studenten.

Ten eerste bespreken we Katja's cijfers (of liever letters in dit systeem) nu en haar GPA (Grade Point Average). Hoe dat laatste wordt berekend is me nog steeds een raadsel, maar dat van Katja is, vooral dit jaar, goed: 3,7 (hoogste officieel is 4,0).

Haar vakkenkeuze voor volgend jaar (AP Engels, AP Government, AP Psychologie, trigonometrie/math analysis (ook wel algebra 3 genoemd), Jaarboek (waar ze deze zomer een heel kamp voor moet doorlopen), Natuurkunde Honors en Spaans) wordt ook goedgekeurd.

Wel wordt Katja op het hart gedrukt goed te blijven werken, veel seniors denken, dat als een college ze geaccepteerd heeft, ze er zijn. Dat is niet zo, colleges kunnen nog tot het laatste moment hun aanbod intrekken!

Jeetje, hoe anders gaat dit, dan in Nederland! We kijken naar de lijsten van vorig jaar, met welke scores werden studenten geaccepteerd? Er wordt gekeken naar GPA, hoeveel AP klassen, de SAT scores (waarvan ze de eerste donderdag zal weten, ik ben heel benieuwd) en veel meer!

Voor haar favoriete school, Virginia Tech, (die een GPA van 3,5 of meer vereist) moet Katja een "persoonlijke verhandeling" schrijven. Hierin moet zij zichzelf min of meer verkopen: wat heeft zij de school te bieden, hoe ziet zij zichzelf als student. De meeste scholen vragen om een opstel, waarin de "persoon" van het kind naar buiten komt, zodat ze hun beslissing niet enkel gebaseerd op academische cijfers maken.

Aan het begin van de herfst zal Katja haar eerste inschrijvingsformulieren in moeten zenden. En dan maar hopen, dat ze aangenomen zal worden in een college, dat ze leuk vindt! De counselor raadt haar aan zich bij zes scholen in te schrijven: twee, waarvan ze zeker weet, dat ze geaccepteerd zal worden, twee, waarvan dat niet zeker is en twee, die eigenlijk te hoog gegrepen lijken, maar je weet maar nooit.

Als Virginia Tech niet lukt, wil Katja het liefst zo ver mogelijk weg en dan vooral naar Michigan State University, waar Rick ook heen ging. Dat is zo'n twaalf uur rijden hiervandaan (terwijl er hier in Virginia prima scholen zijn!).

Voor mij voelt dat veel te ver weg en niet nodig. Het zal nog een lange, lange weg worden, voor we volgend jaar augustus onze dochter verhuizen naar haar nieuwe onderkomen!

Om mijn lezers/lezeressen niet te vervelen, zal ik het hierbij laten. We bespreken nog veel en veel meer, over in de staat en buiten de staat etc. etc. Pas anderhalf uur later nemen we weer afscheid van Ms. Knight. Er zullen volgend jaar nog heel wat bijeenkomsten over college volgen! Wat een avontuur is dat ook weer!

Thuis loop ik gauw een eindje met Cosmo. Hij mag nog niet zover wandelen, maar ik merk wel, dat hij zich verveelt! Hij is heel stout thuis en morgen ga ik toch een stukje verder, zodat hij zijn afleiding krijgt. Dan is hij een stuk rustiger.

Om tien over tien heb ik afgesproken met Kirsten bij Whole Foods. Het is alweer zeker een maand geleden, sinds we elkaar voor het laatst zagen! Inmiddels zijn zij naar Austin, Texas geweest en is Kirsten alleen terug naar Denemarken gegaan om de vijftig jarige huwelijksdag van haar ouders bij te wonen. Aan gesprekstof dus geen gebrek en de tien kilometer zijn zo gelopen.

Gauw koop ik wat spullen voor ons avondeten en ben net op tijd thuis voor Laura. De massage is zeer pijnlijk, maar hopelijk gaat die helpen, want alles zit weer muurvast! Laura zet ook meteen in haar agenda, wannneer wij op reis zullen zijn, gelukkig zal ze dan op de katten kunnen passen!

Daarna douche ik en dan ben ik zo overweldigend moe, dat ik me in een stoel op deck plant met de laptop. Cosmo is druk en Dave, de beagle hierachter, blaft zonder te stoppen.

Cosmo gaat met hem spelen en opeens hoor ik een plons! Cosmo blijkt met zijn achterwerk in de vijver terecht te zijn gekomen! Oh jee, dat kan niet met zijn litteken! Maar het is wel een grappig gezicht, als ik niet zo bezorgd was, zou ik een foto hebben gemaakt. Hopelijk vindt hij nu die fontein minder, want het is geen water liefhebber! Gelukkig lijkt zijn wond er niet door aangetast.

Saskia komt thuis, ze moest allerlei vergaderingen bijwonen over de SCA verkiezingen. Jeetje, dat wordt serieus genomen! Kai, als altijd de makkelijke in huis, is enkel blij, dat zijn slang gisteren gegeten heeft.

En Katja heeft een ceremonie om toe te treden tot de Spanish Honor Society achter de rug. Om hier lid van te worden is een hele eer, de ceremonie was volgens Katja "cheesy" (overdreven, dus).

We eten weer lekker buiten, het is perfect weer! Dan kijken we American Idol en daarna ga ik meteen naar bed!