Rita

Vanaf het moment dat ik vanochtend opsta stromen beelden van evacuerende mensen onze huiskamer binnen. We horen, dat Rita een categorie 5 orkaan is geworden, maar gelukkig later op de dag weer afzwakt naar een categorie 4, hoewel dat natuurlijk nog steeds een gigantische monsterstorm is.

Beelden van mijlen van files vanuit Houston, we horen dat er duizenden mensen zonder benzine kwamen te staan en dat het leger benzine moest bezorgen aan gestrandde mensen. Een evacuatie van miljoenen mensen gaat nu eenmaal niet zo makkelijk. En we weten, dat er ook honderdduizenden niet vertrokken zijn, zoals een internet kennis van mij, die met twee kinderen in Houston blijft zitten. Ze ziet het niet zitten om in die mijlen van verkeer te gaan staan. Tja, ik zou het niet zien zitten om in 120+ mijl wind te blijven zitten. Doodeng! Onderwijl is de grootste evacuatie in de geschiedenis van de staat Texas gaande.

Hier blijft het intussen warm zomerweer, dertig graden. Christine en ik gaan in haar buurt lopen en daarna lunchen we bij haar, ze maakt een lekkere Indonesische wrap. Dit is een tortilla met een laagje pindakaas, een laagje sambal, stukjes rauwe ui, geschrapte worteltjes en geschrapte broccoli salade, daaroverheen nog wat ketjap en dat alles opgerold. Het smaakt erg lekker!

Op de terugweg naar huis tank ik toch maar benzine, ook al heb ik nog een halve tank. Met de storm in het zuiden zullen de benzine prijzen wel weer omhoog gaan, dus ik wil nog even van de lagere prijzen gebruik maken. Voor $2,83,9 per gallon tank ik bij Circle Shell. Het feit, dat zelfs dit benzinestation zijn eigen website heeft raakt me opeens. Via het internet kan ik zo de wereld laten zien, waar ik me begeef!

Neem nu vandaag, ten eerste natuurlijk dat Shell station. Daarna bel ik gauw op de autotelefoon Kai's school (ook al met website). De secretaresse herkent me meteen, wat ik zo fantastisch vind! De school heeft bijna 900 leerlingen en Katja is er twee jaar geweest en dit is Kai's tweede jaar. Ik ben er op zijn hoogst tien keer in die drie jaar geweest. Maar Katja is in haar middle school tijd een paar keer flauwgevallen, dus ik denk, dat ze me daarom niet meer vergeet. Enfin, ik vraag haar of het mogelijk is Kai te laten weten, dat ik hem vandaag met de auto ophaal, in plaats van dat hij met de schoolbus gaat. Dat is geen probleem!

Met maar een half uurtje over heb ik geen tijd meer om te douchen. Oeps! Dan maar stinkend naar de orthodontist met Kai. Ook Dr. McGrath heeft een website.

Terwijl ik op Kai wacht lees ik het heel luxueuze Virginia Living tijdschrift. De vormgeving is heel mooi en de inhoud doet me weer realiseren wat een mooie staat dit toch is, jammer, dat hij internationaal zo weinig bekendheid geniet.

In de auto is Kai zijn gewoonlijke stille zelf. Op mijn vragen hoe het op school was wordt met een "gewoon" geantwoord. Maar op de terugweg laat hij toch even merken, dat hij bezorgd is. Hij wil weten, of ik genoeg benzine heb, want hij heeft op school gehoord, dat er weleens een tekort zou kunnen komen na orkaan Rita. Ik kan hem dus gerust stellen, de van zit vol.

Als ik thuis kom vraagt Saskia of Aoife en Mary Kate bij ons binnen mogen spelen. Ze gaan beneden in ons knutselhoekje (ik heb bij het bouwen van dit huis een knutselhoekje ingebouwd, met een grote kast, die nu helemaal vol zit met knutsel- en hobbyspullen) werken aan Halloween versieringen voor Saskia's Halloween feestje op 15 oktober. Tot voor kort hield ik voor Kai en Katja ieder jaar zo'n feestje en dit jaar vroeg Saskia erom. Zij is nog zo heerlijk kind en heeft ook recht op dit soort leuke dingen.

Nadat de meisjes weer naar huis zijn komen de verhalen los bij Saskia. Ze moet met "science" samenwerken met een van de, zoals zij ze noemt, "speciale" kinderen. Cheyanne, haar partner, heeft emotionele problemen en een leerachterstand. De eerste paar dagen klaagde Saskia steen en been, dat ze nu net met dit meisje moest samenwerken, maar vandaag zag ze er de humor wel van in. Het meisje had hun bonen (die moesten spruiten en dat pas veel later deden, dan die van de rest van de klas) namen gegeven, tot grote hilariteit van Saskia.

Minder leuk is het, dat andere kinderen brieven kregen van de Gifted and Talented lerares en Saskia niet, terwijl ik toch echt de indruk kreeg van het hoofd van de school, dat zij dit jaar in het programma zou zitten. Saskia wil dit zelf ook zo graag, anders zou ik er geen punt van maken.

De resultaten van haar testen, zowel op de universiteit vorig jaar als de testen op school, laten toch wel zien, dat ze ervoor in aanmerking zou moeten komen. Ik ben altijd bang als een overdreven trotse ouder te voorschijn te komen, maar we hebben nu resultaten om op terug te vallen. Morgen maar eens naar het hoofd van de school bellen.

En dan komt Katja mij vragen om hulp bij haar filosofie huiswerk. Oeps, ik heb laten vallen, dat ik in een grijs verleden ook filosofie heb gestudeerd. Gelukkig kan ik haar helpen met de analogie van Plato, die ze moet uitleggen!

Als Rick thuis komt heeft hij (voor ons) goed nieuws: zijn reis van volgende week naar Austin, Texas is afgelast. Dit omdat veel van de evacuees uit Houston daarheen zullen komen en men geen onnodige ruimte in wil nemen. "One man's loss is another man's gain" zo gaat het spreekwoord hier, hoe waar!

Nog even iets leuks, bij Yahoo kun je stemmen, wie je favoriete reclame personage was. Ik ben nu wel benieuwd hoeveel daarvan bekend zijn in Nederland, want ik heb de meesten pas hier leren kennen. Vandaag overleed Joop Doderer en dat zegt Rick of de kinderen natuurlijk niets, op zulke momenten vind ik het leuk, dat het internet er is, want daar vind ik mensen, die soortgelijke herinneringen aan "Swiebertje" hebben, als ik.