Onze webcam

Cul-de-sac Cam

donderdag, mei 10, 2007

High School en Great Falls (grotendeels Martijns verslag)

Al voor zevenen vertrekt Rick om Martijn op James Madison High School af te zetten. Hij gaat daar vandaag meelopen met Kai's geschiedenis leraar, Mike Hardy. Echt leuk, dat het zo geregeld kon worden.

Eerlijk gezegd ben ik best moe van de afgelopen dagen (shhh! niet doorvertellen!). Ik besluit het dus tot ik Martijn weer op ga halen heel rustig aan te doen. Met Cosmo loop ik met mijn acht pond gewichten 5 kilometer en dat is mijn sporten van vandaag.

Het is super lekker weer buiten, ik heb de achterdeur open, maar ik wil op de computer werken. Ik loop achter! Cosmo is gelukkig uitgeput, dus aan hem heb ik geen hond (hij heeft die wandeling zo hard nodig, daarvoor is hij stomvervelend!).

Tot twee uur werk ik aan mijn blog, mijn foto's en andere achterstallige dingen op de computer. Dan neem ik Cosmo mee in de van en ga Martijn ophalen bij de high school.

Voor ik hem zie, zie ik ook Katja en Leah, Katja moet om vier uur werken. Later op de midddag na Great Falls (zie Martijns verslag) zien we haar bij Old Navy. We zijn op weg naar Barnes and Noble, waar ik een AP English boek voor Katja en een paar leesboeken koop en Martijn "US Presidents for Dummies" aanschaft.

Voor de rest laat ik het woord aan Martijn, die vandaag een blik op het Amerikaanse onderwijs kon werpen, die zelfs wij ouders nooit te zien krijgen. Hieronder volgt Martijns verslag van vandaag:

Talenten voorrang geven

Met knikkende knieen stap ik om iets voor zeven bij Rick in de auto. De parkeerplaats bij de James Madison Highschool is druk: Jongeren mogen hier vanaf 16 onder voorwaarden auto rijden, en komen dus en masse met hun auto’s naar school.

Daartussendoor proberen de gele autobussen te manouvreren, en daartussen staan wij dus. Leuk van Rick dat hij zo vroeg opstond om me te brengen. De High school begint (en eindigt ook) zo vroeg, omdat diezelfde bussen ook de kinderen naar Elementary School moeten brengen.

Mike (Mr. Hardy, de leraar World History) staat me op te wachten, dus ik hoef niet te zoeken. Hij doet me denken aan een neef van me (voor intimi: Jan Kz) en begint gelijk te praten. Het zal blijken dat hij dit blijft doen tot het moment dat we afscheid nemen: hij legt veel uit over de school, over zijn leven, over de klassen die ik te zien ga krijgen, over zijn…..over van alles. We zijn bijna van dezelfde leeftijd en hij krijgt binnenkort zijn eerste kind.


Gideon Sanders en Mike Hardy



Martijn en Gideon Sanders

Ik word voorgesteld aan veel collega’s en zie een klein deel van het mooie, ruime gebouw. De History-department heft zijn eigen gang, en elke docent zijn eigen lokaal. Mike is ook zwem-coach. Jaja, we bespreken ook de pijnlijke nederlaag van Pieter VDH tegen Michael Phelps. Achterin het lokaal liggen stapels nakijkwerk. Ook hier lijken history-teachers lichtelijk chaotisch.


De gangen met "lockers"



Lijkt me heerlijk, werkelijk een vast lokaal te hebben, dat je helemaal naar je eigen smaak kunt inrichten. De wanden hangen vol posters die de leerlingen hebben gemaakt. We spreken snel af hoe we de eerste klas –Kai’s klas- gaan ‘doen’, want de leerlingen lopen al binnen. Ik ga zitten en maak aantekeningen. Ook nu praat Mike honderduit. Hij is een goed verteller, enthousiast, deskundig en grappig.


De Nederlandse invloed van Gideon Sanders

Opmerkelijk is zijn opdracht waarbij een leerling de koningin van Engeland is, een leerling de Keizer van Japan, en in een dialoog, waarbij die wereldleiders uit de Middeleeuwen verschillende groepen onderdanen bespreken en naar voor halen, worden de verschillen en overeenkomsten tussen feodale system in Europa en Japan duidelijk.

Dan is het mijn beurt. Eerste keer mijn verhaal –met powerpoint-presentatie- gaat wat stroef. Ik struikel over wat woorden, maar de kids luisteren aandachtig. (lees: stil) Het verhaal over Jan metten Lippen bevalt ze wel. Een leerling merkt bij het schilderij van hem op, dat ze niet begrijpt waarom iemand die er zo uitziet 55 kinderen had.

Tussen de lessen door zit een lange pauze. We kletsen over onderwijs en respect. Mike zegt dat de volgende klas drukker is. Kinderen zijn kinderen, en ik herken een aantal van de Moller-leerlingen in de meiden en jongens die ik zie.


De bibliotheek van de school



Het journalistiek lokaal

Mike gaat rustig met de klas om, en als ik praat luisteren ook deze kids goed. (trouwens: Ik dacht dat Cruyff overall bekend was, maar die kennen ze niet) Een meisje heeft in Antwerpen gewoond toen haar vader in Bergen voor GE werkte. Ze kon zich niets meer van de stad herinneren. Veel van deze kids trouwens hebben gereisd en in andere landen gewoond.

De volgende pauze is lang genoeg voor een lunch. Elke afdeling heeft hier zijn eigen ruimte om te werken, vergaderen en eten! De geschiedeniskamer ziet er leuk uit: veel posters, postcards, een zithoek, eigen keuken zelfs. Ik praat wat met Mr. Gideon Sanders, die met zijn ouders vanuit NL naar de VS kwam toen hij een paar maanden oud was. Zijn Nederlands is bijna foutloos, en zonder accent.


Het cafetaria, lunchtijd!



Na de meeting (die over inhoud gaat, en niet over saaie data) leidt hij me rond door het grote gebouw. Wow: een baseball-veld, football-veld, tennisbanen, theaterzaal, koor-ruimte, orkestruimte, fitnessruimte waar juist les in gewichtheffen wordt gegeven, een gigantische bibliotheek (ze hebben hier 40.000 dollar per jaar om die up-to date te houden. Eigenlijk een schande dat wij niets hebben gedaan tegen het besluit de boeken uit de bieb op onze school in NL te verwijderen.

Ik krijg het idee dat in het systeem hier, in deze county en voor een groot deel in de VS, de talenten van jongeren beter tot hun recht laat komen: ze hebben een ruimere keuze in vakken, en hierin ook creatieve vakken zoals fotografie, computerwork, architectural design. Zo richt je je ook op een bredere ontwikkeling.


Les in gewichtheffen (neemt de plaats van gym in)



Een les handvaardigheid (Kai is links te zien)

De derde class is een gezellige club. Mike geeft me uitgebreid de tijd, en er is nu ook tijd om wat vragen over Nederland te beantwoorden. Allerlei vragen komen naar voor: of we nog beinvloed worden door de oorlog, of ik Amerikaanse hamburgers lekkerder vind dan die in Nederland, waar wij op tv naar kijken,….. Hier ook eindelijk het verhaal verteld van Barents en van Heemskerck. Mike vindt het verhaal over koning Boudewijn (bij het legaliseren van abortus) zo interessant, dat hij het me de hele dag laat vertellen.

Mike moet snel zwemtraining gaan geven, dus het afscheid is kort. Ik geef hem de ‘Undutchables’, en schrijf er op zijn verzoek nog iets in. Een mooie dag, nu vol ideeen over hoe ik het in Nederland aan kan pakken.

Petra staat bij de uitgang, en we rijden met Cosmo naar Great Falls. Van ver hoor je het water al, en op onze wandeling zien we de prachtige watervallen van verschillende kanten.. Het bos dat om de rivier ligt is prachtig, heel stil.




Martijn aan de rand van de rivier





Mooi is ook het hert dat we tegenkomen. Op de terugweg krijg ik de kans om met mijn hand in Maryland te komen. Daarvoor moet ik wel een steile afdaling langs losse stenen maken. Petra blijft boven staan met Cosmo, en ik begin de afdaling. Prachtig om even mijn handen in deze kolkende rivier te wassen.


Het hert staat ons als versteend aan te kijken

Op de weg naar boven zie ik nog net een oudere man die met zijn kano op zijn hoofd (en handen los) diezelfde afdaling durft te maken. Als we op het uitzichtpunt staan (prachtige roofvogels in de lucht) zien we diezelfde man zonder angst tegen de stroom in de watervallen tegemoet varen.

Na een korte tussenstop in de Mall (mijn Amerikaanse geschiedenis aangevuld met boekje over de Presidenten, echt het laatste boek dat ik koop voordat ik een extra ticket moet kopen voor al het gewicht!) rijden we naar ‘huis’.

Kort mailen naar Nederland, en naar Glory Days; een Sports-bar vol grote tv-schermen waar ijshockey, nieuws en baseball te zien is. Je kunt hier een persoonlijke luidspreker krijgen die je kunt afstemmen op het programma dat je wil bekijken. Ik probeer iets plaatselijks. Tip: probeer eens crabcake, heerlijk!

Idee voor Endemol: ‘ Are you smarter than a fifth-grader?’ is een aardige quiz. Ik vraag me alleen af of de vragen die gesteld worden echt vijfdegraads zijn.

Welterusten, Holland. Nog steeds ongelooflijk dat we hier zes uur op jullie achterlopen. Wat onderwijs betreft lopen ze hier toch een paar jaar voor.

14 reacties:

kastelke zei

Hé, Martijn, moest je nou net zo'n belachelijk verhaal over België vertellen? :-(
Het lijkt me werkelijk een unieke ervaring voor je geweest te zijn. Eigenlijk zouden onderwijsmensen misschien eens wat meer de overstap naar het buitenland moeten maken, om van elkaar te leren.
En als je iets wilt leren over talenten in Amerika: ook ik heb de indruk dat je ginder toch meer de kans krijgt om bepaalde talenten te ontwikkelen dan in Ne of Be (alhoewel NCLB daar flink de kop in gedrukt heeft, vraag maar aan Petra, ze zal je dat heel duidelijk kunnen uitleggen, denk ik). Maar misschien moet je ook eens A Nation Deceived lezen (http://www.nationdeceived.org/), misschien bekijk je bepaalde kinderen in je klas dan ook door andere ogen. Onze zoon zou het heerlijk vinden indien hij vervroegd examen geschiedenis af zou mogen leggen, om dan bijvoorbeeld een vergelijkende studie te gaan maken tussen de godenwerelden bij de Egyptenaren, de Grieken en de Romeinen (= gedeelte van de leerstof van de afgelopen twee jaar)). Spijtig genoeg is er maar 1 geschiedenispakket, en dat is het enigste wat kan. Niks minder, maar vooral niks meer. Niks geen Advanced Placement.

Anoniem zei

Hai Martijn!

Wat leuk om te lezen dat je op het Moller les hebt gegeven! Mijn man en ik hebben daar ook allebei op gezeten!! Wij waren eerst op de Heilige Geest Mavo en zijn toen gefuseerd met het Moller. Wij zaten toen in het pand van de Antonius Mavo.
Leuk zeg; nog een "Berregenaar" tegenkomen op het internet!!

Je had het ook over GE in je post; daar heeft mijn man gewerkt!

However; heel veel plezier nog in de States!

Groeten van Anita (en Chris) Suijkerbuijk

Anoniem zei

Martijn,

Heel erg leuk de verhalen van jou. Ook leuk dat we zo een dag op een Amerikaanse school mochten meemaken. De foto's geven een goed beeld hoe de school is.

Roland

Anoniem zei

Geweldig! Wat een overdracht van kennis, de kinderen, de docenten, Martijn en wij die meelezen! Echt super. Heel leuk om de foto's van de school te zien, deed me erg denken aan tig jaar geleden toen ik een jaartje in FL was.
En ook nog naar Great Falls geweest, prachtig.
Oh, je hebt toch wel een Cheese Frie gegeten hè Martijn bij Glory Days?

Annemiek zei

Geweldig verslag, Martijn! Super dat je zo'n dag hebt kunnen meemaken, en dan ook nog een leraar treft met Nederlandse achtergrond (grappig dat je met knikkende knieen naar je eerste schooldag ging :)
De keuzes die de kinderen hebben vindt ik ook geweldig; je weet nooit waar de brede ontwikkeling toe leidt. Voor iemand die niet graag tekent en toch een kunstvak moet nemen is het bijvoorbeeld fijn dat er ook andere dingen zijn zoals fotografie die ze misschien wel leuk vinden. Ik geef mijn kinderen altijd het voorbeeld van iemand die vroeger een caligrafie les deed, en later bij het ontwikkelen van (meen ik) Mircosoft Word op het idee kwam om al die lettertypes te maken.

Je bent weer heel wat ervaringen rijker, en fijn als je zo ideen kunt uitwisselen en gebruiken! Wie weet komt Sanders ook nog een keer naar Nederland op jouw school kijken?

Anoniem zei

Wat een leuke en unieke ervaring zo'n dag op school. En dat je ook zelf nog hebt mogen vertellen en vragen beantwoorden. Dat moet een leuke herinnering zijn voor straks. De foto's zijn ook super, goede impressie van hoe de school eruit ziet. Zijn wij ook weer een ervaring rijker uit Amerika. En Petra, volgens mij ben je ook voor Martijn weer een super gastvrouw/begeleidster/gids!!! Geniet er nog van.
Fijn weekend alvast!!!

Groetjes Ludy.

Anoniem zei

Gave foto's, en leuk dat je een dag mee mocht lopen op deze High School. Je bent zo wel weer wat ervaring rijker.
Van Great Falls heeft Petra ons ook al eens mee laten genieten, indrukwekkend die kolkende massa water. Veel plezier nog verder.

Anoniem zei

Hoi Martijn, je gaat verder in de Petra traditie, wat zoveel wil zeggen dat ik weer zit te genietn van het weblog. Leuk die foto's van de school en ik denk ook dat er duidelijke verschillen zijn in het nederlands en Amerikaans systeem. Mijn oudste zoon heeft pre school en kindergarten op een DOD (department of defence school) gevolgd. En ik was erg te spreken over de manier van lesgeven, en vooral de benadering van de leerlingen.Heel veel plezier nog in huize Engle..!

Anoniem zei

Ja, ik denk dat je het bloggen al flink te pakken hebt... Doe zo voort, Martijn.

Leuk voor jou, Petra, dat je even de fakkel kan doorgeven...

Groetjes,

Larissa zei

Wat super leuk Martijn, dat je een dag mee kon draaien op de Highschool en zelfs les mocht geven! Een ervaring om nooit te vergeten!

Leuk die foto's ook, van de binnenkant van de Highschool, ik had nog nooit eerder gezien hoe de HS van Katja en Kai er van binnen uitziet.

Anoniem zei

Leuk verslag Martijn, je kunt het bloggen idd zo overnemen van Petra haha.
Wat een goed initiatief om een dagje op de highschool mee te lopen en draaien. Er is dan ook duidelijk veel tijd en aandacht voor je vrij gemaakt. Fijn die openheid van de leraren.een onvergetelijke lijkt me. En mooie foto's.

Anoniem zei

dat moest dus zijn: een onvergetelijke dag en ervaring...

Anoniem zei

Wat geweldig Martijn dat je deze gelegenheid hebt gekregen. Lijkt me bere interessant om mee te mogen maken. Je zal ongetwijfeld ideeën hebben opgedaan die je misschien ook kunt toepassen in het Nederlands Onderwijs.

Heel leuk om dit "stukje Amerika" te lezen door de ogen van een Nederlander.

Fantastische mensen deze gastfamilie he ....;-)

Gr. Marjan

Anoniem zei

Petra, je kunt gerust zeggen dat afgelopen dagen een beetje vermoeiend waren. Een gast in huis, hoe leuk diegene ook is, vergt toch altijd wat meer van je.

Martijn, wat een boeiend verhaal heb je geschreven. Het moet voor jou zeer interessant zijn om te zien hoe jouw werk in het buitenland gedaan wordt! En goed dat je er wat van over kunt dragen.