De zomer duurt voort

Maandag, negentien september, twee dagen voor het officiele begin van de herfst en de airconditioning staat aan en het is om tien voor negen nog 25 graden buiten!

Eerlijk gezegd heb ik een hekel aan maandagen, maar de zon maakt veel goed. De droogte duurt hier voort, maar dit weer maakt ook, dat ik me heel goed voel. Ik zie tegen de kou op, want, hoe gezellig ook, ik voel me dan toch altijd slechter. Aan de andere kant heb ik genoeg van mijn zomerkleding. Ik heb de vier shorts, die ik bezit, meer dan genoeg gedragen en heb ook zulke leuke winterkleding hangen!

Het wordt vandaag 10 graden Fahrenheit warmer, dan gemiddeld. Christine en ik lopen anderhalf uur en kletsen heel wat af. Als we thuis komen neem ik gauw een douche en dan is Saskia alweer thuis, want maandag is hier de korte schooldag.

Vienna is nog steeds helemaal bezig met de verdwijning van Taylor Behl. Haar auto is nu gevonden, maar geen spoor van haar. De kans, dat ze levend wordt gevonden, wordt steeds kleiner. En geen media circus voor haar, zoals voor Natalee Holloway. En toch is dit ook een blank (er wordt vaak gezegd, dat voor zwarte meisjes geen publiciteit is) meisje en net zo veelbelovend als Natalee.

Hoe komt het dat Dr. Phil oproept tot een boycott van Aruba, terwijl hij niets doet om Taylor te vinden? Ik erger me daar groen en geel aan! Maar helaas kan ik er verder ook niets aan doen.

Saskia heeft een nieuwe backpack en sneakers (sportschoenen) nodig, dus we rijden, zodra ze haar huiswerk af heeft, naar Tysons Corner.

Bij L.L. Bean vindt ze geen backpack, dus hopen we voor meer succes bij Sketchers . Gelukkig vindt ze daar een leuk rood, wit en zwart paar schoenen en we gaan redelijk happy (50% geslaagd) naar de orthodontist.

Daar wordt een roentgenfoto genomen van Saskia's mond en die ziet er goed uit, de tanden, die (letterlijk) met de dood bedreigd werden door de wortels van andere tanden, zijn weer veilig. Met oranje en zwarte elastiekjes (Halloween) in haar mond komt ze weer naar buiten.

We rijden naar de dierenarts en halen Brynna op. Maar als ik haar riem om wil doen deins ik terug. Ze stinkt!!! En niet zo'n beetje ook, ik word er misselijk van. De jongen stamelt, dat ik gelijk heb en dat hij haar een bad zal geven. Ik vraag me serieus af, hoe goed er voor haar gezorgd wordt daar, voor $20 per dag! Misschien moet ik toch maar eens gaan zoeken naar een ander adres. Saskia en ik lezen intussen de grote poster met alle hondenrassen ter wereld erop. Als Brynna terugkomt ruikt ze gelukkig wel iets beter.

Rond vijf uur komt mijn vader langs met cd's van Doe Maar en Marco Borsato van mijn moeder en een dvd van Minoes en ettelijke weken van de Libelle. Dat wordt weer lekker genieten de komende dagen! Hoe Amerikaans ik ook ben, ik vind deze typisch Nederlandse dingen nog steeds erg leuk!