Dromen zijn (soms gelukkig!) bedrog

Mijn hemel, wat heeft mijn blog van gisteren mijn nachtrust beinvloed! De hele nacht droom ik over werken! Ik ben op zoek naar werk en niet alleen vind ik het, maar het is ook nog een nachtdienst!

Natuurlijk kan ik dat (ook in mijn droom) helemaal niet aan en het is een geschipper van jewelste! Maar er spelen allerlei figuren uit mijn verleden mee en het is zo echt, dat het soms echt lijkt of ik wakker ben.

En het gekke is, dat ik tussendoor wel wakker word, maar daarna, als in een vervolgverhaal, gewoon doordroom! Het is geenszins een nachtmerrie, het voelt allemaal wel leuk en het lukt me ook allemaal goed, alleen, dat gebrek aan nachtrust... Toch wel lachen, hoe de gedachtengangen van de avond ervoor doorwerken in een droom!

Uiteindelijk is het "verhaal" natuurlijk een cliffhanger, want de wekker gaat om kwart over zes en Cosmo krabt zichzelf eens hard, wat met zijn "cape" nog meer lawaai maakt. Poef, weg is de droom!

Alweer daagt een perfecte zomerdag! De zon straalt de kamer binnen. Ik voorzie Saskia van ontbijt, maar vandaag mag ik niet mee naar school lopen.

Ze wil met Aoife samen gaan. De Math SOL's (op die site kun je zelf je kennis uitproberen, wel leuk) zijn vandaag en Saskia is daar wat zenuwachtig voor, dat is niet haar sterkste vak. Onderweg gaan ze voorbeeldvragen doornemen (hoeveel ze daarvan in 500 meter opsteken zal altijd een raadsel blijven).

Cosmo's wond ziet er een stuk beter uit en zijn energie niveau is ook weer helemaal normaal. Ik besluit dus de wandelingen weer op te gaan bouwen en vandaag bijna 2 mijl te lopen. Ik neem mijn gewichten mee, zodat ik er ook echt wat aan heb, kwa beweging.

Het gaat prima, al krijgen we heel wat opmerkingen over zijn "skirt", de blauwe kraag lijkt daar ook wat op. Hij likt echter vrijwel niet meer, dus als het er morgen allemaal goed uitziet, haal ik de kraag eraf. Het kan Cosmo in ieder geval geen moer schelen, dat ding. Bij een volgende operatie (hopelijk zijn die er niet, maar je weet nooit) hebben we weer wat geleerd.

Rick is vanochtend thuis, een electricien werkt aan al zijn geautomatiseerde lichtknoppen. Voor mij is dat allemaal abracadabra, maar nu kunnen we ook van verre bepaalde lichten in huis aandoen. Dat is natuurlijk voor veiligheid en dergelijke wel heel nuttig. Althans, dat laat ik mij vertellen.

Na een gewichtenroutine in de tuin, natuurlijk met "hulp" van Cosmo, douche ik en laat dan de heren aan hun automatisering. Bij het postkantoor vul ik de douane declaratie in en stuur dan mijn pakje richting Petra.

Karin heeft mij voor de lunch uitgenodigd en ik tref haar in hun zwembad aan. Wat een luxe, zeg! Als ik dat zie lijkt het me toch heerlijk een zwembad in de tuin te hebben. Maar voor ons zou dat belachelijk zijn, want het buurtzwembad ligt schuin tegenover ons. Dat gaat gelukkig zondag open en dan kan de zomer officieel beginnen.


Heerlijk, toch, zo'n zwembad!

We kletsen wat in de warmte van de zon en dan heeft Karin een heerlijke lunch van zelfgebakken bruin brood, kaas, ham en komkommer. En, decadent, een glaasje rose erbij, dat is genieten!

Net voor tweeen nemen we weer afscheid, Karin moet Danielle van school halen, ik ga naar Linens 'n Things en World Market.

Daar zoek ik eigenlijk nog een donkergroene Adirondack stoel voor op ons deck. We hebben er (al jaren, ze blijven goed) vier, maar ja, natuurlijk zijn we een gezin van vijf. Helaas hebben ze wel beige en licht groen, maar donkergroen is uitverkocht.

Thuis installeer ik me natuurlijk weer op het deck met laptop. De Robin vader (of moeder) tsjirpt kwaad tegen de katten en Cosmo, die van boven het nest bekijken. Helaas zijn er al twee vogeltjes uitgevallen.

Het nest zit zo hoog, dat zo'n val alleen te overleven zou zijn, als de vogels kunnen vliegen. Helaas is dat nog niet het geval en hebben Rick en ik de onplezierige taak van het opruimen van een dood baby vogeltje gehad. Zielig, hoor!

Cosmo is stout, hij grijpt Katja's waterfles en rent ermee de tuin in. Als hij erbij kan pakt hij het en rent ermee de tuin in! Het commando "Drop it!" is iets, waar hij (nog) lak aan heeft, tenzij er iets heel lekkers onder zijn neus wordt gehouden.


Er is ook echt zo'n blik bij: "Probeer het eens!" Maar pindakaas is sterker, ha ha!

Katja vindt haar SAT scores uit en is er niet erg blij mee: Math 510, Verbal 580, Writing 570. Maar dat is voor een eerste keer en vrijwel zonder extra studeren, als ik het zo nalees, helemaal niet zo slecht. Voor de volgende keer zullen we bijles voor haar regelen en de scores hopelijk wat opvijzelen.

Toch plaatst PrincetonReview.com haar nog met gemak in Virginia Tech met die scores. Maar, zoals anderen in mijn commentaren hebben geschreven, we gaan een gespannen jaar tegemoet. Vooral met iemand als Katja, voor wie "goed genoeg" niet voldoende is.

Intussen is Saskia druk bezig met posters maken en speeches schrijven voor haar "run" voor de SCA vice president. Ze heeft het internet al afgezocht voor slogans en heeft een aantal goede gevonden ("You won't get into a tangle, if you vote Saskia Engle" is er een). Er is nog een politieke carriere voor haar weggelegd!

Kai is nog steeds niet zeker, of hij aan de Relay for Life mee wil doen. Ik heb hem gezegd, dat hij zichzelf moet zijn, hij hoeft geen copie van Katja te worden. Als dit zijn "ding" niet is, is dat prima. We zullen zien. Hij heeft twee weken om een team bij elkaar te krijgen, iets waar ik een hard hoofd in heb. Maar je weet nooit met tieners!