Stranddagje

Na alle drukte van gisteren is vandaag een complete rustdag. Nu moet iedereen begrijpen, dat ik die niet vaak neem. Ik ben helemaal niet aan “rust” gewend en verveel me al snel. Maar aan het strand is het allemaal anders.

Al ben ik om acht uur klaarwakker, ik mijmer nog wat door tot half negen. De rest van het gezin ligt toch nog wel een tijdje te ronken. Maar mijn favoriete tijd van de dag hier is de vroege ochtend. Met een koffie en de computer op het balkon luisteren naar de branding, dat is genieten!

Rick staat rond half tien op, maar hij wil niet mee gaan lopen. Zijn voeten doen pijn van gisteren. Dan ga ik maar alleen. Het is warm, maar lekker om met mijn Teva’s door het water te lopen.

Dan kom ik langs een reiger en kan tot zo’n halve meter van hem af komen en nog staart hij ongedaan de zee af. Ik kan van heel dichtbij foto’s nemen en dan hoor ik opeens een plons naast me.


Denkend, dat het een kind is, kijk ik over mijn schouder. Maar het blijkt een enorme Osprey te zijn! Deze roofvogel is prachtig en indrukwekkend en vrij zeldzaam. Om me heen kijkend, zie ik, dat er een paar aan het vissen is. Ze komen telkens weer overvliegen en mijn fototoestel werkt overtijd!


En dan nog een aantal mede wandelaars:






Even later zie ik dolfijnen spelen, nog geen honderd meter van de kust. De zon schijnt op hun ruggen. Als meisje las ik een boek over een tiener in St. Petersburg (hier een paar mijl vandaan), die haar eigen dolfijn had om mee te zwemmen. Sindsdien is dat altijd een droom van mij geweest en ze zo dicht bij de kust te zien zwemmen is al heel wat!

Inmiddels zijn de tieners ook wakker, maar daar is dan ook alles mee gezegd. Kai ligt op ons bed Xbox te spelen en Katja ligt op haar bed te SMS-en. Kai was gisteren vreselijk moe, volgens mij groeit hij op het moment zo snel, dat het zijn lichaam enorm veel energie kost.

Saskia en ik maken ons klaar voor het strand en de zee. Het water is helemaal kalm en voelt wat koeler aan, dan andere dagen. Onze “buren”, die uit Indiana komen, vertellen, dat een visser vanochtend een meter-lange tijgerhaai heeft gezien hier. Blijkt wel weer, dat deze mooie turquoise zee vol zit met leven!

In de verte zien we een dolfijn zwemmen en Rick, die er inmiddels ook bij is, zwemt die richting op. Hij gaat flink ver de zee op en mijn bezorgde aard komt meteen in actie. Er zijn hier geen lifeguards. Als Rick terugkomt vertelt hij, dat de stroom hem telkens van de kust af trok. Gelukkig is hij een sterke zwemmer, maar ik zou wel willen, dat hij niet zulke risico’s nam!

We dobberen nog wat verder en gaan dan terug naar het huis voor de lunch. Vandaag blijven we eens thuis daarvoor. Sandwiches, tomaten, komkommer en prachtig rode kersen smaken voortreffelijk! Vooal als ze buiten gegeten kunnen worden met het geluid van de branding op de achtergrond.

Een uurtje later zijn we terug op het strand. Dit keer met stoelen en de intentie om eens lekker een aantal uren te gaan lezen. Helaas gooit het weer roet in het eten. De bewolking wordt steeds dikker en in het oosten zien we een wel zeer dreigende lucht!

Het waait lekker, want dat brengt verkoeling en we blijven nog lekker op het strand. Tot ik een flinke donderslag hoor. Het wordt nu ook echt donker en Katja en ik gaan dan maar naar het zwembad, hopend, dat de bui ons toch zal missen. Saskia leeft al zowat in het zwembad, die moet niet heel veel van de zee hebben.

Bij de volgende donderslag zijn we binnen een paar minuten binnen, want die klonk alsof hij bovenop ons gebeurde! Een zeer indrukwekkend onweer volgt, de bliksemschichten schieten links en rechts en als het over de zee wegtrekt zien we ze ook heel mooi.

Intussen douchen we allemaal en kleden ons gewoon aan (zo aan het strand loop je de hele dag in je zwempak). Zodra het droog is gaan we richting Clearwater Beach naar de mini golf daar.

Captain Bligh’s Landing ziet er van de weg heel leuk uit, maar om te spelen is de Smuggler’s Cove stukken leuker. Natuurlijk heeft het net geregend, wat de banen langzaam maakt. Maar het is ook erg slecht onderhouden met gaten in het tapijt en vooral bij de gaten, waar de balletjes in moeten.

Toch is het een leuk spel en niet zo superwarm na het onweer. Kai wint en ik doe het dit keer vreselijk slecht, Saskia en ik zijn laatste.

Voor het avondeten hebben we een leuk uitziend (althans online) restaurantje uitgekozen: Frenchy’s Rockaway Grill. We moeten even wachten en krijgen dan een leuk tafeltje aan het strand. Het eten is voortreffelijk!


Rick en ik delen de Rock poppers, Jalapeno pepers met cream cheese en crab. Katja neemt de conch fritters en Kai en Saskia de mozzarella. Dan nemen we allemaal een salade. Katja en ik de seafood salad. Super lekker!

Precies op tijd voor een prachtige zonsondergang staan we weer op “ons” strand. Kennelijk hebben een aantal tieners alvast vuurwerk gekocht voor 4 juli, want om ons heen wordt flink geknald.




De zon gaat weer als een rode bal naar beneden. Deze zonsondergangen overtreffen zelfs degenen, die we in Aruba zien.

Terwijl we de dvd van het eerste seizoen van House (doet me altijd aan mijn vriendin Annemiek denken, die daar niets van moet hebben) kijken en nog veel geknal horen buiten, sluiten we ook deze perfecte dag weer af.