Zoofari

Het is bij het opstaan al lekker warm en ik ga gauw een half uur met Cosmo lopen, in de veronderstelling, dat ik daarna een half uur personal training zal hebben. Maar als ik terugkom vertelt Rick, dat Marceleus heeft gebeld. Hij heeft zijn band open gehaald aan een van de vele "potholes" in de wegen hier op het moment en moet op AAA wachten. We spreken nu af voor morgen.

Met Mary Ellen loop ik nog eens vier mijl en ik denk, dat ik er zo bij elkaar wel tien kilometer op heb zitten vandaag. Het is ook zo ontzettend lekker om buiten te zijn! De zon schijnt uitbundig, terwijl ons een bewolkte dag voorspeld was, een heel fijn extraatje, dus.

Inmiddels is Jose gearriveerd, die met een helper onze badkamers opnieuw gaat witten. Alleen blijkt dat een veel grotere klus te worden, dan verwacht, althans in de badkamer van de kinderen. Daar blijkt de hele muur achter de tegels verrot te zijn!

Die moet er helemaal uit en wordt vervangen door een cementen muur, die niet kan verrotten (gelukkig!). Daarna wordt het opnieuw betegeld. Als Jose naar onze douchecel kijkt, denkt hij, dat die muur er ook uit zal moeten. Hopelijk kan dat met behoud van de mooie tegels, want ik zou niet weten, waar die destijds vandaan kwamen. Maar ja, er is geen keuze, het moet gewoon gedaan worden!

Na de lunch vertrek ik naar Oak Marr. Hier ontmoet ik Sylvia om voor het eerst dit seizoen weer wat golf ballen te gaan slaan. Eindelijk mag ik mijn met Kerst gekregen golf stokken uitproberen. We zijn wel flink roestig, maar de stokken slaan prima!


Gewoon een heel Amerikaanse foto, de high school was net uit

Al om half vijf komt Rick thuis. We gaan vanavond naar de Zoofari, een liefdadigheidsevenement bij de National Zoo. Bijna tweehonderd restaurants, bakkerijen en wijngaarden doen daaraan mee met standjes, waar je hapjes en wijn kunt proeven.

We vertrekken ruim op tijd van huis, want je weet nooit met het verkeer hier. Maar dat valt erg mee en we komen bijna een uur van tevoren al bij de dierentuin aan. Hierdoor krijgen we een super parkeerplaats vlak bij de ingang.

We besteden het uur wachten met mensen kijken. Sommigen (vooral oudere dames) komen helemaal uitgedost aan, anderen gewoon in spijkerbroek en t-shirt. Om zes uur mogen we een veldje op, waar we een glas wijn of bier aangeboden krijgen en luisteren naar een belkoor. Erg knap, hoe die met verschillende groottes bellen ingewikkelde liedjes spelen. Om straks een hand vrij te hebben krijgen we een bordje aangereikt, waar je een beker in kunt zetten en hapjes op kunt leggen. Heel handig!

Om klokslag half zeven mogen we de dierentuin binnen lopen. Hier staan rijen met standjes en we hebben vanaf het veldje al dat van "The Palm" in de smiezen gekregen. Hier worden gigantische garnalen en kreeftebroodjes uitgedeeld. Daar racen we dus als eerste heen, want zulke lekkere dingen gaan natuurlijk ook gauw op.


We lopen langzaam langs alle standjes en proeven de lekkerste dingen! Van veel restaurants zijn de chefs aanwezig en het is interessant die aan het werk te zien. Ook de wijnen zijn erg lekker.

Behalve eten en drinken zijn er ook standjes van de dierentuin, waarin van alles wordt uitgelegd over bepaalde diersoorten. Erg interessant allemaal, vooral het standje met informatie over de lokale vlindersoorten sprak mij erg aan.

Na zo'n tweeeneenhalf uur hebben we alles gezien en hebben we genoeg geproefd. Het was een superleuke avond, alleen vond ik het jammer, dat we de dierenverblijven niet in konden. Zo zagen we alleen de prairiedogs (die we van de zomer in hun natuurlijke omgeving zullen gaan zien) en de Przwalski paardjes.