Oei,oei, dit is een al wat oudere Hampton Inn en dat hebben we geweten aan de matrassen! Alle drie staan we met rug- en nekpijn op! Arme Saskia had de veren van het sofabed zelfs in haar rug prikken. Gelukkig verblijven we hier maar een nacht!
Terwijl Rick een Starbucks ontbijt voor ons gaat halen, begeef ik me naar de fitness ruimte van het hotel. Even de kinken van de nacht eruit werken. Ook hier is te zien, dat het al ouder is. Ik kies een krakende crosstrainer van onbepaald merk en ben blij, als het halve uur voorbij is. Het helpt gelukkig, zoals meestal, wel.
Tot het checkout tijd is, blijven we in hotel computeren. Daarna begeven we ons op weg naar Ricks zus. Gisteren vond Saskia uit, dat ze haar orthodontische elastiekjes was vergeten. Ik heb onze orthodontist gebeld, waar de receptioniste zei, dat we vandaag hier een orthodontist moesten vinden om daar elastiekjes van te krijgen.
Toen we gisteravond op weg naar het hotel een orthodontistpraktijk zagen liggen, dachten we, dat dit een fluitje van een cent ging zijn. We rijden dus eerst even langs die praktijk. Maar die blijkt dicht te zijn. Op onze mobieltjes vinden we nog een stel anderen praktijken, die ook dicht zijn op vrijdag. Eindelijk krijg ik een levend persoon aan de lijn, maar dat is een gewone tandartsenpraktijk en die hebben geen elastiekjes. Gelukkig kan zij mij het nummer geven van een orthodontist, die wel open is.
Daar vind ik uit, dat er helemaal niets simpels aan orthodontische elastiekjes is! De receptioniste vraagt, wat voor sterkte Saskia draagt. De elastiekjes hebben dierennamen, maar Saskia weet niet welk dier die van haar zijn. Meestal is onze orthodontist op vrijdag ook gesloten, maar vandaag antwoorden ze tenminste de telefoon. Saskia blijkt Ram elastiekjes te dragen.
Blij bel ik weer terug, maar deze praktijk heeft geen Ram elastiekjes, dus we zijn nog geen stap verder. Eenmaal bij Lisa thuis, belt zij hun orthodontist, die er tot twaalf uur zal zijn. Zij hebben ook geen Ram elastiekjes, maar als we uit kunnen vinden hoeveel die van Saskia wegen en wat de omvang is, kunnen ze misschien helpen.
Nu laat ik het verder aan Rick over, want ik heb een lunchafspraak een half uur rijden verderop. Rick belt niet veel later, dat hij het geluk had onze orthodontist zelf aan de lijn te krijgen. Die was onder de indruk van de moeite, die wij deden om de bandjes te vinden. Op Ricks vraag, wat er nu gebeurd zou zijn, als we ze niet hadden gevonden, was het antwoord niets! Zijn receptioniste is duidelijk niet erg goed geinformeerd. Na al deze moeite zijn Rick en Lisa de elastiekjes toch gaan halen, dus Saskia kan ze weer dragen. Pffff!!!
Intussen rijd ik naar Lakewood over de Colorado interstates. Ik vind het zo leuk om hier opeens te rijden met mooi besneeuwde bergen aan mijn rechterkant en de wolkenkrabbers van Denver voor mij. Het valt me op, dat er hier veel meer trucks en SUV's rijden, dan in ons gebied. Natuurlijk wel zo handig met de bergen dichtbij.
Na even zoeken en een telefoontje aan Dennis vind ik het Yard House restaurant bij Colorado Mills mall, waar ik Dennis en Loek ga ontmoeten. Hen ken ik van het Alles Amerika forum en toen Dennis voorstelde te gaan lunchen was ik daar meteen voor te vinden. Niet alleen, omdat het altijd leuk is om mensen, waar je veel mee correspondeert, in het echt te ontmoeten, maar ook, omdat ik, hoe lief ik Ricks familie ook vind, er een grote hekel aan heb de hele dag hutje mutje met zijn allen in huis te hangen.
Het wordt een erg gezellige lunch. Ik houd het vandaag "Frans" met Franse uiensoep en een halve "French dip" sandwich. Die laatste ben ik volgens mij nog nooit in Frankrijk tegengekomen, maar goed. De rosbief op de sandwich is heel lekker mals. Het gesprek is geanimeerd en gaat onder anderen over Nederlands spreken (natuurlijk).
Naar aanleiding daarvan ben ik even benieuwd, wie van de NederAmerikanen, die hier meelezen, Nederlands spreken thuis? En spreken jullie kinderen het? Kunnen ze Nederlands lezen en schrijven? Wij spreken het wel met de kinderen, maar lezen en schrijven hebben ze nooit officieel geleerd. Nu correspondeer ik online in het Engels met ze.
Voor we het weten is er meer dan een uur voorbij en moeten Loek en Dennis terug naar hun werk. We nemen afscheid en ik rijd door naar ons volgende hotel, dat maar een paar kilometer verderop ligt. Daar check ik alvast in en zet de tassen op de kamer. Op de terugweg kom ik even in de file te staan, die hebben ze hier in Denver dus ook.
Bij Lisa thuis is het een drukte van jewelste. Weer allemaal nieuwe mensen om te ontmoeten en ze zijn allemaal even aardig. Ook Ricks vader en zijn vriendin zijn inmiddels gearriveerd en we kletsen even bij. Er is een schattig drie maanden oud baby'tje om vast te houden en een even oude puppy om mee te spelen.
Na een tijdje gaat een hele groep op weg naar Boulder en Ricks vader en Carol zijn moe en vertrekken naar hun hotel. Zo hebben wij even rustig tijd om met Lisa en Luke te buurten. Tegen zevenen nemen wij ook afscheid, want Saskia moet dit weekend een groot project voor biologie doen. Ze heeft daarvoor internet en rust om haar heen nodig, dus gaat het in het hotel doen.
Rick en ik zetten haar daar af en gaan dan naar The Keg om te eten. Dit restaurant raadde Loek vanmiddag aan en terecht. Het is een erg gezellig ingericht restaurant. We eten er heerlijke steaks, mijn filet mignon is precies goed bereid en zo mals, dat ik hem met een vork kan snijden. We hebben er zoete aardappelfrietjes en gegrilde asperges bij.
Terug in het hotel kijken we wat tv, maar laat zal het niet worden, want morgen is het de grote dag: de bruiloft!
Foto's van vandaag staan hier.
20 reacties:
Goh, ik ben eens de eerste... :-)
Wat een temperatuursverschillen maak jij mee! Hier is het gewoon al een hele tijd KOUD. Brrr.... Ik heb er al moeite mee en ik heb niet eens zo barometer als lichaam zoals jij. Ik blijf het knap vinden hoe je met je pijnen omgaat.
Heel veel plezier bij de bruiloft. Dat is natuurlijk wel de ideale gelegenheid om als familie weer eens bij elkaar te komen.
Om even op je vraag te reageren: wij zijn hier met Steven (toen bijna 3) komen wonen. Hij sprak toen al redelijk Nederlands. Dat zijn we gewoon vol blijven houden, en later heb ik hem thuis Nederlands leren lezen. Natuurlijk heeft hij lang niet het nivo van een vergelijkbare Nederlander. Ik correspondeer met hem in een soort Ned. Eng. mengelmoes, heel interessant, haha. De anderen spreken wel redelijk Nederlands, maar onderling spreken ze Engels. Lezen bijna niet en schrijven zeker niet. Wij (man en ik) spreken onderling altijd Nederlands en proberen dit ook naar de kinderen toe te doen, maar dat is toch moeilijk. Ze spreken Eng. terug. Als er een'vreemde' bijkomt, switchen we allemaal over naar het Engels. Ik probeer er wel moeite voor te doen het vol te houden, ook voor de Nederlandse familie.
Leuk, Golden! Dat is een half uurtje bij ons vandaag. Onze oudste woont in Fort Collins.
Veel plezier bij de bruiloft morgen, is het in Boulder dan?
Heel veel plezier morgen ! Wij spreken hier nederlands in huis en tuin ;-) maar nooit waar iemand bij is die het nederlands niet kan verstaan.
Hier is het een beetje hetzelfde met de taal van de kinderen. Zij waren 2 en 4 toen we hier kwamen. Spreken en lezen nu vlot nederlands maar het schrijven verloopt in het Italiaans.
Wij spreken altijd Nederlands thuis, ze kijken naar de Vlaamse tv.
Zij spreken Nederlands tegen ons maar ik voel wel dat er heel veel Italiaanse woorden tussen zitten, uit gemak omdat ze weten dat wij het toch wel begrijpen.
Als ze tegen mijn ouders of anderen Nederlands spreken, proberen ze veel minder Italiaans er tussen te zetten. Hoewel ze soms niet anders kunnen omdat ze het echt niet weten in het nederlands.
Het blijft altijd moeilijk om in twee talen op te groeien maar toch ben ik ervan overtuigd dat we ze een enorm voordeel meegeven op lange termijn.
Hallo
Wat leuk zelfs nu weer een lunch bezoek met internet vrienden. Erg leuk. Ik snap wat je bedoelt met leuk al die familie maar niet de hele dag. Gister is hier in Den haag 10 cm sneeuw gevallen, maar nu vannacht is de dooi in gezet gelukkig. Want ze hadden het ook over ijzel vandaag met sinterklaas. Ik wens je een fijne bruiloft vandaag. Wij gaan sinterklaas vieren.
Groetjes Naomi
Tjonge inderdaad wat een werk voor die elastiekjes. Ik geloof dat ik mijn kind zonder de elastiekjes had gelaten en als het daardoor erop uit draait dat hij langer zijn beugel in moet omdat de boel nog niet recht genoeg staat is het eigen schuld. Had hij ze maar niet moeten vergeten.(hoewel manlief opmerkt...ja maar dan moeten we ook langer de ortho betalen dus wellicht dat hij wel er achteraan gegaan was!!!)
wbt Nederlands/Engels spreken....ook al zijn wij een 'gewoon' Ned. gezin ik merk wel doordat wij al jaren in het buitenland wonen de kids onderling sneller Engels met elkaar spreken.
Vooral Mats (14) heeft weinig Ned. les gehad en text mij weliswaar in het Nederlands maar met veel fouten of Engels er doorheen. (Overigens praten -en mailen- wij gewoon Ned. thuis met de kids).
Leuke ontmoeting.
Wat een gedoe met die elastiekjes. Het kan geen kwaad als ze er even af zijn. Mijn kinderen vergaten ze regelmatig. Je hebt er wel een toer voor moeten maken.
Mijn kids spreken geen Nederlands, maar dat wist je al :)
Wij zijn natuurlijk maar met z'n tweetjes en er is daarom geen dwingende reden om Nederlands te spreken. We emailen elkaar een paar keer per dag en dat is altijd in het Engels. Ook boodschappen lijstjes enzo zijn altijd in EN. Thuis spreken we een mengelmoesje van NL en EN door elkaar. Met anderen spreken we natuurlijk niets anders dan Engels we hebben geen Nederlanse vrienden hier en mijn man ook geen NL collega's. Ik zelf denk en droom in het Engels, grappige is dat onze hond wel tweetalig wordt opgevoed en kent Nederlandse én Engelse commando's.
Een vriendin haar ouders zijn Japans, allebei een PhD aan de universiteit zijn hier zo'n beetje 50 jaar en hebben nu allebei alzheimer's en spreken en verstaan vrijwel geen Engels meer. Dit is een groot probleem want hun kinderen spreken niet genoeg Japans om zich verstaanbaar te kunnen maken. De Alzheimer specialist zei dat dit een van de eerste dingen zijn die afgebroken worden. Een nare gedachte!
Wat ontmoet jij toch veel mensen van het internet, hè. Grappig hoor!
Leuk zo'n forum ontmoeting!
Wat heerlijk in Colorado. Ik vind het daar zo mooi!
Wat leuk om te lezen hoe jullie (en je 'blogfans') dat doen met de taal.
Ik heb hier zelf geen ervaring mee. Maar een nichtje van ons woont in China. Haar kinderen spreken Engels (op school en thuis), Chinees en een beetje Nederlands (ze kunnen het wel goed verstaan).
Het lijkt me alleen zo moeilijk om je emoties te uiten in een andere taal dan je moedertaal.....
Heb jij een accent in beide talen?
Marjon
Wat een gedoe om die elastiekjes. Ik had ook niet zoveel moeite gedaan.
Hier is het ook een mengelmoes van taal! We wonen hier nu 11 jaar dus mijn 3 oudsten(24,22 en 19)kunnen redelijk NL lezen en spreken het vloeiend. Schrijven gaat van de oudste naar de jongste aflopend van redelijk naar slecht. De jongste van 15 verbasterd er vrolijk op los in het NL maar leest ook nog wel wat . Wel op het nivo van Puk en de Petteflet maar dan nog. Ze vind dat leuk om te doen. Verder schelden ze vloeiend in Papiamentu en Spaans. Altijd handig ;-) Maar meestal wordt er hier toch wel Engels gebruikt met praten en corresponderen. Maar mijn dochters mogen het graag in het NL smoezen als ze lekkere jongens zien.
Ook onze Amerikaanse hond verstaat vloeiend NL. Vooral als je het over koekjes, snoepjes en buiten hebt.
Net zoals de politie-honden trouwens die de politie hier vanuit Belgie haalt. Al hun commando's zijn in het Nederlands.
Dat verhaal van Tink is wel beangstigend. Kan je met niemand meer communiceren, zelf niet met je eigen kids. Zielig!
Veel plezier bij de bruiloft! Gezellig zo met de hele familie.
Wij spreken thus ook nog nederlands. Maar met name onze jongste verleert het snel. Ze gooit er van die vreemde verleden tijd woorden door. Als geliepen ipv gelopen. En ook veel engelse woorden tussen door. Doen wij onder ling ook steeds meer. Ik heb toevallig alfgelopen week nog eens stel NL boeken gekocht die ze graag wilde, voor onze jongste omdat ik het toch zonde zou vinden als ze het helemaal kwijt raakt. Onze oudste nu bijna 19 spreekt, leest en schrijft het eigenlijk nog best goed. Je kan het verschil in hoeveel NL ze op school gehad hebebn duidelijk merken. Ze waren 10 en 14 toen zij hier kwamen. Ook wij spreken steeds vaker een mengemoes. En buitens huis eigenlijk alleen engels.
Soms roepen wij wel eens iets tegen de oppast weeling in het Nederlands en die pakken bepaalde woorden in het Nederlandse juist op.
gr petra
O by the way. Ik ben niet zo van de electronische kismo's maar ik heb in NL een E reader gezien. Je kan hier uiteraard geen Nederlandse boeken kopen en ik begreep dat je er ook nederlands materiaal op kan downloaden. Is dat wat jij ook hebt? Ik begrijp dat jij er erg blij mee bent.
gr petra
The Keg is hier ook een favoriet van ons!
Veel plezier nog, een vlotte terugreis.
En wij, wij spreken onderling nog Nederlands, maar dat is logisch, we zijn nog maar 3 maanden hier. Over drie jaar is dat misschien anders, al hoop ik wel met onze zoon in het Nederlands te kunnen blijven spreken.
We spreken hier Engels maar Scott probeert wel eens wat Nederlands te zeggen, meestal beleefdheids zinnen en makkelijke conversatie zinnetjes zodat hij kan oefenen om met mijn opa en oma te kunnen praten;-)
Oh ja!
GO BRONCOS!
Scott's favoriete football team uit Denver, al spelen ze ontzettend slecht de laatste tijd;-)
@Nicole - Nou zeg dat wel, warm koud, warm koud, brrr. Heel leuk om familie weer te zien maar ook mensen te leren kennen. Iedereen woont hier zo ver uit elkaar.
@Margreet - Leuk om te lezen, hoe het jullie vergaan is. Grappig, dat jullie kinderen Engels terug praten, dat doen mijn neefjes en nichtjes ook, maar onze kinderen, al is Rick niet Nederlands, spreken NL terug. Toch grappig.
@Bianca - Merken jullie niet, dat je vocabulaire toch anders wordt?
@Ilse - Leuk toch, dat het niet uitmaakt welke taal de tweede taal is. Natuurlijk niet, eigenlijk.
@Naomi - Hopelijk was het een fijne Sinterklaas en niet teveel gladheid. Het was toch wel vreemd deze 5 december te reizen.
@Sally - Ja, de gedachte, dat al het werk van de afgelopen weken weer ongedaan zou worden en ze nog langer haar beugel aan zou moeten was wat ons dreef ;).
@Annemiek - Dit zou wel vier dagen geweest zijn en Saskia's gebit gaat heel snel terug naar de eerdere stand.
@Tink - Zo'n alzheimers verhaal heb ik wel eerder gehoord, een enge gedachte inderdaad!
@Natasja - Ik vind het ook erg leuk.
@Ineke - Ja, he?
@Marjon - Ik spreek accentloos Nederlands, alleen met de kinderen heb ik een beetje een eigen taaltje ontwikkeld. In mijn Engels heb ik ook maar weinig accent, heel af en toe vragen mensen, waar ik vandaan kom, omdat ik toch niet helemaal "inheems" klink, maar dan kunnen ze me meestal niet plaatsen. Mijn zus, die hier op haar 11e kwam en mijn broer, die in Canada woont, hebben ook geen accent in hun Nederlands. Ik ken maar weinig mensen, die hier al langer wonen, die echt een accent in hun Nederlands hebben.
@Ella - Leuk om over jullie kinderen te lezen. Dat smoezen onderling ken ik, ha ha!!
@Petra - Dat zal zeker verschil maken, 4 jaar meer NL school. Wat de e-reader betreft, ik ben dol op mijn Kindle! Maar ik lees geen Nederlandse boeken en die zijn er volgens mij inderdaad moeilijk mee te krijgen. Er zijn wel andere e-readers, ik meen o.a. van Sony, waar je wel NL boeken mee kan downloaden.
@Elke - Hopelijk is Dario laat genoeg vertrokken om zijn Nederlands niet meer kwijt te raken. Mijn zus is het ook nooit kwijtgeraakt.
@B. - Toch knap van Scott, Rick heeft zichzelf ook Nederlands geleerd.
@Nicole - Nou zeg dat wel, warm koud, warm koud, brrr. Heel leuk om familie weer te zien maar ook mensen te leren kennen. Iedereen woont hier zo ver uit elkaar.
@Margreet - Leuk om te lezen, hoe het jullie vergaan is. Grappig, dat jullie kinderen Engels terug praten, dat doen mijn neefjes en nichtjes ook, maar onze kinderen, al is Rick niet Nederlands, spreken NL terug. Toch grappig.
@Bianca - Merken jullie niet, dat je vocabulaire toch anders wordt?
@Ilse - Leuk toch, dat het niet uitmaakt welke taal de tweede taal is. Natuurlijk niet, eigenlijk.
@Naomi - Hopelijk was het een fijne Sinterklaas en niet teveel gladheid. Het was toch wel vreemd deze 5 december te reizen.
@Sally - Ja, de gedachte, dat al het werk van de afgelopen weken weer ongedaan zou worden en ze nog langer haar beugel aan zou moeten was wat ons dreef ;).
@Annemiek - Dit zou wel vier dagen geweest zijn en Saskia's gebit gaat heel snel terug naar de eerdere stand.
@Tink - Zo'n alzheimers verhaal heb ik wel eerder gehoord, een enge gedachte inderdaad!
@Natasja - Ik vind het ook erg leuk.
@Ineke - Ja, he?
@Marjon - Ik spreek accentloos Nederlands, alleen met de kinderen heb ik een beetje een eigen taaltje ontwikkeld. In mijn Engels heb ik ook maar weinig accent, heel af en toe vragen mensen, waar ik vandaan kom, omdat ik toch niet helemaal "inheems" klink, maar dan kunnen ze me meestal niet plaatsen. Mijn zus, die hier op haar 11e kwam en mijn broer, die in Canada woont, hebben ook geen accent in hun Nederlands. Ik ken maar weinig mensen, die hier al langer wonen, die echt een accent in hun Nederlands hebben.
@Ella - Leuk om over jullie kinderen te lezen. Dat smoezen onderling ken ik, ha ha!!
@Petra - Dat zal zeker verschil maken, 4 jaar meer NL school. Wat de e-reader betreft, ik ben dol op mijn Kindle! Maar ik lees geen Nederlandse boeken en die zijn er volgens mij inderdaad moeilijk mee te krijgen. Er zijn wel andere e-readers, ik meen o.a. van Sony, waar je wel NL boeken mee kan downloaden.
@Elke - Hopelijk is Dario laat genoeg vertrokken om zijn Nederlands niet meer kwijt te raken. Mijn zus is het ook nooit kwijtgeraakt.
@B. - Toch knap van Scott, Rick heeft zichzelf ook Nederlands geleerd.
Wat leuk om met Loek en Dennis te lunchen! Gezellig hoor, en inderdaad een goede reden om niet in huis te hoeven hangen. Ik vind dat ook altijd erg slaapverwekkend (hoe gezellig het gezelschap ook kan zijn). Ik wil altijd graag iets om handen hebben.
Een reactie posten