Mijn foto's worden gepubliceerd!

En dan is het opeens alweer vrijdagochtend! De dag, dat Rick weer thuis zal komen, hoera! Vrijdag is mijn favoriete dag van de week, het hele weekend ligt voor ons en iedereen is blij als hij of zij uit school of werk komt. Of zelfs, met de wetenschap, dat dit de laatste dag van de week is, als hij of zij naar school gaat.

Het vergt tenminste vanochtend absoluut geen moeite voor alle drie de kinderen om naar school te gaan! Katja lijkt helemaal beter, Kai antwoordt met een montere "Yes!" als ik hem om kwart over zes vraag of hij wakker is en zelfs Saskia staat voor kwart voor acht naast haar bed. En ik moet zeggen, ik voel me ook goed uitgeslapen, heerlijk!

En dan hoor ik "Piep, piep, piep" van een vrachtwagen of vuilniswagen. S***!!! Kai en ik zijn de recyclables (papier, karton, plastic, glas en aluminium etc.) vergeten buiten te zetten! Gelukkig kan ik alles, behalve het papier en karton, nog net afgeven, op blote voeten naar buiten rennend, want we hebben iedere week toch weer heel wat af te geven.

Op vakantie, toen mijn boek (overigens erg leuk, Remember me? van Sophie Kinsella, niets literairs, maar onderhoudend) onverwachts snel uit was heb ik met veel moeite (want er was maar heel weinig keus op de Keys) een paar tijdschriften gekocht voor leesvoer.

Een daarvan was Women's Health, een tijdschrift, dat ik eigenlijk nooit lees. Maar op reis dus wel en er stond een heel goede Yoga routine in, die je thuis kan doen. En dat leek mij voor vandaag de perfecte routine.

Daar heb ik geen spijt van, zelfs niet nu ik dit zo'n twaalf uur later typ! Het is een uitdagende routine, maar ook erg goed voor mijn spieren, want natuurlijk is yoga voornamelijk rekken en strekken. De routine, waarvan in het tijdschrift staat, dat hij drie kwartier zou moeten duren, is met een half uur klaar (ik adem gewoon te snel, dus dat moet ik nog leren). Al mijn spieren voelen "gebruikt" en ik voel me een stuk beter, dan de afgelopen dagen (misschien ook mede dankzij de massage van gisteren en de warme temperaturen van vandaag). Ongeacht de reden, ik ga weer meer aan yoga doen!

Het is super lekker weer vandaag, al schijnt de zon niet uitbundig. Het is bijna twintig graden en als de zon tevoorschijn komt warmer. Cosmo heeft zich in de achtertuin al "opgewarmd", want zo vroeg komt er heel wat volk langs met honden en kinderen.

Cosmo hijgt erg, als ik hem aanlijn, maar ik neem hem toch mee op een wandeling. We brengen een schaal terug in het cul de sac naast ons. Raffi is een goede vriend (al jarenlang) van Katja en Leah en hij had voor Katja een verjaardags"mud"cake gemaakt. Maar de schaal daarvan stond dus al een week op mijn tafel. Niemand is thuis, dus ik laat de schaal op de stoep achter. Ze zullen hem zo wel vinden.

Als ik verder wil gaan wandelen met Cosmo zet die zijn poten schrap. Oef, nu al? Ik wil niets dwingen, dus we lopen terug naar huis. Maar ik heb zo'n vermoeden, dat hij gewoon geen zin heeft en nu doorheeft, dat hij mij kan manipuleren met dat schrap zetten. Voor zijn huis zien we Don (onze naaste buur) en zijn hond Dallas (een maand ouder dan Cosmo). Don is bezig met zijn Corvette en Dallas is aangelijnd.

De honden hebben wel zin om te spelen, dus we laten ze los. Het gevolg is een geravot en geren door onze voortuinen. Ik vind het heerlijk een hond te hebben, die niet weg wil rennen. Cosmo luistert redelijk goed naar "Come", vooral als er een snoepje bij hoort. Brynna rende op deze leeftijd altijd meteen zo ver mogelijk weg, dus het is nu leuk een hond te hebben, die bij mij wil blijven!

Speelkameraadjes:


Een kluwen honden



Ziet er ruig uit!



Daar krijg je dorst van!



Hee, ik wil ook een bot!



Pfft, dat mat af!



Wat is zo'n botje dan lekker!

Terwijl Dallas en Cosmo spelen (hier geen teken van enige pijn aan Cosmo's kant) lees ik voor het eerst in lange tijd de Washington Post op het stoepje voor ons huis. Er staat onder anderen in het "World" gedeelte een lang artikel over de film van Geert Wilders in. Sindsdien zijn er online nog een aantal artikelen verschenen op de Washington Post site met dit onderwerp, het houdt de (Islamitische) gemoederen goed bezig, zo te lezen.

De honden rennen door onze voortuin en worstelen en ravotten en dan zie ik Cosmo met iets in zijn bek lopen. Mijn "drop it" gaat aan dove oren en ik zie, dat het een appelklokhuis is (ongetwijfeld door een van de kinderen achtergelaten). Op zich niets ernstigs, maar de appelpitten zijn giftig voor honden. Gelukkig laat hij het toch al snel vallen en ik gooi het weg.

De honden zijn werkelijk net twee peuters! Ze rollen over de grond, rennen, ruiken en lopen eens een stukje in de tuinen van andere buren (waaruit ik ze terug moet roepen, want een van die buren heeft kleine jochies, die bang zijn voor die grote honden).

En dan vinden ze iets, waar ik zelf van griezel: een dooie robin. Het beestje kan niet lang dood zijn, want het zit nog helemaal in de veren. Brrr! Ik beveel Cosmo het te laten vallen en pak het dan met een tuinschepje en plastic zak op. Weet je wel, hoe je soms een cartoon tekening ziet van een dood dier, die een X als pupil heeft? Dat had deze robin ook! Echt waar!

Als ze helemaal uitgespeeld zijn gaan de heren naast elkaar op botjes liggen knagen. Dallas neemt Cosmo's bot en Cosmo dat van Dallas. Eindelijk rust! Althans, dat denk ik. Want dan komt de postbode langs rijden. Gauw lok ik de honden met een snoepje en houd ze vast, tot het witte karretje met de blauwe vogel erop weer vertrokken is.

De Post is uit en het is bijna lunchtijd. Met moeite besluit ik, dat het tijd is om naar binnen te gaan. Gauw spring ik onder de douche en laat dan een vermoeide Cosmo thuis achter om bij Whole Foods te gaan shoppen. Overal hangen aankondigingen, dat na 31 maart de plastic tasjes verleden tijd zijn. Een prima initiatief!

Met mijn eigen boodschappentas loop ik binnen. Er is weer van alles te proeven en daarvan maak ik dankbaar gebruik. Vooral de maple butter, die ik nimmer nooit niet voor ons zal kopen, want dan eet ik het hele bakje meteen leeg, is een super traktatie! Ik houd me bij organische V8, sushi en diverse lekkere flessen wijn.

Thuis geniet ik van de sushi en een glas V8 voor de lunch. Tijdens het eten kijk ik op uitzendinggemist.nl en vind een nieuwe serie, "Natuur in de stad" en de eerste aflevering gaat over Amersfoort.

Omdat ik mijn middelbare schooltijd in Amersfoort heb doorgebracht en er in mijn kleutertijd een paar jaar heb gewoond heb ik altijd al een zwak voor deze stad gehad. Ook omdat het gewoon een heel mooie en bijzondere stad is. Erg leuk, om de bekende plekjes weer te zien, maar ook om te zien, hoeveel er nu wordt gedaan om de natuur te behouden itt zo'n 25 jaar geleden. De uitzending kun je hier bekijken.

Na de lunch ga ik weer luxe op het stoepje voor in de warmte zitten lezen, terwijl Cosmo me gezelschap houdt. Na half drie komen de tieners thuis en Leah brengt Diego om met Cosmo te spelen. Volgend jaar ga ik de verhalen van de tienermeisjes missen, want nu ben ik iedere middag zo ongeveer deel van een soap. Om je rot te lachen!

Katja en ik vertrekken ieder in onze eigen auto's naar de kapsalon (zij moet nog dingen maken voor de internationale avond op school vanavond). Mona roept mij naar achter om de nieuwe advertentie te bekijken. En daar staan zomaar vier van mijn foto's op haar scherm om straks afgedrukt te worden in een tijdschrift! Katja merkt nog op, dat de "L" en "T" van Health zijn verwisseld, tot opluchting van Mona.

Als de advertentie eenmaal gedrukt is zal ik ook een van de tijdschriften krijgen. Ik vind het toch wel heel bijzonder en ben er wel trots op, dat zoveel mensen mijn werk dan gaan zien!

Mona begint aan mijn haar, want dat moet geverfd. Dan knipt ze Katja's haar volgens haar wensen. Het is wel lekker om te weten, dat dit alles gratis gaat als betaling voor mijn fotografie werk! Volgende week krijgt Saskia nog een knipbeurt en dan zijn we weer "even". Dit bevalt mij veel beter, dan een geldbedrag vragen voor mijn werk (zo is het toch meer dan $200). En Mona bespaart het extravagante bedrag van een professionele fotograaf.

Ook mijn haar wordt iets anders gestileerd. In plaats van een pony heb ik nu een lok en het staat leuk, moet ik zeggen. Ook Rick, die inmiddels thuis is van zijn Seattle avontuur, keurt het zonder meer goed.

Wij willen samen uit eten en bestellen voor Kai en Charlie een pepperoni pizza bij Pizza Hut. Katja heeft een internationale avond op school, waarvoor ze zelfgemaakte guacemole mee moet nemen. Saskia gaat bij Tabatha logeren.

Rick en ik kiezen de Lebanese Taverna om bij te gaan eten. Daar worden we allerhartelijkst ontvangen en krijgen een gezellig tafeltje achterin het restaurant.

We bestellen een paar cocktails en krijgen lekker heet pita brood. Als gerechten bestel ik de artisjok salade en Kibbeh Nayeh. Rick bestelt een of andere worst als voorgerecht en dan gemixte sjawarma. Het is allemaal even lekker! En ik ben blij mijn mannetje weer veilig thuis te hebben!