Busch Gardens, Williamsburg

Precies om tien uur zaterdagochtend vertrekken we van de kennel, waar we net Brynna hebben afgezet, in de richting van Williamsburg, Virginia.

Williamsburg ligt in het zuidoosten van de staat en is zo'n tweeeneenhalf uur rijden bij ons vandaan. Rick rijdt en kiest de snelwegen, waar we tweeeneenhalf uur lang op onze nagels bijten vanwege de idioten, die hebben besloten, het wegdek met ons te delen. Ik neem me iedere keer weer voor om te gaan lezen, maar zit in plaats daarvan als een havik op te letten wat die vrachtwagen voor ons nu weer gaat doen. Maar goed, het is de snelste weg.

Om kwart over twaalf rijden we de "preferred" (beetje duurder, maar dichtst bij de ingang) parkeerplaats van Busch Gardens op.

Bij de ingang zien we, dat dit weekend de "Howl O Scream" al is begonnen, het Halloween festival bij Busch Gardens. Op de website stond, dat het volgend weekend pas zou beginnen. Vorig jaar was Saskia daar doodsbang van en ze begint meteen hard te huilen, dat ze niet naar binnen wil. Oef! Gelukkig kunnen we haar ervan overtuigen, dat er overdag niet veel van te merken is, behalve versieringen en dat we voor zessen het park weer zullen verlaten. Daarmee kalmeert ze en gaat rustig mee.

Deze "piraten" zie je overal in het park

De legende van de Jack-O-Lantern

Nu weer happy over de Halloween versieringen

We hebben seizoenstickets en lopen zo (na de tasseninspectie) het park in. Als eerste halen we een hapje te eten in "England", het eerste land in het park. Onder het genot van een Bud Light (dit is tenslotte brouwerij gebied) eten we fajita sandwiches.

Daarna gaan de kinderen meteen richting Clydesdale paarden. Dit zijn gigantische dieren, de hoefijzers twee keer zo groot als van een gewoon paard. Helaas hebben ze ook last van de warmte en liggen ze in hun stal te slapen.

Even verder zien we de adelaars, die gewond uit het wild gered zijn en de wolven, die nu ook om de zoveel tijd een show geven. De kinderen genieten. We lezen ergens, dat Busch Gardens en zusterparken Sea World de meeste dieren ter wereld rehabiliteren.

We lopen verder het park in, het is snikheet en de waterflessen gaan er flink doorheen! De rijen voor de achtbanen zijn stuk voor stuk te lang om te gaan wachten. Gelukkig is er nog veel meer te doen en zijn er leuke winkeltjes.

Kai en Saskia winnen Family Guy speelgoed"beesten" en we gaan in de hoge schommels, omdat Saskia die zo leuk vindt.

Tot onze verbazing staat er helemaal geen rij bij de achtbaan Lochness Monster en Rick, Kai en ik gaan erin, terwijl Saskia wacht. Halverwege gaat er wat mis en moeten we wachten, maar het is een leuke rit.

Het Loch Ness Monster

Als laatste attractie gaan we naar de voliere. Daar vliegen Lorikeets rond, die het leuk vinden op je schouder te zitten en je kunt er eten voor kopen. Er lopen en vliegen ook andere vogels rond en we brengen er een goed uur rond. Een vogel is gek op Rick en laat zich aaien en knuffelen, erg leuk!

Kai met een lorikeet

Rick en zijn "vriend"

Om vijf uur hebben we het wel gezien. Het is zo warm en zo druk, dat we allemaal zin hebben in iets anders. We rijden naar Colonial Williamsburg. Hier is een heel dorp(je) opgezet in Coloniale stijl. De meeste gebouwen zijn authentiek en het is een soort openlucht museum. Het park is dicht als wij aankomen, maar het is leuk er rond te lopen. Je waant je drie honderd jaar terug. Veel plaatsjes in dit gebied zijn bijna 400 jaar oud, want hier ligt ook Jamestown, bekend van Pocahontas en waar de eerste Engelsen zich vestigden. Helaas is er "no room at the inn" ofwel tavern, dus lopen we terug naar het winkel gedeelte, wat ook heel leuk en romantisch is.

Saskia en Kai aan de schandpaal


Rick en Saskia rusten even voor de historische huizen

Geen plaats bij deze "inn" (tavern)

De winkeltjes hier zijn heel gezellig en er zijn overal lichtjes. We willen het liefst binnen eten, maar dat is allemaal vol, dus we kiezen een tafeltje op het terras van het "Trellis" restaurant. Dit restaurant staat bekend om zijn desserts en vooral het "Death by Chocolate" dessert, waarvan wij er een voor de hele tafel bestellen. Het wordt een heerlijk dinertje, het is een heel goed restaurant!

We hebben een reservering bij de Springhill Suites van Marriott en gaan daar na het eten naar op zoek. Het ligt slechts twee mijl van Williamsburg en we krijgen een suite met twee queen bedden en een uitklap sofa. Het is prima voor ons vieren! We slapen heerlijk.

Om half negen vanochtend (zondag) zijn we allemaal weer present. We willen absoluut met de opening terug zijn in Busch Gardens, want dan kun je zo in de achtbanen, zonder wachttijd.

Na een snel ontbijt, Saskia van het hotel en de rest van McDonald's, staan we als vierde in de rij om de parkeerplaats op te gaan. We nemen weer de preferred parking en komen als eerste bij de tassen controle aan. Daar worden we gestopt, want het is pas 9:45 en het park opent om 10 uur. Helaas!

Ik ben toch als eerste het park in (per ongeluk, want het was nog niet officieel open, het meisje wat mij scande maakte een fout). Maar uiteindelijk kunnen we dan toch verder. Rick en Kai haasten zich naar de Curse of Dark Kastle, de nieuwste attractie, terwijl Saskia en ik naar Alpengeist lopen. Ik ben dol op de Alpengeist, die kan ik wel twintig keer achter elkaar doen (uiteindelijk doe ik hem 4 keer, waarvan een vooraan, onvoorstelbaar mooi!).

Alpengeist (het is de blauwe achtbaan)


Hierna lukt het ons eindelijk om The Curse of Dark Kastle te doen. Dit is een donker verhaal over een zoon, die zijn ouders vermoord, maar die dan op hun beurt hem van de troon stoten. Allemaal verwoord door een 3D ride. Wel goed, maar niet fantastisch. Saskia was hier te bang voor, dus we wisselden elkaar af en Kai ging twee keer.

Dark Kastle

Na dit ritje voelt Rick zich niet lekker en hij blijft verder bij Saskia, terwijl Kai en ik nog de overige achtbanen doen: Big Bad Wolf, Apollo's Chariot (die ik dit keer ontzettend leuk vond, je "valt" 65 meter in een keer) en Loch Ness Monster.

Het is inmiddels half een en we hebben honger. We eten in "Ierland" een lekkere gepofte aardappel met stew of kaas en kalkoen. We hebben nu alles gedaan wat we wilden en gaan terug naar de auto.

Ierland in Busch Gardens


We rijden de "scenic route" terug. Rick is een snelweg persoon, maar hij voelt zich nog steeds niet lekker na de roller coasters, dus ik bied aan te rijden. Maar dan wil ik ook de mooie weg terug nemen. Zo gezegd, zo gedaan.

Via de Colonial Parkway rijd ik naar Yorktown en van daaruit nemen we de Historyland Highway, route 17, ook wel het Tidewater Trail genoemd.

We stoppen even bij de Whitley Peanut Factory on Wasabi Peanuts te kopen. Jammie! Virginia Peanuts zijn een delicatesse.

Vervolgens rijd ik lekker rustig zonder veel verkeer naar Fredericksburg. Langs allerlei mais-, tabak- en pindavelden en door lieflijke oude dorpjes. Het Virginia landschap is hier prachtig en minder heuvelachtig, dan waar wij wonen. Rick moet toch toegeven, dat dit heel wat relaxter rijden is, dan op de gejaagde I-95!

Rond etenstijd zijn we weer thuis en Katja ook, heel enthousiast over Virginia Tech. Ik sta er nog regelmatig versteld van hoe groot deze staat is. Zij was in het Zuidwesten, wij in het Zuidoosten, om bij elkaar te komen zouden we 6 uur hebben moeten rijden!

Vanavond kijken we de Emmy's. Een leuke show, vooral met Ellen deGeneris als gastvrouw.