Cinco de Mayo

Mary Ellen belt al vroeg, dat ze vanochtend geen tijd heeft voor ons wekelijkse loopje. Dat vind ik wel prima, dan ga ik lekker vroeg en heb zo nog tijd om voor de hondentraining te douchen.

Met Christine aan de telefoon en Cosmo begin ik meteen na Saskia's vertrek naar school aan een interval van twee minuten joggen, twee minuten snelwandelen. Alleen lijkt Cosmo zich niet optimaal te voelen. Aan zijn "broek" kan ik zien, dat hij last van zijn darmen heeft gehad om het netjes uit te drukken. En na een half uurtje wil hij niet verder lopen.

Thuis probeer ik hem zo goed en zo kwaad als het gaat schoon te maken. Dat vind ik wel een nadeel van een langharige hond, dat alles in zijn vacht blijft hangen. Als iemand daar nog een snelle, goede methode van schoonmaken (een bad duurt te lang) voor weet, hoor ik het graag.

Even twijfel ik of ik nu wel met hem naar de hondentraining moet gaan. Maar hij heeft tijdens de wandeling niets gedaan en ik zal volgende week ook al moeten missen. Nu we straks examen gaan doen vind ik dat wel veel en dus waag ik het er maar op.

Tijdens de training gedraagt Cosmo zich of er niets aan de hand is, gelukkig. Hij luistert wel goed, behalve als hij moet blijven zitten als er een vreemde hond langs komt. Dat wordt nog een struikelblok voor het examen, maar ach, als hij het niet haalt doen we het gewoon nog een keer over.

Na de training ga ik benzine tanken bij de Exxon in Fair Lakes. Hier is een gallon maar liefst 10 tot 20 dollarcent goedkoper, dan bij ons in de buurt, dus als ik er dan toch ben!

Met het staafje van de Speedpass klik ik op de tijger en begin te tanken. Deze pomp gaat wel tergend langzaam en ik sta me te vervelen, als er een groene, oude auto stopt bij de pomp tegenover mij. Als de man uitstapt hoor ik in onvervalst Nederlands: "Hij zat toch aan de andere kant" en hij draait de auto om.

Het is zo'n vreemde gewaarwording altijd om opeens een vreemde taal te horen, die ik versta! Ik vraag de man of hij hier woont, maar ze blijken op vakantie te zijn. Hij snapt de werking van de pomp niet zo en ik laat hem zien, hoe je de hendel eerst omhoog moet doen, voor je kunt tanken. Grappig om zo even in mijn moerstaal iemand van dienst te zijn!

Zaterdag heb ik eindelijk van Koons Toyota bericht gekregen, dat mijn nummerborden zijn aangekomen, dus die ga ik ophalen. Nu heb ik dus ook het "title nummer" en heb gisteren al mijn DRAAKJE borden besteld. Binnen vier weken moeten die bezorgd worden, ik kan niet wachten om ze op de van te schroeven!

Bij Whole Foods haal ik het voorafje voor het maandelijkse Nederlandse etentje. In Nederland is het vandaag Bevrijdingsdag, maar hier wordt het Mexicaanse "Cinco de Mayo" meer gevierd. Daarom besluit ik een Mexicaanse dip (een laag van ieder: guacamole, salsa, beans, sour cream, kaas) met gele en blauwe tortilla chips mee te brengen.


Zaterdag bracht de post ook de lijst met vakken, die Kai volgend jaar in zijn junior jaar zal volgen. Maar die klopte niet met wat Kai had aangevraagd en vooral het AP US History vak zou iets zijn, waar hij veel moeite mee zou hebben (hij doet het redelijk met AP World History dit jaar, maar geschiedenis is gewoon zijn ding niet). En de AP Chemistry, die Kai wilde doen, staat niet op het lijstje.

Nu hebben Katja en Kai een heel aardige counselor, dus ik besluit haar op te bellen. Ze haalt Kai's informatie te voorschijn en wat blijkt? Hij heeft helemaal niet om AP Chemistry gevraagd, maar wel om de Physics (Natuurkunde) Honors, waarvoor hij nu staat ingeschreven. Het slechte nieuws is, dat AP Chemistry vol zit. Kai moet daar dus voor op de wachtlijst.

We bespreken zijn vakken nog verder en besluiten, dat hij zichzelf best wat meer mag uitdagen door ook Algebra 2 Honors te nemen. Daarbij Engels en US Virginia History en de bijvakken zullen Computer Graphics 2, Duits en Fotografie worden (tenzij hij AP Chemistry krijgt, dan moet waarschijnlijk Fotografie vervallen). Pfff, het is allemaal heel anders met Kai, dan met Katja, die uit zichzelf de hoogste niveaus koos!

Intussen is het weer heerlijk warm geworden en ik installeer me buiten op het deck. Saskia en haar vriendengroep spelen buiten met waterpistolen. Natuurlijk worden daarbij onze baddoeken en spullen gebruikt en mijn vloer is kleddernat en vol gras van hun voeten. Toch vind ik het ook wel fijn, dat ze zo graag hier komen, dan weet ik tenminste, wat er gaande is (hoewel ik de andere ouders hun schone huizen wel benijd, hier is het alleen op dinsdagmiddag schoon!).

Kai en zijn vrienden "jammen" in de basement op hun basgitaren, laten we zeggen, dat ze nog wel wat oefening kunnen gebruiken. Ach, het is zoals Christine laatst zei: "Petra, in jullie huis wordt geleefd." Dat waren ware woorden, hi hi!

Vanavond zal het Nederlandse etentje bij Marie Jose zijn. Ik ben benieuwd, wat de anderen weer voor lekkernijen mee zullen brengen. Smullen zullen we vast en zeker!