Een prachtige herfstdag

Brrr, het is koel (zo'n 10 graden), als we vanochtend naar Saskia's school lopen. Rick loopt dit keer mee en moppert dat het een lieve lust is, dat hij geen winter wil. Maar het zonnetje schijnt al sterk en het wordt vandaag uiteindelijk 27 graden. Heerlijk!

Rick blijft thuis wachten op de garagedeur monteur, want die sluit al maanden niet goed. Ik doe een jas en handschoenen aan en pak mijn fiets en rijd zo snel ik kan 15+ mijlen. In een uur en vijf minuten ben ik terug na een heel mooie tocht door Vienna en op het W&OD pad. Iedereen, die ik tegenkom, groet met een grote glimlach op hun gezicht. Tegen de tijd, dat ik thuiskom is het al zoveel warmer, dat die handschoenen absoluut niet meer nodig zijn (en ja, ik weet het, tien graden is voor velen nog geen handschoenen weer, maar ik heb Raynaud's, dus ik moet mijn handen beschermen).

Inmiddels is de garage gemaakt en de deur sluit weer gemakkelijk. Rick vertrekt als een kind zo blij naar zijn werk. It's the little things in life.

Na een snelle douche bel ik Karin en zij komt hierheen om samen naar de Farmer's Market bij Nottoway Park te gaan. Dit is een marktje met zo'n tien tot vijftien boeren, die hun produkten verkopen. Het haalt niet bij een Nederlandse markt, maar is erg leuk om te bezoeken.



Veel van de kraampjes verkopen groentes en fruit, maar er staat bijvoorbeeld ook een Frans echtpaar, dat echt Frans brood verkoopt. Karin koopt daar een boerenbrood en we moeten ons (ik althans!) beheersen om niet een of meerdere van de heerlijk uitziende croissantjes te kopen.

Een ander interessant kraampje is de kaasboer uit Remington, Virginia. Hier verkopen ze Goudse kaas, gerookte Goudse kaas en verscheidene andere kaassoorten. Je kunt ze allemaal proeven en hun Goudse smaakt echt lekker en authentiek. Ik koop een stuk Cheddar kaas met komijn. We vragen of ze ook rondleidingen geven op hun boerderij, maar dat is niet het geval. Dan vertellen we de boer, dat we uit Nederland komen en zijn Goudse lekker vinden. Hij vertelt, dat ze de melk zonder hem koud te laten worden direct van de koe gebruiken. Hij was duidelijk trots, dat wij zijn Gouda lekker vonden. Leuk! Ik adviseerde nog om ook Goudse met komijn te maken, Rick is daar dol op en het was een nieuw idee voor hen.

Voor we weggaan koop ik nog een zak met Kettle Corn (zoete en zoute popcorn gemixt) en dan gaan we huiswaarts. Iedere keer als ik naar deze markt ga vind ik het weer heel leuk, maar het lukt me niet vaak genoeg om te gaan. Het is wel belangrijk om de plaatselijke boeren te ondersteunen en de produkten kunnen niet verser.

Thuis maak ik voor Karin en mezelf een van de "wraps" zoals Christine vorige week voor mij maakte. Karin smult er ook van, het is een lekkere en vooral makkelijke lunch.

Daarna ga ik naar de nagelsalon om mijn nagels te laten doen. Bijna kreeg ik Karin zover om mee te gaan, maar ze zag het toch nog niet zitten, volgende keer misschien. Het is grappig, want ik doe dit pas een paar jaar, sinds ik Christine ken pas. Daarvoor had ik afgekloven nagels, want ik was een nagelbijtster. Maar nu vind ik het wel heel fijn om nette handen te hebben. En bijten doe ik niet meer, zonde van het geld, anders.

Om vier uur halen Saskia en ik Karin, Maaike en Danielle op om naar Party City te gaan. Omdat Saskia over twee weken een Halloween partijtje geeft hebben we kostuums nodig. Een bezoek aan Party City is een avontuur op zich. Bij binnenkomst word je al begroet door gillende spoken en de helft van de enorme winkel is helemaal in Halloween sfeer. Saskia durft maar nauwelijks langs een levensgrote pratende Frankenstein figuur te lopen om bij de kostuum selectie te komen!

Na veel gepas en zoeken vinden Maaike en Saskia de heksenkostuums, die ze leuk vinden. Helaas slaagt Danielle nog niet, maar dat komt nog wel. Het is nog vrij rustig in de winkel, over een week of wat staan er rijen om kostuums aan te passen!

De ingang van Party City

Kostuums uitzoeken, niet makkelijk!

Een klein gedeelte van de enorme muur met kostuumkeuzes


Nog net op tijd zijn we thuis om Saskia naar haar pianoles te brengen. Intussen worstelt Katja met haar scheikunde huiswerk over het metrische systeem. Natuurlijk ben ik de aangewezen ouder om haar dat uit te leggen. Het duurt even, voor ik het systeem door heb. Tot ik het principe door heb lijkt het alsof ze een simpel concept heel ingewikkeld hebben gemaakt. Dat is nog wel enigszins het geval, maar na een tijdje krijg ik hun methode door en hopelijk begrijpt Katja het nu ook. Er is toch niets simpelers of logischer dan het metrische systeem?

Door dit alles en omdat Rick laat uit zijn werk thuis is, rennen we letterlijk naar de laatste "Back to School Night". Dit keer op Saskia's school. Dit is tevens de kortste, slechts twintig minuten lang. Veel nieuws leren we niet en de werkelijke vragen, die we hebben, stellen we niet (alle ouders zijn aanwezig, inclusief de "special needs" ouders) al krijgen zowel Rick (die nogal meegaand is) als ik sterk het idee, dat de "special needs" kinderen in deze klas de meeste aandacht zullen krijgen.

Morgenochtend vroeg hebben Rick en ik een vergadering met het hoofd van Saskia's school en de "GT" onderwijzeres. We zullen zien. Ook heb ik een email naar haar onderwijzeres geschreven, want Saskia krijgt de hele tijd dezelfde "special needs" partner. Ik ben benieuwd.

Als we thuiskomen staat de nieuwe Martha Stewart "Apprentice" aan. Een van de groepen wil tulpen verkopen en laat daarvoor meisjes in "Dutch" kostuum dansen. De jurkjes zijn absoluut Duits en het geheel ziet er niet uit.

Dat team verliest en in de "board room" zegt een van de leden tegen Martha, dat ze niet zou weten, waar "Holland" verder voor staat, behalve molens en tulpen. Martha neemt hier duidelijk aanstoot aan (good for her!) en zegt, dat er nu vele brieven zullen komen om dat recht te zetten. Martha noemt onder anderen de schilders Rembrandt en Vermeer, die Nederlands zijn. Rick en ik vonden het een grappig iets en Martha is iets omhoog gegaan in onze ogen.