Het regent, het zegent...!

Eerlijk gezegd had ik niet gedacht, dat ik ooit in mijn leven blij zou zijn regen te zien. Maar vanavond is dat toch wel het geval. We hebben vandaag lekker wat zon gezien en het was vochtig warm, maar die broodnodige regen kwam pas rond vijf uur! En nu komt het gestaag naar beneden. Genoeg om de droogte op te heffen zal het niet zijn, maar de natuur krijgt in ieder geval even een slokje.

Al om tien over acht lopen Saskia, mijn snuffeltje, want ze is flink verkouden, en ik naar school. Maandag is haar favoriete dag (kortste dag van de week) en vanmiddag mag haar vriendinnetje Madison mee naar huis lopen met haar. Ik schrijf een briefje voor de administratice op school om haar hiervan op de hoogte te stellen, want Madison gaat gewoonlijk met de schoolbus.

Over schoolbussen gesproken, als ik even later naar Christine rijd om met haar te gaan lopen, hoor ik hoe Fairfax County in geval van nood de evacuatie zou regelen. In zo'n geval zouden de schoolbussen worden ingezet. Hierbij wordt vermeld, dat Fairfax County iedere dag meer schoolbussen inzet, dat het grootste nationale busbedrijf Greyhound! Geen wonder, dat ik mezelf iedere ochtend en middag of op welk tijdstip van de dag ook achter zo'n geel monster bevind!

Christine en ik lopen anderhalf door haar buurt. We bepraten voornamelijk onze sport- en dieetroutine. Zij heeft nu een paar maanden de "Flab to fab in 4 weeks" van het tijdschrift "Self" gedaan en is tien pond afgevallen. Ik hoef niet af te vallen, maar vind afwisselingen in mijn routine wel erg goed. Ik heb zaterdag een gewichten "workout" van Self gedaan en vandaag voel ik nog alle spieren, die ik gebruikt heb daarbij!

Als ik thuiskom ruim ik de zomerspullen op. Ik heb zin het huis herfstachtig in te richten. Een grote zak gaat naar de zolder en ik neem de herfstspullen mee naar beneden. Net op tijd vang ik Snickers, die het erg leuk vindt zich op zolder te verstoppen. Maar onze zolder is meer als isolatie bedoeld en het is er gevaarlijk voor hem.

Binnen het uur zien de keuken, eetkamer en family room er helemaal anders uit. De gele, oranje en dieprode kleuren van de herfst overheersen. Het ziet er gezellig uit.

De family room

De eethoek

De keuken

Gauw loop ik naar Saskia's school om de rugzak voor de slachtoffers van de orkanen af te leveren. Ik weet niet of alles net is opgehaald, maar er ligt verder niets in de dozen voor de slachtoffers. Ik vraag me ook af of, na alle ophaalacties van de tientallen Fairfax County scholen, er niet al veel te veel backpacks zijn. Enfin, we doen wat we kunnen.

Saskia en Madison komen enthousiast thuis en willen Halloween dingen maken. Mijn herfstspullen inspireren ze en ze vragen of we naar Michael's kunnen gaan om wat meer Halloween knutselspullen te kopen.

"Even" naar Michael's bestaat niet. Er zijn zoveel leuke spulletjes te krijgen, we brengen er zo een uur door. Ik koop spullen voor voordeurhangers en de meisjes vinden van alles om creatief mee bezig te zijn. Dit heb ik van mijn moeder, ik kan geen nee zeggen tegen creatieve spullen of boeken!

Op de terugweg rijden we langs Pigwillys Pumpkin Patch en ik moet daar gewoon een foto van maken. De meisjes giechelen om de naam.


Thuis verdwijnen de meisjes blij naar de basement en maken een leuke Halloween "bezem". Zelf knutsel ik ook een paar bezems in elkaar om aan de voordeuren te hangen. Het ziet er allemaal leuk uit.


Om half vijf zet ik Madison bij haar pianoles af. Daar staat Doug, haar vader, ook met haar pianoboeken. Ik hoor, dat alles met Kirsten goed is gegaan, hoewel ze de uitslag van de biopsie pas over een paar weken zullen weten. Doug vertelt me ook, dat Kirsten eindelijk door heeft, dat ze niet zal kunnen rennen op zondag. Ik zeg hem, dat ik dat al helemaal niet verwachtte. Kennelijk had Kirsten toch nog hoop. Je weet toch niet hoe je je zal voelen, tot je er eenmaal doorheen bent. Ik weet dat zelf ook.

Samen met Saskia kies ik vanavond een leuk boeket uit van 1800flowers.com om morgen bij Kirsten bezorgd te krijgen. En nu maar hopen, dat het geen kanker is!

We eten vanavond lekkere barbecue kip met erwtjes en aardappelpuree. Katja vertelt, dat ze door een van de jongens, die ze zaterdagavond heeft ontmoet, naar zijn Homecoming Dance is uitgenodigd. Kleine bijkomstigheid is, dat het in Leesburg is, zo'n 45 minuten hiervandaan. Wij willen ook niet de slechtsten zijn, dus we stellen de voorwaarde, dat ze mag gaan, als Leah ook gaat. Katja alleen met een heel stel jongens, die ze nauwelijks kent, zien we niet zitten. Gelukkig ziet zij dat ook zo (altijd fijn, als je tiener het met je eens is).

De herfst is echt hier, ik zag mooi gekleurde blaadjes op onze wandeling vanochtend, het wordt vroeger donker en langzaam gaat de temperatuur omlaag (hopelijk heel langzaam!).

Langzaam komen de vakantie foto's online. Vandaag drie nieuwe albums van onze Yellowstone vakantie:
--Geysers en bronnen

--Watervallen en Grand Canyon of the Yellowstone

-- Familie foto's