Happy birthday from Virginia Tech!

Dat "Katjatje" is Ricks interpretatie

En zo ben ik dan de moeder van een achttienjarige (haar levensverhaal tot haar vijftiende (de rest is in dit blog te lezen) kun je hier lezen)! En wat een roller coaster dag was het!

Hier in de VS ben je met achttien op vrijwel alle fronten volwassen (behalve het drinken van alcohol en gokken in casino's). Je mag stemmen, loten kopen, credit cards verkrijgen (al heb ik daar Katja ernstig voor gewaarschuwd) en officiele handtekeningen zetten.

We zijn allemaal al heel vroeg uit de veren. Hier volgen we mijn Nederlandse gewoonte van het openmaken van de cadeaus bij het opstaan. Rick is gewend aan 's middags cadeaus openen.

Katja krijgt hele lieve kaarten van haar broer en zus, waarin Kai haar onder anderen bedankt voor de vele ritjes naar school, die zij hem dit jaar heeft gegeven. Kai geeft de dvd van Michael Clayton en Saskia een cadeaubon voor FYE.

En dan is de beurt aan ons grote cadeau. Wij wilden Katja iets geven, wat ze ook goed kan gebruiken volgend jaar in college. En dat is dan wel een televisie met een dvd speler. Wij hebben de kinderen nooit toegestaan een televisie op hun kamer te hebben, dus we hebben een heel blije tiener, als ze haar cadeau opent!

Rick heeft een ontbijtje van wafels met aardbeien en slagroom voor haar gemaakt. En als Katja naar buiten loopt staat daar een enorme hartvormige Happy Birthday ballon met daaronder een lieve brief en cake van Raffi. Leah is vanochtend heel vroeg op reis gegaan naar Miami en de Keys (wie weet ontmoeten we ze volgende week in de Keys) en heeft gisteren al haar cadeautjes (waaronder een bezoek aan het circus in april) gegeven.

Als iedereen naar school is komt Mary Ellen om te gaan lopen. Ook zij gaan morgen naar Florida. Vrijwel iedereen, die wij kennen gaat de komende week naar Florida. De meesten naar de westkust, dus hopelijk is de oostkust wat rustiger (zoals we hier zeggen "One can hope").

Cosmo en ik lopen naderhand nog wat verder, want het is alweer super lekker weer. De snoepjes als afleiding als we langs een huis met een andere hond lopen werken perfekt! Alleen heeft Cosmo iets nieuws: hij staat stokstijf stil, als hij niet verder wil. Kennelijk heeft hij genoeg van het hardlopen, dus als ik begin te joggen zet hij zijn poten stram! Ik trek hem wel mee, maar maak me dan direct zorgen, want waarom wil hij, van een ras, waarvan iedereen zegt, dat ze eindeloos energie hebben, niet verder draven? Ik laat ze volgende week toch maar een test voor Lyme doen.

Thuis pak ik mijn spullen alvast in en haal dan een snelle lunch bij McDonald's. Daar ben ik niet de enige, want er staat een ware file bij de drive thru! Maar mijn Asian salad met gegrilde kip is zo klaar en binnen een paar minuten rijd ik weer weg.

Katja komt vroeg uit school, maar helaas voelt ze zich niet lekker op haar verjaardag! Een maandelijks probleempje, maar natuurlijk zeker niet welkom als je lekker wilt vieren, dat je nu van alles mag!

Met wat Saridon gaat het gelukkig snel beter en we vertrekken naar Tysons Corner. Nadat Katja haar ex-collega's bij Old Navy heeft begroet gaan we naar American Eagle.

Dit vind ik altijd een leuke zaak en Katja mag van ons een topje en broek/short/rok uitkiezen. Zij vindt twee leuke shorts en die zijn afgeprijsd, dus vooruit (ze heeft me al helemaal door: "Zeg maar "Vooruit dan maar", Mammie!" in haar Amerikaanse accent). Ook scoort ze een paar leuke teenslippers en een riem.

Bij Limited Too koop ik broodnodige sokken voor Saskia. Soms voel ik me een heel slechte moeder, want Saskia loopt al een paar weken op hetzelfde paar sokken. De anderen zijn weg of kapot en ik heb geen kans gezien nieuwe te kopen.

We lopen verder en ik probeer nog een bermuda short aan bij New York and Company, maar het staat me niet. Om de een of andere reden past hun kleding mij nooit goed.

Bij Express overhandigt Katja de assistant manager haar sollicitatie brief. Er staat groot op hun ruit, dat ze personeel nodig hebben, dus wie weet. Ik hoop, dat ze daar gaat werken, want ik vind hun kleding altijd erg leuk.

Op de terugweg stoppen we bij de Gap, want daar heeft Katja een leuk jurkje zien hangen. Het is felblauw en staat haar inderdaad prima. De shopping trip is wat haar betreft helemaal geslaagd.

Voor we naar de auto terugkeren wil ik nog naar Barnes and Noble. Het boek, dat ik online heb besteld als vervolg op mijn indianen boek is nog niet aangekomen en ik wil wel iets te lezen hebben volgende week. De keuze valt op het nieuwe boek van Sophie Kinsella "Remember me?". Ik vind haar boeken ontzettend leuk!

Thuis ga ik meteen buiten voor het huis lezen in dat boek. Het is super lekker weer en ik moet daar even van profiteren, terwijl de rest van het gezin inpakt. Voor ik het weet heb ik honderd bladzijden gelezen! Gauw ga ik dan maar naar binnen, waar totale chaos heerst. Maar we zullen morgenochtend hopelijk vroeg op weg gaan.

Voor het avondeten gaan we met zijn vijven naar Sweet Ginger. Sushi is Katja's favoriete eten en onze tafel staat al klaar.

Het wordt een lekkere maaltijd, ik bestel voornamelijk sashimi (zonder rijst) en Rick en Katja veel te veel sushi! Katja is een beetje in mineur, want ze wilde vanavond eigenlijk naar Georgetown met een college student, die ze kent. Maar die jongen is nogal dim, want hij heeft niet door, dat Katja hem leuk vindt en ze voelt zich niet lekker. Ze besluit dat uitje dus af te zeggen.

We rekenen af en bij het naar buiten lopen krijgt Katja een SMS van Leah, dat die is aangenomen bij Virginia Tech. En dan zien we pas goed, hoe graag Katja naar deze school wil! Op de weg naar huis is er geen land met haar te bezeilen. Ik mag zelfs haar hand niet vasthouden en ze kan haar tranen nauwelijks bedwingen. Zo zeker is ze ervan, dat er voor haar thuis slecht nieuws te wachten staat.

Bibberend (en dat zie ik aan haar) loopt ze naar binnen en gaat online. Rick en ik willen over haar schouder mee kijken, maar krijgen een snauw, dat dat niet mag. Ik respecteer dat, maar Rick totaal niet, wat bijna een flinke ruzie tot gevolg heeft. Maar de nieuwsgierigheid wint en ze gaat kijken, ondanks Ricks aanwezigheid. Het eerste woord zegt alles: "Congratulations..."

Zelden heb ik Katja zo vrolijk emotioneel gezien! Ze is in tranen en wij dansen om haar heen. Dit is het beste achttiende verjaarscadeau, dat ze had kunnen krijgen! Ze grapt altijd, dat 3,14 (pi en de Amerikaanse schrijfwijze van haar geboortedag) haar geluksgetal is en vandaag blijkt dat zo te zijn.

Gauw belt Katja om zich heen om het goede nieuws te verspreiden en ik bel familie en vrienden, die er ook in geinteresseerd zouden zijn. Bijkomend goed nieuws is, dat Jeroen, de zoon van mijn vriendin Karin, die hier pas iets meer dan twee jaar geleden heen is verhuisd, ook is aangenomen! Dat is echt fantastisch nieuws voor hun familie en Karin en ik kletsen even enthousiast aan de telefoon (even, want zij gaan morgen om half zes naar Las Vegas en wij willen ook vroeg weg). Wat een opluchting wordt er overal gevoeld!


Als dessert is er een Mrs. Fields chocolate chip cookie "cake" voor Katja, helaas de laatste, want die winkel ging woensdag dicht in Tysons Corner



Van een wat matte tiener, die zich niet zo goed voelde, is onze jarige veranderd in een heel blij persoon. Dank je wel, Virginia Tech, we kunnen aan een vrolijke vakantie beginnen!

Tot slot: iedere dag heb ik tegen de 250 unieke bezoekers op dit blog en als ik zo kijk van alle hoeken van de wereld. Ik heb het al vaker gezegd, maar een berichtje hier wordt zeer op prijs gesteld. Wie ben je en waar woon je, want er zijn duidelijk Nederlanders in plaatsen, waarvan ik het nooit gedacht had (en nee, ik ben niet specifiek, want ik wil graag van hun allen lezen, hoe ze hier terecht zijn gekomen). Natuurlijk is een reactie altijd vrijblijvend, maar leuk is het ook!