Scott's Run

Na een goede lange nachtrust heb ik nog steeds vreemde pijn in mijn neus, maar verder voel ik me gewoon.  Kai heeft gisteravond aangeboden Saskia vanochtend naar school te brengen, zodat ik langer kon blijven liggen.  Ik hoor ze samen beneden giechelen.  Saskia gaat haar broer straks ook nog missen.

Als ontbijt neem ik vandaag eens een ontbijtreep van Fiber One.  Die zijn lekker en vullen goed. Na mijn gewoonlijke paar koppen koffie rijd ik naar Anytime Fitness.  Op het programma staat weer een uur cardio.  Ditmaal parkeer ik mezelf de hele tijd op de crosstrainer en wissel vooruit en achteruit gaan af.  Intussen lees ik ook mijn boek uit en besluit dat ik Luann Rice een goede schrijfster vind.

Voor vandaag heb ik Kai de keuze gegeven om samen of iets leuks in Washington te gaan doen of met Cosmo een flinke wandeling in de natuur te maken.  Dat laatste is helemaal Kai's ding, dus dat wordt het.  Hij kiest er Scott's Run voor.

Onderweg halen we een picknick van "tuna thin"s, dunne bagel met tonijnsalade, bij Manhattan Bagel.  Het is prachtig zonnig weer, alleen staat er een koude wind, maar daar zijn we op gekleed.  Er staat geen enkele andere auto op het parkeerterrein van het natuurreservaat, dus we hebben het bos voor ons alleen.

Het wordt een heerlijke wandeling naar de rivier.  Om er te komen moeten we een paar keer de beek oversteken, maar daarvoor zijn blokken neergelegd.  Verder moeten we een flinke heuvel op en af en dan zien we de mooie waterval.

Kai en Cosmo beklimmen de heuvels en ik maak foto's van de mooie natuur hier.  Aan de overkant van de rivier zie ik een groot nest in een boom.  Het zou zomaar een adelaarsnest kunnen zijn.  Ik zoem mij lens erop in en jawel, hoor, een adelaar vliegt net weg.  Dit nest is veel makkelijker te zien dan dat bij Great Falls. 

 

Lekker springen, Cosmo vindt het prachtig

Na een half uurtje ons hier vermaakt te hebben, lopen we terug.  Maar goed ook, want Saskia heeft de schoolbus gemist en wil graag opgehaald worden.  Ik sms haar dat dat wel een kwartier of langer zal duren en dat is goed. 

Het spitsuur is al begonnen en het is pas half drie!  Gisteren hoorde ik op de radio dat ons gebied nu het slechtste verkeer in het hele land heeft, nog erger dan Los Angeles.  Maar gelukkig zijn er nu de HOT banen.  Voor $1 kan ik zonder enig oponthoud direct tot bijna aan onze afslag aan de I-66 rijden.  Dat vind ik het vandaag wel waard.

Eigenlijk had Kai meteen na Scott's Run naar de kapper gewild.  Nu gaan we na Saskia opgehaald te hebben toch maar eerst naar huis. Kai gaat er alleen op uit naar de "barber" en komt met een keurig geknipt hoofd weer thuis.  Op het inpakken na is hij klaar voor zijn grote reis!

Om kwart voor vijf komt Sharon me ophalen voor yoga.  Ik moet me er iedere keer van weerhouden het af te zeggen en ben na afloop toch altijd weer heel blij gegaan te zijn.  We doen dit keer allerlei zonneposes en de schouderstand.  Mary Beth maakt het nooit saai en we lachen wat af terwijl we ons in allerlei bochten wringen.

Vanavond is de enige avond deze week dat Saskia niet hoeft te werken.  We gaan dus gezellig met zijn drietjes bij Le Pain Quotidien eten.  Daar staan allerlei veganistische gerechten op het menu.  Het is heel leuk om Saskia weer eens mee uit eten te hebben.

Saskia en ik bestellen de linzensoep, die zo ontzettend lekker is!  Kai en ik nemen dezelfde tartine met geitenkaas, peer en prosciutto.  Saskia neemt de tartine met zwarte bonen hummus en vindt die ook erg lekker.  Intussen geniet ik van een zeldzaam etentje met mijn twee jongsten.

Thuis gaat de open haard aan en de voeten omhoog.  Morgen Kai's laatste volle dag thuis.  Ik heb genoten van de extra weken dat hij thuis was, maar ben ook blij voor hem dat zijn grote avontuur bijna begint. 

Foto's van vandaag staan hier (net nu Photobucket ophoudt met hun slideshows lijkt Facebook weer openbaar te worden, hopelijk werkt deze link voor iedereen)