Weer in het gareel

Tijdens de vakantie gaf ik de bedden in de hotels de schuld van mijn slechte slapen, maar ook thuis word ik vannacht om half vier wakker en kan de slaap niet meer vatten. Ik ga dan malen over van alles en nog wat en het lukt niet meer te slapen.

Het gevolg is, dat ik geradbraakt en met veel pijn opsta. Hopen maar, dat het de lange uren in de auto zijn. Eigenlijk zou ik het liefste de hele dag het bed in kruipen, maar weet, dat dat precies het verkeerde zou zijn om te doen.

Gelukkig heb ik ook vriendinnen, die me hebben gemist, en Christine belt om te vragen, of ik zin heb in een lange wandeling. We spreken om half elf bij haar af. En net als ik opgehangen heb belt Mary Ellen of ik zin heb erop uit te gaan.

Omdat beweging het best helpt om mijn spierpijn te verlichten neem ik beide uitnodigingen aan. Mary Ellen is ook naar Florida geweest vorige week. Haar schoonmoeder woont in Boca Raton, dus we zaten niet eens zo ver bij elkaar vandaan. Ook zij zijn naar de Everglades geweest, maar hebben een airboat tour gedaan.

Het wordt een lekkere wandeling door de buurt, waar alles langzaam in bloei aan het komen is. Het is bepaald niet warm, zelfs handschoenen zijn nog nodig, maar de bloeiende forsythia, maples, perenbomen, magnolia's en narcissen maken alles goed.

Voor ik naar Christine ga, wil ik Cosmo ophalen bij de kennel. Alleen heeft hij zijn bad nog niet gehad en ik weet uit ervaring, dat ik wel wil, dat hij wordt gewassen! Ik zeg dus, dat ik over een paar uur wel terug zal komen.

Christine en ik lopen lekker door het natuurgebied dichtbij hun huis (bijna niet meer hun huis, een vreemd iets om het "SOLD" bordje te zien!). Opeens rent er (te ver en te snel om een foto te maken) een prachtige vos voor ons uit! Ik blijf het wild, dat je hier zomaar tegenkomt, fantastisch vinden. Ook de eekhoorntjes hebben de lente in de bol, want ze rennen als gekken om elkaar heen.

Op de terugweg haal ik Cosmo dus op. Ik moet nog steeds wachten, tot hij droog is en krijg een half natte, maar wel mooi schone hond mee. En enthousiast, dat hij is! Super schattig! Hij heeft nu voor een maand antibiotica om de Lyme tegen te gaan. Hij lijkt er in ieder geval niet door aangedaan.

Gauw haal ik bij Whole Foods wat pasta voor het avondeten en een gallon melk, want die van vorige week is zuur geworden. Het is werkelijk altijd zo'n genoegen door deze winkel te lopen! Alles ziet er lekker en interessant uit en we mogen de lekkerste gerookte vispate proeven.

Saskia is, zoals altijd op maandag, vroeg thuis uit school. Zij heeft maar liefst drie vriendinnetjes te spelen! Graag zou ik even gaan liggen, want mijn energie is op, maar er zijn nog ladingen was te vouwen, altijd een logisch gevolg van een week vakantie!

Regelmatig kijk ik bij mijn weblog gegevens hoeveel bezoekers ik heb gehad op een dag en waar die vandaan komen. Het gros komt natuurlijk uit Nederland, maar verder zijn er ook bezoekers van over de hele wereld. De meesten komen speciaal om dit blog te lezen, maar er zijn ook mensen, die hier via een Google.nl of Google.com zoekopdracht belanden. En juist die opdrachten zijn dan soms zo grappig, hoe mijn blog daarbij tevoorschijn kwam is me een raadsel!

Vandaan kwamen mensen hier terecht onder anderen door de volgende zoekopdrachten in te typen:
-- ex-mormoon

-- mediterranees voortuin

-- borstel gedicht

-- ontgroening topless (waaat??)

-- Suske en Wiske Het Babbelende Bad samenvatting

-- ring schoonmaken

-- VS 800 nummers bellen

-- kayakker verdronken

en dan de meest pikante:

-- lekker naaien met Petra en Denise (ahem, geen idee, dat zulk soort dingen mijn toch wel heel nette blogje naar de top zouden doen drijven!)

En dan kijk ik de eerste aflevering van het nieuwe seizoen van Tussen Kunst en Kitsch en wie zie ik daar? Onze vroegere overbuurvrouw uit Leusden, die ik al zeker twintig jaar niet meer heb gezien (minuut 22, met een negentiende eeuwse copie van een zeventiende eeuws schilderij)!