Kerstweekend

Zaterdag

Om zeven uur realiseer ik me opeens, dat ik gisteravond vergeten ben de Kerstboomversieringen voor de kinderen naast hun kussen te leggen. Gelukkig is zelfs Saskia niet zo vroeg wakker, als ze had gedacht. Ongemerkt leg ik de sneeuwman naast haar. De andere twee hebben hun deuren dicht, dus ik leg Katja's engel en Kai's Kerstman ernaast.

Een uurtje later gebeurt, wat, volgens mij, nog nooit is voorgekomen op Kerstochtend. Rick staat eerder op, dan Kai of Saskia! Hij maakt alvast koffie en zet beneden alles klaar. Intussen zijn de twee jongsten dan ook wakker. Katja neemt wat langer, want zij heeft slecht geslapen.


Zoveel rood is er (foto's met alleen rood erin genomen)




Mijn "buit"

Beneden beginnen we met de grote cadeaus, die Santa heeft gebracht. Die vallen allemaal in goede aarde, gelukkig voor die man met de baard. De ene verraste uitroep na de andere is te horen.

Deze Santa helpster was er niet zeker van, of ze de goede stethoscoop voor Katja had gekocht, maar gelukkig is het precies degene, die ze graag wilde (een Littman Classic II SE voor de kenners). Kai krijgt een pedaal met speciale effecten voor zijn basgitaar en Saskia een telescoop.

Rick en mijn cadeaus hebben, wonder boven wonder, hetzelfde formaat! Het zal toch niet? Maar jawel, hoor, Santa geeft ons beiden een Canon 60D fototoestel!!! Ricks toestel was flink verouderd en hij is net zo'n fotografiefanaat, als hij tijd heeft, als ik, dus dat leek me het perfect cadeau voor hem (was het ook zeker!). Hij dacht hetzelfde voor mij, de 60D heeft heel veel mogelijkheden, die mijn oude fototoestel niet heeft.

Eigenlijk is dat voor mij al voldoende, maar er komt nog veel meer. Eerst was Santa heel vrijgevig in mijn stocking. Daaruit komen een moderne leren Pandora ketting, een lekker luchtje en allerlei lekkere chocola, waaronder mijn favoriete Lake Champlain truffels.

Natuurlijk zijn de dieren ook niet vergeten. Cosmo smult van zijn Snausages en Pup-peroni en gaat dan tevreden op zijn nieuwe hoefje liggen knauwen. De katten worden helemaal gek met de catnip muisjes. Zelfs Sushi likt aan haar catnip sigaar, maar een van haar snoepjes eten wil ze wel, maar het lukt niet.


Sushi, moe van het likken aan haar sigaar

Intussen is het begonnen met sneeuwen. Dat werd helemaal niet voorspeld en is dus wel erg sfeervol zo tijdens het uitpakken. Er ligt nog een laagje sneeuw in de achtertuin, dus wij noemen het een witte Kerst, al blijft de vallende sneeuw (gelukkig) niet liggen.

Als iedereen zijn sokken heeft uitgepakt, nemen we een korte pauze om ontbijt te eten. Rick, Kai en ik doen ons tegoed aan de Kerststol, die ik bij World Market heb gekocht.

Die wil ik volgend jaar weer halen, want hij is veel lekkerder, dan de stollen, die we van Wegmans hadden in voorgaande jaren. Er zitten hazelnoten in en de spijs smaakt ook beter. Katja en Saskia vinden spijs niet lekker, dus zij houden het bij hun Eggo wafels.

Geduld om rustig te eten is er niet, dus met bord op schoot gaan we weer bij de boom zitten. Saskia mag de cadeautjes uitdelen, jongste (zijzelf dus) eerst en Rick als oudste laatst. Wij pakken de cadeautjes een voor een uit, zodat iedereen ziet, hoe de ontvang(st)er het vindt.

Vroeger bij Rick thuis kreeg iedereen gewoon een stapel cadeautjes voor zijn neus en binnen vijftien minuten was alles uitgepakt. Vreselijk vond ik dat en Rick ook, nadat hij een Sinterklaas met ons had meegemaakt, waarbij we natuurlijk een voor een gingen, want de gedichtjes moesten voorgelezen worden. Sindsdien rekken we het cadeautjes uitpakken lekker uit.

Santa Rick heeft mij schromelijk verwend! Ik krijg een boek om mijn fototoestel beter te leren kennen (het heeft zoveel nieuwe mogelijkheden!), een Zits boek, een recordertje, o.a. om feiten te onthouden voor dit blog, handverwarmers, die op aanstekervloeistof werken, handschoenen, die je niet af hoeft te doen om je telefoon of MP3 speler te gebruiken en een Marjolein Bastin kalender.

Ook de kinderen hebben erg leuke dingen gevonden. Van elkaar weten ze natuurlijk, wat ze leuk zullen vinden, maar ook voor Rick en mij zijn ze prima geslaagd.

Katja kent mij goed en geeft mij een touw om mijn lenskap mee aan mijn fototoestel vast te zetten. Hopelijk verlies ik die nu niet meer! Ook krijg ik van haar een hoes voor mijn camera en een lensdoekje. Kai geeft me een heel leuk programma om kaarten e.d. mee te maken en van Saskia, die van de lekkere geurtjes is, krijg ik douchegel en lotion van The Body Shop.

Met het bewonderen van elkaars cadeautjes en even dingen uitproberen, duurt het een paar uur voor we klaar zijn. Heerlijk vind ik dat. Ik kan zo genieten van de blije gezichten. Geven is zoveel leuker, dan ontvangen, hoewel ik erg blij ben met mijn spulletjes. Gelukkig schijn ik de goede dingen voor Katja en Rick te hebben uitgekozen. Saskia en Kai waren makkelijker, want die hadden een lijst met wensen.

Zodra wij klaar zijn met uitpakken, komen Shannon, Raffi en Leah om hun cadeautjes met Katja en elkaar uit te wisselen. Van Leah en Raffi krijgt Katja een luipaard gecko, iets waar Rick en ik bezorgd onze wenkbrauwen over optrekken. Het is een baby gecko, die dus nu meteen een autorit van vier uur moet ondergaan. Als dat maar goed gaat!

Bezorgd, omdat het in het zuidwesten van Virginia al sneeuwt, helpen we Katja gauw haar auto inladen. Al haar cadeautjes, Sushi's speciale eten en medicijnen, twee enorme tassen met kleding en Sushi en de gecko. Het past allemaal maar net en volgens mij had het niet in het Kevertje gepast. Deze auto heeft wel lekker veel ruimte.

Net na half een nemen we afscheid. Katja vindt het helemaal niet leuk om niet de hele Kerstdag mee te maken en Rick en ik voelen ons er ook een beetje down over. In ieder geval heeft ze het belangrijkste gedeelte van onze viering mee kunnen maken.

De rest van de middag spelen we met onze cadeaus. Ik lees van alles over mijn nieuwe camera. Een van mijn favoriete dingen eraan, die mijn oude niet had, is het vermogen zelf te bepalen, waar de focus valt. Ik heb besloten er weer wat professioneler uit te zien en mijn oude Mickey band niet over te hevelen. Met de Canon band zie ik er een stuk minder als "toerist" uit.

Rick heeft van mij een afstandsbestuurbare helicopter met video camera gekregen. Ondanks mijn waarschuwingen wil hij die meteen buiten gaan uitproberen. Kai gaat mee om te helpen. Niet veel later komen ze weer binnen sjokken. De helicopter is over het dak van onze buren de tuin van iemand in de cul de sac achter ons ingevlogen. Helaas heeft het ding die vlucht niet overleefd.

Rick is zo teleurgesteld, dat deze Santa gauw een nieuwe bestelt, maar kan het niet nalaten Rick en Kai als een moeder op het hart te drukken daar dan wel voorzichtig mee te zijn, ha ha. Het zijn toch ook net kinderen?

Aan het eind van de middag belt Katja, dat ze veilig is aangekomen. Gelukkig, want het is nogal sneeuwerig in de staat vandaag. Haar stem heeft een verdrietige ondertoon en ik denk eerst, dat het is, omdat ze Kerst niet verder thuis viert.

Op mijn vraag wat er is, antwoordt Katja echter, dat de gecko nu al dood is! Ze heeft alles gedaan, wat de dierenwinkel aan Leah en Raffi had verteld. Natuurlijk is zo'n lange rit ook heel wat voor zo'n heel klein diertje.

Katja is er erg van ondersteboven. Ze voelt zich enorm schuldig, maar er is toch niets, wat ze eraan had kunnen doen. Eigenlijk wil ze het Leah niet eens vertellen, maar besluit dat toch wel te doen, want stiekem een nieuwe kopen ligt niet in haar aard. Gelukkig reageert Leah lief, want die kan soms hard uit de hoek komen. Wat een minidrama weer op Kerstdag! Levende dieren geven is eigenlijk altijd riskant, tenzij je weet, dat de ontvanger er helemaal op is ingesteld.

We telefoneren met Ricks vader en zus om hen te bedanken voor hun cadeautjes en dan is het alweer tijd voor het Kerstdiner. Dat is tegenwoordig een stuk eenvoudiger, dan vroeger bij mijn ouders, maar niet minder lekker.

Rick maakt de ham klaar met een kersenglazuur. Daarbij hebben we asperges, scalloped potatoes (aardappelen op die manier bereid heb ik volgens mij nooit in Nederland gegeten, schijfjes in een saus van kaas en kruiden), zoete aardappelpuree en appelmoes. Vooraf heb ik een lekkere crabcocktail gemaakt voor Rick, Kai en mijzelf. Saskia houdt daar niet van.

Het wordt een gezellige maaltijd, ondanks, dat het zonder Katja niet hetzelfde voelt. Gelukkig weten we, dat Katja ook een lekker maal zal hebben met haar mede EMT's, ze heeft gistermiddag hard aan haar deel ervan gewerkt. De ham is werkelijk heerlijk! Natuurlijk eten we bij lange niet de hele zeven pond ervan op. De rest zal ik gebruiken voor de hamsalade op Oudejaarsavond.


Onze Kersttafel

Ons dessert dit jaar is eens heel anders. Andere jaren hadden we ijs met schuimpjes of iets dergelijks, maar dat was eigenlijk niemands favoriet. Bij Wegmans zagen Rick en ik mini-desserts. We namen de frambozen mousse, chocolade mousse en caramel mousse mee. Ze zien er feestelijk uit en smaken hemels!


We sluiten onze Kerstdag af met het kijken naar Mickey's Twice Upon A Christmas. We zijn allemaal dol op Disney en hopen het komende jaar Disney World weer te bezoeken. Al te snel komt er weer een einde aan deze Kerstdag, ik zou hem eindeloos willen rekken!

(PS: we deden niet aan nette kleding, maar gewoon "bed hoofden", dus ik mag geen mensenfoto's neerzetten hier vandaag)

Zondag

Het is zo koud iedere nacht, ik neem mijn warmbloedige knuffeldier mee mijn bed in om het op te warmen. Meestal springt hij er na een paar minuten uit, maar gisteravond kennelijk niet. Rick nam deze foto, toen hij naar bed ging. Ik was allang in Dromenland (en lekker warm, dankzij Cosmo).


Gisteren werden de weermensen het maar niet eens of we nu wel of geen sneeuw zouden krijgen. Een grote storm werkt zich op langs de kust en wij zouden of veel krijgen, of helemaal niets. Bij het opstaan is er in ieder geval helemaal niets.

Rick heeft cinnamon rolls gemaakt, van die heerlijke met icing er bovenop. Het ruikt zo lekker, dat Kai en Saskia er ook voor naar beneden komen. Ik ben dol op cinnamon rolls, vooral van Cinnabon, maar we eten ze eigenlijk nooit.

Het motsneeuwt en is berekoud, als Mary Ellen me op komt halen voor een lange wandeling. Het is inmiddels wel duidelijk, dat we geen grote lading sneeuw zullen krijgen van deze storm. Ik heb daar altijd gemengde gevoelens bij. Aan de ene kant is het mooi en spannend, maar als het er dan eenmaal ligt en alles glad wordt, vind ik het zo belemmerend. We lopen ongeveer vijf kilometer en drinken dan bij Mary Ellen gauw een kop koffie om warm te worden.

Na de lunch probeer ik een van mijn nieuwe "speeltjes" uit, de EA Sports Active 2 voor Kinect. Ik ben heel benieuwd hoe dat is in vergelijking met hetzelfde spel voor de Wii. Na meer dan een half uur zweten heb ik het gevoel me flink te hebben ingespannen. Het voelt ook natuurlijk, dan de Wii, vanwege het niet vast hoeven houden van en controller of nunchuck.

Rick en ik hebben zin om een film te gaan kijken, maar Kai en Saskia willen lekker met hun cadeautjes spelen. Saskia heeft ook, zoals altijd een heel stel vriendinnen hier. Ze hebben lol buiten, zoals op onderstaande foto's te zien is.




Rick en ik gaan dus met zijn tweetjes naar de bioscoop. We hebben zin in een lichte, grappige film, dus kiezen Little Fockers.

Het is idioot druk bij Tysons Corner! Het verkeer moet geregeld worden, maar dit jaar heeft de mall daar tenminste voldoende personeel voor ingehuurd. Andere jaren was het een ramp.

Terwijl ik de kaartjes ga halen zoekt Rick naar een parkeerplek. Bij de bioscoop is het eigenlijk vrij rustig. Iedereen is kennelijk aan het winkelen voor koopjes of dingen aan het ruilen.

De film is geen hoogvlieger, maar bij tijd en wijle zeer vermakelijk. Ik vind Ben Stiller sowieso altijd leuk. Dustin Hoffman en Barbra Streisand zijn ook weer hilarisch. Rick en ik hebben een heel rijtje films, die we de komende week willen zien. Eens kijken, wat ervan zal komen.

Buiten sneeuwt het intussen licht, genoeg om een glad wit laagje op de wegen te leggen. Precies genoeg om mooi te zijn, is het, maar het zal morgen waarschijnlijk snel weer weg zijn. Beter dan regen, zei Rick net, en daar heeft hij gelijk in.

Met dit koude weer hebben we zin in comfort food en Rick wil een nieuwe microbrewery proberen, de Mad Fox Brewing Company in Falls Church, een van de stadje naast Vienna.

Het is er erg gezellig en ik eet een van de lekkerste pizza's, die ik ooit heb gehad. Er liggen verse mozzarella, blue cheese, prosciutto, gecarameliseerde uien en vijgen op. Die combinatie is werkelijk voortreffelijk en het deeg is op Napolitaanse wijze gemaakt, heel luchtig en knapperig.

Buiten is het bar en boos. Het vriest en waait keihard, waardoor het nog vele malen kouder aanvoelt. Er ligt een "dusting" sneeuw, wat het er nog kouder uit doet zien. Ik kan niet wachten om het gewoon lekker warm te hebben! Gelukkig lijkt het na morgen tenminste iets op te warmen.

Het plan voor vanavond is om een of meer van de voor Kerst gekregen films te kijken. Rick heeft The Sorcerer's Apprentice en Despicable Me gekregen. De eerste heb ik nog niet gezien en de tweede is zo leuk, die zie ik graag nog een keer.

Hopelijk heeft iedereen hier net zo'n fijne Kerst gehad als wij. Als jullie aan cadeautjes doen, wat heb je gekregen? En van sommigen las ik al wat het Kerstdiner was. Wat aten jullie en wie deed er gourmetten? Onze kinderen willen dat ook heel graag doen, misschien volgende week.