Om half drie staat Kai opeens in onze kamer met de vraag of we de maansverduistering willen zien. Om onverklaarbare redenen ben ik meteen klaarwakker. Ook Rick en Katja staan even op, kijkt en gaat weer terug naar bed. Rick moet tenslotte morgen ook weer werken.
Op het deck blijven Kai, Saskia en ik gefascineerd kijken. Dit is mijn eerste complete maansverduistering ooit en het feit, dat het precies op de winterzonnewende valt, maakt het extra speciaal.
Het is een mooi heldere nacht en koud, maar de nare wind is weg. We hebben een prachtig uitzicht op de maan en blijven tot de verduistering compleet is. Ik probeer wat foto's te maken, maar kan mijn statief niet vinden. Twee ervan zijn redelijk gelukt. Saskia en ik gaan terug naar bed, maar Kai blijft nog kijken (lang naar later blijkt).
Volle verduistering
Al val ik al vrij snel weer in slaap, het neemt toch wat moeite om wakker te worden vanochtend. Pas tegen tienen rijd ik naar de sportschool. Toch lukt het me een rigoureus uur cardio op de stairmaster en crosstrainer te doen. Mijn boek nadert de ontknoping, dus dan wil ik eigenlijk zelfs langer blijven lezen.
Op de terugweg ga ik langs de bank. Het is weer de tijd van de fooien en onze schoonmaaksters hebben die ook echt verdiend. Met vier huisdieren en allerlei tieners over de vloer heeft ons huis iedere week een flinke beurt nodig. Dinsdag is altijd mijn favoriete dag van de week, de enige, waarop het huis echt schoon is.
Mijn haar is ook hard aan een beurt toe en ik heb toch, na rijp beraad, besloten Mona nog een kans te geven. Ik ga tenslotte al jaren naar haar toe en een pijling bij soortgelijke kappers wees uit, dat die over het algemeen nog duurder zijn.
Op de lijstjes met Kerstfooien staat meestal, dat je ook je kapper een bedrag gelijk aan een knipbeurt moet geven. Dat vind ik echter veel te veel. Toch wil ik een paar dagen voor Kerst niet met lege handen aankomen na jarenlang Mona's klant te zijn geweest. Ik besluit bij Safeway een Visa cadeaubon te gaan halen en die in een Kerstkaart te stoppen.
Het verkeer in deze omgeving is op het moment verschrikkelijk. Waarschijnlijk een combinatie van Kerstwinkelaars en bezoekers. In ieder geval duurt alles langer, dan ik had verwacht, dus in plaats van terug naar huis te gaan, trakteer ik mezelf op een Starbucks lunch. Ook daar staat een lange rij en de barrista is heel langzaam.
In de auto eet ik mijn warme tomaat met mozzarella sandwich gauw op. De passion thee neem ik mee de salon in. Ondanks het slechte verkeer ben ik keurig op tijd. Mona lijkt oprecht blij mij weer te zien en maakt nog een opmerking, dat mijn pony nog steeds aan de korte kant is.
Duidelijk vindt ze het vervelend, dat het vorige keer zo slecht ging, want dit keer besteedt ze alle aandacht aan mij. Ik wil graag wat meer rood in mijn haarkleur. Wist ik veel, dat er allerlei soorten "rood" zijn, van koper tot violet tot robijn. Uiteindelijk wordt het de laatste en ik ben er erg blij mee (het is een kleine nuance, die denk ik op foto's niet uitkomt).
In ieder geval ben ik dit keer zeer tevreden met het eindresultaat en toch blij, dat ik mijn ongenoegen heb geuit, maar daarna geen wrok heb gekoesterd.
Saskia wil ook graag haar haar geknipt hebben en dat is ook hard nodig. Ik maak een afspraak met een nieuwe kapster bij Lofty Salon
, Lauren. Omdat het langer duurt om mijn uitgroei te bedekken, vraag ik Kai Saskia even te brengen. Zo handig, die rijdende oudere kinderen, als ze thuis zijn!
Ook Saskia's haar ziet er weer erg leuk uit. Lauren is een stuk jonger, dan Mona, en dat merk je toch wel aan het kapsel. Saskia en Katja waren nooit zo tevreden, als Mona hun haar deed, maar de jongere kapsters weten precies, wat ze leuk vinden.
Tot Saskia's ergernis wil ik ook graag nog even naar Falls Church om mijn trouwring op te halen. Ik ben zo aan die twee ringen gewend, ik kan niet wachten tot de set weer compleet is. Door het drukke verkeer worstelen we ons een weg naar Dominion Jewelers. De ring is erg mooi gemaakt en het zal hopelijk weer een tijd meegaan. Hier een foto van de set:
Vorige week maakte Katja zich al erge zorgen om haar poes Sushi. Ze miauwde raar en deed vreemd met haar tong. Gisteren hoorden wij het gemiauw ook en toen ze water dronk, deed ze vreemd met haar tong. We hebben daarom vanavond een afspraak met de dierenarts gemaakt.
We treffen de aardigste dokter daar, Jeff Jones. Helaas vindt hij ook meteen het probleem met Sushi en dat is niet goed. Ze heeft een grote zweer onder haar tong in haar bekje. Geen wonder, dat ze niet wil drinken en twee pond is afgevallen in de afgelopen vier maanden.
Dr. Jones vertelt ons, dat hij gaat proberen het met antibiotica en steroiden te genezen, maar hij is bang, dat het een tumor is, die is gaan ontsteken. In dat geval zal er een biopsie nodig zijn om te zien, wat voor kanker het is en wat er (hopelijk) aan gedaan kan worden. Hij neemt ook bloed en urine af om te kijken, of Sushi's nieren en schildklier gezond zijn en ze geen diabetes heeft.
Een beetje verslagen wachten Katja en ik tot al die testen zijn gedaan. Sushi is de liefste poes, die je je maar kunt bedenken, en zo helemaal Katja's vriendinnetje, al vanaf haar tiende. Ze is net elf geworden, dus niet zo oud voor een poes. Ik hoop, dat het met de medicijnen helemaal weer beter wordt!
De dokter belooft ons met de uitslagen te bellen en dan betaal ik de zoals altijd flinke rekening (deze dokter vertelt tenminste voor de testen worden gedaan, hoe duur ze zijn).
Bij Petco gaan we wat spullen kopen om het eten en drinken voor Sushi te vergemakkelijken. Dat zijn onder anderen blikjes met lekkere vis en een waterfontein, zodat ze het water op haar tong kan laten lopen. Katja moet haar van de dierenarts drie of vier keer per dag eten geven, zodat ze weer wat aankomt. Zo zielig, zo'n poesje met pijn, je wilt dat gewoon van ze wegnemen.
Thuis geven we meteen de eerste dosis medicijnen en dan wordt duidelijk, dat dat nog een kluif gaat worden voor Katja straks in haar eentje. Als iemand hier een heel goede tip heeft om een kat druppels te geven, zijn we zeer geinteresseerd.
Als avondeten bestellen we Katja's favoriete kabobs. Zij heeft wel even een oppeppertje verdiend, want Sushi is haar steun en toeverlaat. Ik moet er dan ook niet aan denken, dat er iets ernstigs met haar aan de hand is. We gaan heel hard hopen, dat de medicijnen alles genezen.
Iedereen is moe van de nachtelijke escapade, dus we hangen voor de tv. Saskia heeft morgen eigenlijk nog school, maar wil graag bij de familie zijn. Ze doen toch niets constructiefs, dus ik meld haar afwezig. Zo is de Kerstvakantie voor ons allemaal dus officieel begonnen!
dinsdag, december 21, 2010
Arme Sushi :(
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
20 reacties:
Petra, als de druppels in haar bekje gegeven moeten worden,
zet Sushi in een hoek,
met je linkerhand haar hoofd naar achteren en met je rechterhand duim en wijsvinger flesje beethouden en met je middelvinger bekje vanonder naar beneden drukken, dan druppelen, niet te onzeker overkomen.
Succes, Truus
(ik heb al poezen vanaf 1973)
Ik hoop heel hard met jullie mee dat Sushi weer beter wordt en wat Truus al zegt, hoofd naar achteren houden dan moeten ze wel slikken en soms moet je best een beetje hardhandig zijn al is het niet leuk. Toen Fuzzy hier moest eten (erop of eronder was het) ben ik op mijn knieen gaan zitten en kat tussen mijn benen (voeten bij elkaar houden zodat hij niet kan ontsnappen door onder je weg te kruipen) en dan bek open en druppelen. Maar leuk is het niet.
Ik was net te laat vannacht (rond 4 uur stond ik buiten met Marley) en toen zag ik er niets meer van.
Wat een prachtige zetting heeft je ring !
Gezellig, gezellig! Heerlijk om iedereen weer thuis te hebben he! Wat fijn (en praktisch) dat je Saskia van school mag afmelden. Dat mag bij ons absoluut niet, en dat vind ik ontzettend jammer, want onze kids hebben ook grootouders and tantes/ooms heel ver weg wonen; ik zou het zo fijn vinden om ze zo af en toe een 'extra' dagje vrij te geven, als er bijvoorbeeld familie bezoek is. Maar helaas.
Ik wens hele fijne Kerstdagen!
Ik hoop echt dat het meevalt met Sushi. Ik weet hoe vreselijk kinderen er onder lijden als ze hun huisdier moeten verliezen.
Gezellig hoor de hele familie thuis. Wij moeten Fabienne missen op het moment. Die is een paar dagen naar Brussel met haar vriendje!
Wat zielig voor Sushi. Wat zal ze zich ellendig voelen.
Wij hebben ook net een waterfontein gekocht voor de katten gekocht maar jeetje wat een bende maken ze daarvan. Ik heb het fontein al op een groot dienblad gezet maar ik geloof dat ze het leuker vinden om met hun pootjes met het water te spelen! Het water ligt echt overal. Ze hebben er in ieder geval plezier van.
Ik doe hetzelfde als Bianca. De kat tussen mijn benen en voeten bij elkaar zodat ze er niet aan de achterkant uitkruipen en dan het pilletje of de druppels geven.
Succes ermee en ik hoop dat Sushi snel opknapt.
Groetjes,
Anja L.
Hopelijk gaat het goed met Sushi.
Hopelijk wordt Sushi wel weer beter. Een huisdier verliezen is echt heel naar, en al helemaal voor kinderen.
Bij onze katjes doe ik eigenlijk hetzelfde als Bianca: tussen mijn benen houden, dan kunnen ze niet weg. En dan gewoon rustig de medicijnen geven, liefst zoveel mogelijk achterin hun bekje, dan moeten ze wel slikken.
Prachtig die maansverduistering!
Petra of Katja, als het rechtstreeks geven van de druppels echt niet lukt kun je proberen om ze te vermengen met een heel klein beetje zacht voer en dat dan in haar bekje smeren.
Zelf zet ik Teuntje altijd op het aanrecht tussen mijn ellebogen (ik ga zelf strak tegen het aanrecht aan staan)zodat ik én over haar heen leun (overwicht)én mijn handen vrij heb om erin te stoppen wat erin moet. Teun is een makkie, maar één van mij vorige poezen was een echte feeks, die beet, krabte en vocht tot ze er bijna neerviel als ze echt iets niet wilde, en dan deed ik het bovenstaande met tuinhandschoenen aan en mijn leesbril op :-)
Jemig, ik hoop maar dat het goed komt met Sushi. Wat een mooie trouwring zeg!
Heb ook de maansverduistering gezien. Begon hier tegen 1 uur 's nachts. Het woei keihard, sta ik daar in pyjama en winterjas in de achtertuin naar de hemel te staren. Vond het ook indrukwekkend, prachtige kleur had de maan. Beetje unheimisch ook wel.
Beterschap voor Sushi.
Hè wat naar, dat Sushi ziek is. Hopelijk slaan de medicijnen goed aan en heeft ze geen tumor. Zo zielig!
Fijn dat je haar deze keer goed is geknipt en geverfd bij Mona. Ik vind zelf ook dat, als je je ongenoegen hebt laten blijken en je bent enigszins naar je zin tegemoetgekomen, dat iemand wel een tweede kans verdiend. Gelukkig heeft Mona die kans genomen. Ik ben benieuwd naar het resultaat.
Helaas kon ik hier de maansverduistering niet zijn, omdat het al licht was tegen die tijd. Ziet er mooi uit op je foto.
Wat ik altijd het makkelijkst vond om katten medicijnen te geven, is ze in een dikke handdoek wikkelen van nek tot achterpoten. Zo kunnen ze niet krabben. Hoofdje stevig vastpakken, bekje open en druppelen. Geen schrik hebben om te ruw te zijn. 't Is gemakkelijker voor poes en mens als het van de eerste keer lukt, dan 10 keer te moeten proberen!
Ik weet exact hoe jullie je voelen. Bij onze oudste hond is gisteren een gezwel in zijn "colon" gevonden. Wij wachten nu vandaag zenuwachtig op de bloedresultaten.
Wat goed dat jullie er midden in de nacht voor uit bed kwamen. Jammer genoeg was er hier door de bewolking niets van te zien.
Wat Veronique schrijft is de beste methode, goed in een badlaken wikkelen. Het is altijd een klus om katten medicijnen toe te dienen, succes met Sushi, wel zielig hoor. Ik zal duimen dat het meevalt, zou wel zo fijn zijn voor Katja.
Wat zielig voor Sushi en voor Katja, hopelijk komt het helemaal goed met de medicijnen.
Heerlijk dat nu iedereen vakantie heeft en lekker thuis is!! Geniet er maar van de komende dagen!
Fijn dat je dit keer tevreden was over het werk van Mona en dat ze er zoveel aandacht en zorg aan besteedde.
Mooie foto's van de maansverduistering! Hier zat ie helemaal achter de wolken. En zelfs als dat niet het geval zou zijn geweest, was ik waarschijnlijk toch mn bed niet uitgekomen... ;-)
Wat vervelend van Sushi. Ik hoop maar dat de uitslag meevalt en ze weer helemaal opknapt. Wij draaiden één van onze katten ook altijd in een handdoek. Maar dat was zo'n feeks dat ze zich daar vaak ook weer uit wist te wurmen. Vaak was medicijnen geven dan zo'n ramp, dat ik gevraagd heb of ik haar geen injecties mocht geven. Dat kon en dat ging een stuk gemakkelijker. Vast pakken, stukje vel tussen de schouderbladen omhoog trekken, spuit erin en klaar.
@Truus - Bedankt voor het advies, we gaan ze allemaal proberen tot we de beste hebben gevonden.
@Bianca - Jammer, dat je de maan miste! Tussen de knieen heeft Katja ook gedaan vanochtend, dat ging wel.
@Marie - Ze zijn hier vrij makkelijk met vrijgeven voor feestdagen, want vrijwel iedereen heeft familie ver weg.
@Wendy - Ik maak me inderdaad zorgen om Katja, als Sushi niet beter wordt. Hopelijk gebeurt dat wel. Spannend, Fabienne op reis met haar vriend!
@Anja - Tot nu toe is Sushi een beetje bang van de waterfontein, dus we hebben haar ook maar een gewoon bakje gegeven.
@Annemiek - Dank je.
@Marianne - Inderdaad, ik hoop van ganser harte, dat ze er bovenop komt!
@Karin - Gelukkig is Sushi een heel rustige kat. Ik zou bij Meike ook handschoenen en een bril op moeten!
@B. - Bedankt voor de helende gedachten!
@Anne-Sophie - Het was inderdaad heel bijzonder, die rode gloed over de maan.
@Petr@ - Jammer, dat het bij jullie licht was. Dank je wel voor je gezellige Kerstkaart!
@Veronique - Inmiddels heb ik op Facebook al gelezen, dat Billy's tumor goedaardig is. Hopelijk die van Sushi, als er een is (waar ik wel bang voor ben), ook.
@Ineke - Inderdaad jammer, want het was een bijzonder iets om te zien.
@Henny - Dank je wel voor het duimen! Inderdaad zou het voor Katja heel erg zijn, als Sushi niet beter wordt :(.
@Anja - De zieke Sushi werpt wel een beetje een donkere wolk over alle feestvreugde, maar we genieten toch zoveel mogelijk.
@Nicole - Ik kwam er ook alleen uit, omdat Kai ons wakker maakte, anders was ik zo doorgeslapen.
Ook ik heb een ziek poekie, ze is chronisch ziek en heeft een maag onsteking waardoor ze vaak in een cyclus zit van overgeven, drinken, overgeven, en op het eind eet of drinkt ze niet meer en geef ik haar vocht onder de huid.
Doordat ik veel met d'r getobt heb heb ik wat ervaring met medicijnen en niet kunnen eten of drinken. Het enige wat ik nog kan toevoegen als tip is te zorgen dat je een paar syringes( weet niet het NL woord) in huis heb niet van die grote maar iets van 10 ml of zo. Als ze nou moeite heeft met eten of drinken kan je met de syringe, zonder naald, het makkelijk achter in haar bekje brengen. Het kan zijn dat het oplebberen haar pijn doet en met de hand voeren kan dan helpen. Een stukje kip en daar bouiliion van maken is ook aansterkend voor d'r, en vaak gezonder dan het verpakte eten. En vocht binnenkrijgen is heel belangrijk. Ik maak voor mijn Nyx, die een vis liefhebster is, vaak een tuna shake. Een blikje gewone tuna, wat gefilterd water en een vitamine en mineralen poeder en pro-biotics en dan in de blender en voorzichtig beetje bij beetje voeren met de syringe. Je kan de vitamine poeder weglaten als je dat niet hebt. Poekies hebben vooral proteïne nodig.
Ik denk dat Katja door haar traning dit heel goed zal aanpakken, het is natuurlijk je eigen kat, maar niet zo verschillend als een ziek mens. Gelukkig kan ze in ieder geval iets doen, het is zo naar als je echt helmaal niets kan doen! Hoop dar Sushi's test uitslagen allemaal meevallen.
Succes en beterschap met Sushi.
liefs Naomi
@Tink - Dank je voor je uitgebreide reactie. Inderdaad heeft Katja Sushi vandaag met een pipet gevoerd en dat gaat goed, gelukkig.
Een reactie posten