Prikken voor de meisjes

Om het blog van gisteren af te maken schrijf ik als eerste even een verslagje van de avond met mijn zeven Nederlandse vriendinnen. Wat blijft het toch leuk om dit groepje bij elkaar te hebben en als ik eraan denk, dat ik twee jaar geleden helemaal niemand Nederlands hier kende, is het helemaal bijzonder.

Met mijn drie smaken hummus en pitas zette Rick me bij Karins huis af. Zij was chauffeuse van de Viennese delegatie en Sylvia was er ook al.

Als eersten kwamen we bij Marie Jose's huis aan en kregen een lekker wijntje aangeboden. Het weer was zo lekker, dat we buiten zijn gaan zitten voor de "borrel". Langzaamaan kwamen de anderen binnen druppelen en mijn voorafje viel in goede aarde.

Voor we naar binnen gingen om te eten, heeft Marie Jose's zoontje wat groepsfoto's gemaakt. Deze avond was namelijk wat "bittersweet", omdat Katja op 22 juni naar North Carolina gaat verhuizen. Dit was dus haar laatste "Nederlandse damesavond".


Van Sylvia's log geplukt

Marie Jose verzorgde het hoofdgerecht, een werkelijk verrukkelijke vegetarische lasagne met geitenkaas en tomaat. Daarbij had Lilian een fruitsalade met onder andere papaya erin gemaakt en Karin bracht een overheerlijke pasta salade mee.

Als toetje hadden we heel luchtig appelgebak van Martine en Lia had zelf enorme aardbeien in chocola gedoopt. Onnodig te schrijven, dat we werkelijk heerlijk hebben gegeten!

Om tien uur kwam Rick mij ophalen en ging ik als eerste huiswaarts. Best moeilijk om zo gedisciplineerd te zijn, maar ik had erg veel pijn gisteren en wist, dat als ik later zou blijven, ik me vandaag weer vreselijk zou voelen.

Maar vanochtend wekt uitbundige zonneschijn me en ik voel me stukken beter dan gisteren! Goddank!

Met een heel zenuwachtige Saskia loop ik even later naar school. Ze moet vroeg aanwezig zijn, zodat haar schoolgenoten de kandidaten voor de SCA kunnen ontmoeten. Gisteravond heeft Saskia allemaal stickers gemaakt met "Vote Saskia E. for vice president" erop. Het is heel wat werk, deze campagne, maar de kinderen leren er wel veel van.

Mary Ellen komt me ophalen om te gaan hardlopen. Het is heerlijk weer, helemaal niet vochtig en een zeer aangename temperatuur. We merken het meteen in ons uithoudingsvermogen, want we lopen de hele weg hard, zelfs de heuvels op. Donderdag gaan we weer en ik vind het wel heel lekker om zo om de andere dag al een automatische 5K te lopen.

Voor vandaag moet dit maar genoeg beweging zijn. Ik neem Cosmo mee in de auto en parkeer bij het hondenpark. Hij is telkens zo moe na zo'n speelbeurt, dat het moeilijk is terug te lopen. Zo mis ik wel mijn extra wandeling, maar voor Cosmo is het beter.

Het verbaast me iedere keer weer, dat er toch een heel aantal honden aanwezig zijn, zo midden op de ochtend. Het zijn wel telkens dezelfde, wat het ook leuk maakt, want zo leer ik de vrouwtjes en baasjes ook kennen. Vandaag leveren Brody (een zwarte labrador/boxer mix) en Ranger (een lichtgekleurde labrador) meer dan voldoende uitdaging aan Cosmo. Hij is zo moe, dat hij de auto niet meer in kan springen!

Prima, want ik moet hem voor de rest van de ochtend alleen laten. Om elf uur haal ik Saskia op uit school en een kwartier later Katja. De dames hebben een afspraak bij de kinderarts, waar ze als een berg tegenop zien. Ze moeten namelijk beiden inentingen hebben.

Om het wat makkelijker te maken stoppen we onderweg bij de Eckerd. Daar kiezen ze beiden een zak met hun favoriete lollies uit. Saskia kiest Tootsie Roll Pops en Katja Blow Pops. Ik heb ergens gelezen, dat op iets zoets zuigen helpt om de pijn van een prik te verminderen.

In de wachtkamer kijken we naar een paar Snoopy filmpjes, maar gelukkig hoeven we niet lang te wachten. De meisjes worden gewogen, hun lengte, temperatuur en bloeddruk gemeten en gezichts- en gehoorvermogen gecheckt. Alles ziet er goed uit.

Katja en Saskia krijgen ieder een eigen kamer toegewezen en Dr. Jain, een jonge vrouwelijke dokter van Indiase afkomst, begint met Saskia. Wat ik heel fijn vind, is dat ze met Saskia over haar gewicht praat.

Saskia is niet zo dun als sommigen van haar vriendinnetjes, maar, zoals Dr. Jain haar ook vertelt, ze is geenszinss te zwaar. Ze zegt Saskia absoluut niet te dieten, maar natuurlijk wel gezond te blijven eten en lekker veel te blijven bewegen. Beiden doet ze al. De dokter verwacht binnenkort een groeispurt van haar, als ze in de puberteit komt. Dit alles is heel goed voor het onzekere kind om te horen. Ik kan die dokter wel zoenen!

Dan gaat het gesprek in de richting van de inentingen. Dr. Jain wil graag, dat Saskia behalve de combinatie tetanus/kinkhoest vaccinatie ook het meningitis vaccin zal krijgen. En eigenlijk is ze ook voor Gardasil, het vaccin, dat het HPV virus moet tegen gaan.

Gezien Saskia's leeftijd en haar angst voor inentingen besluit ik, dat we met die Gardasil wel kunnen wachten. De andere twee prikken gaan wel door en ze doorstaat ze dapper, met haar gezichtje in mijn schouder. Opgelucht gaat ze zich daarna weer aankleden.

Dan is Katja aan de beurt. De dokter heeft tijdens Saskia's prikken al met haar gepraat en ook hier is besloten een jaar te wachten met Gardasil. In de herfst viel Katja flauw na haar griepprik en nu is de dokter daar toch wel bezorgd over.

Katja mag liggen, terwijl ze haar meningitis prik krijgt en dan moet ze een tuberculose test voor haar kamp deze zomer. Dat doet pijn, die onderhuidse prik, en ik zie haar verbleken. Gauw duw ik de lolly in haar handen en ik zie de verpleegsters goedkeurend knikken, suiker helpt bij dit soort dingen.

Tien minuten later verklaart Katja, dat ze zich prima voelt en we halen Saskia uit de wachtkamer. Maar in de lift zegt Katja: "Mammie, ik voel dizzy!". De laatste keer, dat ze dat zei, was met de griepprik en secondes later ging ze onderuit. Ik wacht dus geen moment en zeg haar te gaan zitten met haar hoofd tussen haar knieen.

Dit alles gaat in het Nederlands, dus de andere mensen in de lift hebben geen idee, wat er gaande is, realiseer ik me later. Gelukkig valt Katja niet flauw en haalt ze het naar de auto!

Het is inmiddels half twee en we hebben nog niet geluncht. Op weg naar huis stoppen we bij Subway. Ze hebben geen wraps vandaag, dus ik neem een bruin broodje. En dat smaakt toch ook wel weer lekker.

Zodra ik mijn lunch op heb laat ik de meisjes thuis om te rusten en loop naar Saskia's school. Daar wacht Pamela al op me en samen kiezen we de kunstwerken, twee per kind, die opgehangen zullen worden voor de art show op maandagavond.

We werken anderhalf uur lang keihard en hebben heel wat klaar. Op donderdagmiddag wil ik het allemaal klaar krijgen, want we hebben een superdruk weekend voor de boeg!

Het is zulk heerlijk weer, dat ik met laptop op het deck ga zitten. Kai en Cosmo spelen "fetch", hoewel Cosmo de bal wel ophaalt, maar hem dan nog niet afgeeft.


Hij wil graag spelen, maar die bal is van hem! Hem afgeven om te gooien? Ho maar!

De meisjes mogen, na hun moeilijke dag, kiezen, wat we eten. Saskia kiest Vocelli pizza, waarin Kai haar met graagte vergezelt. Katja heeft liever Mexicaans van Tequila Grande en dat vinden Rick en ik ook het lekkerst.

Voor het naar bed gaan kijken we de eerste aflevering van Hell's Kitchen, die we gisteren opnamen. Gordon Ramsey maakt die show gewoon, zonder zijn persoonlijkheid zou de show helemaal niets zijn! Zoals altijd vragen we ons af, wie die mensen zijn, die urenlang in de eetkamer op hun voedsel willen wachten. Misschien is het enkel om een seconde op tv te zien te zijn?