Weer een leuke internetontmoeting

Brrr, wat heb ik een moeite met uit bed te komen op deze koude ochtenden.  Veel liever zou ik lekker in mijn warme cocon blijven liggen.  Maar ik heb een volle dag voor de boeg, dus om acht uur moet ik er toch echt aan geloven.

Saskia heeft vandaag een late dag en we eten samen ontbijt.  Terwijl ik mijn tweede kop koffie drink, maakt zij haar lunch.  Ik ben blij te zien hoe gezond die is, heel veel groentes en fruit en hummus als proteine.  Veganistisch zijn lijkt Saskia heel goed te doen.  Ze ziet er goed uit, heeft veel energie en, even afkloppen, heeft deze winter zelfs nog geen verkoudheid gehad.

Nadat ik Saskia op school heb afgezet, rijd ik door naar Anytime Fitness.  Ik ben wat vroeg voor Sharons training, maar dat komt mooi uit.  Zo kan ik mijn cardio van tevoren doen, want na afloop zal ik er geen tijd voor hebben. 

Daarom doet Sharon vandaag een combinatie van gewichten en cardio.  Ik heb lekker veel energie, dus we gaan er hard tegenaan.  Het voelt lekker, want de laatste tijd heeft het me aan die energie nogal eens ontbroken.

Na het uur personal training haast ik me naar huis en maak me klaar om op pad te gaan.  Ik heb vandaag voor de lunch afgesproken met Ayala.  Wij "kennen" elkaar al jaren online via een emaillijst met Attachment Parenting thuisblijfmoeders waar ik vooral toen Saskia klein was actief was.  Via Facebook en een nieuwe kleinere emaillijst hebben we met een groep van die vrouwen sinds een paar jaar weer meer intensief contact.

Alleen heb ik Ayala (en een aantal van de anderen) nog nooit in persoon ontmoet en daar gaat vandaag verandering in komen.  We hebben voor de lunch afgesproken in Leesburg bij Tuscarora Mill (in de volksmond "Tuskies" genoemd).  Dat is voor mij iets meer dan een half uur rijden (50 km) en voor Ayala een kwartier.   Zij woont voorbij Leesburg bijna aan de grens met Maryland.

Vroeger had het een stuk langer geduurd om naar Leesburg te rijden, maar tegenwoordig hebben we de Dulles Greenway, die me er in een ruk brengt.   Ondanks dat ik nog even in gesprek was met Kai en daardoor wat later vertrok dan ik wilde, kom ik toch precies om twaalf uur bij het restaurant aan.

Ayala volgt een paar minuten later en het is meteen alsof we elkaar inderdaad al jaren kennen.  De serveerster moet zelfs een paar keer terugkomen om te vragen of we willen bestellen, want we kletsen zoveel dat we geen tijd voor het menu hebben.

Uiteindelijk neemt Ayala de meatloaf met puree en broccoli (die er achteraf gezien wel heel erg lekker uitzag en niet te veel).  Er staat zoveel lekkers op het menu en ik vind het moeilijk kiezen.  Het wordt de vissalade met o.a. garnalen, scallops, tonijn en mango.  Het is erg lekker en licht.

We hebben nog zoveel te bepraten dat we ook dessert bestellen.  Ik zie een petit dessert van mousse op het menu staan.  Aangezien ik niet zo'n enorme zoetekauw ben, lijkt me dat perfect.  Volgens de serveerster is het ongeveer zes hapjes.  Nou, dat zijn dan wel grote hapjes!  Het is heerlijk, maar heel machtig en ik krijg er maar de helft van op.

De rekening wordt gebracht en heel lief en onverwachts trakteert Ayala mij.  De serveerster vertelt ons dat we zo lang kunnen blijven zitten als we willen.  Dat doen we dan ook.  Pas om kwart voor drie nemen we afscheid, omdat Ayala op tijd thuis moet zijn voor de schoolbus van haar jongsten.  We beloven elkaar dit zeker vaker te gaan doen, als het enigszins lukt eens per maand.

Omdat ik de hoofdstraat van Leesburg zo heel leuk vind, loop ik daar nog even heen voor mijn "Love" foto.  Ik ben dol op de vrolijk gekleurde huisjes, die leuke snuisterijenwinkeltjes herbergen, hier in Virginia en in de andere oudere oostkuststaten.  Sommigen stemmen zelfs nog uit de 18e eeuw, bewijs dat houten huizen ook zo oud kunnen worden.

Voor ik naar huis rijd stop ik ook nog even bij de Safeway in het stadje, die ligt makkelijk op mijn weg.  Saskia heeft wat dingen nodig en ik heb last van mijn neus.  Of het een verkoudheid is of de droogte door de kou, weet ik niet, maar het is zo vervelend dat ik er nu toch maar Sudafed voor koop.   Dat heeft pseudoephedrine en moet bij de apotheek op vertoon van mijn rijbewijs gekocht worden.  Het valt me op hoe ontzettend vriendelijk het personeel hier is.  Ik ben hier al echt in het zuiden en buiten de grote stad, duidelijk.

Thuis gaan voor mij de Crocs aan en de open haard.  Ik ben niet van plan nog de kou in te gaan!  Ik heb er genoeg van het de hele tijd koud te hebben.  Gelukkig wordt het na vandaag iets warmer.  Saskia moet weer werken en Kai en ik bestellen op zijn verzoek Thais voor het avondeten.  Lekkere Pad Thai gaat er altijd goed in.