Dag 2 Barcelona: Gaudi, Gaudi, Gaudi

Het is alweer acht uur als ik Anika de gordijnen zie openen.  De kamer blijft goed donker, behalve een irritant licht van de televisie.  Inmiddels hebben we daar de stekker uitgetrokken, weg irritant licht.  Dat we daar niet eerder aan hebben gedacht.

We maken ons klaar en gaan dan op zoek naar een ontbijttentje.  Anika herinnert zich uit Sevilla dat ze daar tostadas hadden voor het ontbijt, die ze erg lekker vond.  Ze vraagt dus bij een restaurant of ze die hebben.  Ja, dat is het geval en we nemen plaats op hun terrasje.

De koffie en jus d'orange komen en dan krijgen we ieder twee sneetjes geroosterd wit brood voorgeschoteld.  Niets erop of erbij, dus ik vraag dan toch maar tenminste om boter.  Op het menu zien we een "bikini" staan, die wel erg veel weg heeft van een tosti.  Misschien proberen we die morgen eens. 

Met de metro gaan we naar Lesseps, dichtbij Park Guell.  Van daaruit lopen we naar het park wat op een flinke heuvel ligt.  Gelukkig werken de lange roltrappen, zodat we die maar gedeeltelijk op hoeven te lopen.

Bij de ingang kopen we kaartjes voor het Gaudi gedeelte en kunnen over iets meer dan een uur daar naar binnen.  In de tussentijd verkennen we het gratis gedeelte van het park en zijn het erover eens dat dat zonder het betaalde gedeelte niet de moeite waard is om helemaal naar toe te gaan bij een kort bezoek aan Barcelona.

Eindelijk is het half twaalf en kunnen we naar binnen.  Helaas staat een van de Gaudi huisjes gedeeltelijk in de steigers, maar verder is alles open.  We fotograferen de vele mozaieken en dan de beroemde hagedis.  Het neemt even geduld om die zonder al te veel mensen erop op de foto te krijgen.

Dan nemen we ruim de tijd voor de "golvende" bankjes met ook weer allerlei kleurrijke mozaieken.  Het is alleen jammer dat het uitzicht over de stad tegen de zon in is.  Desondanks hopen we op mooie foto's.

Na ruim een uur lopen we het park weer uit terug naar de metro.  Die nemen we naar Passeig da Gracia, de brede sjieke avenue.  Zo sjiek dat de restaurants erlangs ons lunch budget ver te boven gaan.  We zoeken dus een restaurantje in een zijstraat en vinden Cafe Santa Lucia.

Een Italiaans cafe, maar met lekkere broodjes.  We kiezen er beiden een uit en genieten van het eten op het terras. We boffen vandaag weer met het weer, 27 graden en vrijwel onbewolkt.

Na de lunch lopen we naar Casa Mila, Gaudi's laatste grote projekt voor hij aan de Sagrada Familia begon.  De voorkant hiervan staat in de steigers, maar de zijkant ziet er ongeveer net zo uit, dus we krijgen een goed zicht op de balkonnen aan de buitenkant.  Gaudi hield duidelijk niet van rechte lijnen waardoor zijn architectuur heel bijzonder is.

We kopen kaartjes om binnen te gaan en krijgen een audio tour mee.  Daar zijn ze hier in Barcelona goed in en maakt de rondleiding des te interessanter.  Na op de begane grond wat rondgekeken te hebben nemen we de lift naar het dak.

Daar nemen we ruim de tijd om te fotograferen en rond te kijken.  Heel bijzonder is het allemaal!  Ook de zolder is interessant en we zijn blij de toch wel hoge entreeprijs betaald te hebben.

We willen even wat anders doen voor we naar het volgende Gaudi huis gaan.  In mijn gidsje staat dat de Concepcio overdekte markt zo de moeite waard is en niet toeristisch.  Daar lopen we dus heen en doorheen en zijn niet onder de indruk.  Misschien is het voor een Amerikaan iets bijzonders, maar kennelijk ben ik er zelfs nog te Europees voor.

Wel vinden we naast de markt een terrasje waar we lekker gaan zitten.  We bestellen ieder een Cola Light en geven onze voeten even wat rust.  Dan lopen we naar de volgende Gaudi attractie, Casa Battlo.  Ook hier hoeven we maar een kwartiertje in de rij te staan om naar binnen te gaan.

Dit is voor mij wel het hoogtepunt van vandaag.  Zowel van binnen als van buiten vind ik dit een fantastisch stukje architectuur!  We krijgen weer een audio gids mee en daarin wordt Gaudi's filosofie en het verwerken van natuur en religie in zijn ontwerpen goed uitgelegd.

Casa Battlo heeft veel met de zee te maken.  Dat mensen hier ook echt gewoond hebben (in Casa Mila wonen nog steeds mensen).  Het lijkt me zo bijzonder!  Ik kan maar niet ophouden met foto's maken!

Boven op het dak zien we ook de "rug" van de draak, die St. Joris, de beschermheilige van Catalonie, versloeg.  De gedachte is dat Gaudi die legende in de voorkant van het huis en het dak heeft verwerkt.  Ook hier zijn er heel wat mooie foto's te maken.

Inmiddels is het al bij zessen en Anika stelt voor even op het terras van Cafe Zurich op Placa de Catalunya iets te gaan drinken.  Eerst koop ik bij El Corte de Ingles nog een laatste cadeautje, dit keer voor Rick, en dan pikken we het laatste tafeltje bij het restaurant in.  Dit restaurant schijnt een van de beroemdste in Barcelona te zijn.

Blij dat we weer even zitten, want we hebben er al heel wat stappen opzitten (vandaag bij elkaar 23500).  Ik bestel een sherry, want dat moet ook eens in Spanje.  Anika neemt een wijntje en we kijken onze ogen uit naar alle verschillende mensen, die er voorbij komen.

Als we afgerekend hebben gaan we op zoek naar een restaurant, maar dat valt nog niet mee.  Wat we tegenkomen staat ons niet echt aan.  Mijn rechterknie doet intussen heel veel pijn en langzamerhand verspreidt die pijn zich door mijn hele been.  Als dat morgen maar beter is!

Omdat we niet echt iets van onze gading vinden en bij het ene restaurantje waar we dan eindelijk plaatsnemen geen bediening krijgen, besluiten we terug naar het restaurant van eergisteren te gaan, La Txapela. 

Daar krijgen we een tafeltje boven en dit keer is de bediening lang niet zo goed.  Het eten trouwens wel, we smullen van iedere "pincho", die we bestellen.  Voor morgen en overmorgen hebben we gelukkig inmiddels al een paar andere restaurants gevonden.

Na het eten lopen we nog langs het prachtig verlichte Casa Battlo en nemen de nodige foto's.  Dan lopen we terug naar het hotel.  Ik hoop van harte dat mijn been morgen minder pijn doet!  Vandaag hebben we in ieder geval veel dingen gezien, die op mijn Barcelona wenslijstje stonden.