Hump day

Gelukkig heeft de Mineral Ice zijn werk goed gedaan en is de pijn flink verminderd, waardoor ik goed heb geslapen. Dat is al het halve werk voor een goede dag, natuurlijk.

Sommigen vroegen, of een specialist mij geen medicijnen kan geven, die wel helpen met zulke erge pijn. Het antwoord daarop is, dat die er wel zijn, maar die maken me een zombie en niets waard, wat ik er niet voor over heb, vooral omdat Mineral Ice echt een wondermiddeltje is.

Eigenlijk is het omgaan met deze conditie een constant afwegen van wat werkt en of ik iets wil proberen, dat bijwerkingen heeft, of liever niet. Iedereen met fibromyalgie reageert anders, wat voor mij werkt of juist niet, kan voor een ander weer heel anders uitpakken. Ik ben al heel dankbaar, dat zulke erge pijn als gisteren tegenwoordig meer de uitzondering, dan de regel is. Dat was tot ongeveer tien jaar geleden wel anders.

Saskia wordt, ondanks een goede nacht slaap, helemaal doodmoe wakker. Ze probeert zich klaar te maken voor school, maar het lukt niet. Ik laat haar terug naar bed gaan en bel de school, dat ze later zal komen.

De zon schijnt nog, maar volgens het weerbericht zal het gauw bergafwaarts gaan met het weer vandaag. Het is al flink koeler, dan gisteren, het kwik zal niet boven de tien graden uitkomen vandaag! Wat een enorm verschil met de dertig graden van vrijdag!

Cosmo en ik lopen heerlijk door de buurt. Ik neem hem op andere routes, zodat hij niet iedere tuin met hond herkent. Daar heb ik nog steeds niets op gevonden. Hij wordt dan helemaal gek, hoe kort ik hem ook houd en hoe streng ik hem ook toespreek. Goed gedrag beloon ik met een snoepje. Ik ben daar heel consequent in, maar hij lijkt zijn reactie niet te minderen bij bepaalde tuinen. Hij is enorm territoriaal hier in "zijn" buurt. Ik houd me aanbevolen voor alternatieve suggesties.

Thuis is Saskia inmiddels op. Ik zet haar op school af en doe dan nog een half uurtje Sports Active. De wandeling met Cosmo was goede beweging, maar Sports Active gebruikt alle spieren en dat helpt vooral met mijn rug- en schouderspieren.

Het is enorm wennen aan de kou buiten en toch moet ik er doorheen voor een aantal boodschappen. Als lunch haal ik garnalen "pho" (soep) van Pho Thang Long. Kennelijk ben ik niet de enige, die zin in soep heeft, want er staat een rij voor een tafeltje! Ik besluit mijn soep "to go" te bestellen, tenslotte wonen we maar vijf minuten verderop, wachten op een tafel zou langer duren. Dat ik dit restaurant pas nu ontdekt heb, terwijl het zo populair (ook vanwege de prijzen natuurlijk) is!

Cosmo heeft bijna geen eten meer en ik neem hem morgen mee naar Blacksburg. Zoals altijd, als ik naar Petsmart ga, mag Cosmo mee. De vorige keer plaste hij daar echter op een stapel t-shirts, dus ik zorg er nu wel voor, dat hij echt een lege blaas heeft, voor we de winkel betreden! Met een zak van 20kg Eukanuba en een lekker groot bot voor Cosmo vertrekken we weer.

Tijdens een lange rit vind ik het altijd fijn om naar een audioboek te luisteren. Bij Barnes and Noble hebben ze er genoeg. Het moet wel iets lichts en grappigs zijn, anders kan ik mijn aandacht er niet bij houden. Dan is de keuze beduidend minder. Het wordt One Fifth Avenue van Candace Bushnell, de schrijfster van "Sex and the City". Ik ben benieuwd.

Omdat Saskia zo'n hekel aan naalden heeft en ze zich al zolang niet lekker voelt, heb ik haar gisteren beloofd vandaag samen onze nagels te gaan laten doen. Saskia wil graag acryl nagels met een Halloween tekeningetje erop. Ik kies gewoon een dieprode nagellak voor mijn nagels.

Saskia komt niet vaak mee om haar nagels te laten doen en de Vietnamese dames in de salon herinneren zich nog het achtjarige meisje, dat ze was, toen ze voor het eerst kwam. Er gaat een collectieve zucht door de salon over hoe groot Saskia is geworden. Inderdaad is Saskia nu langer, dan de meesten van deze dametjes, terwijl ze op mij nog zo klein overkomt.

Met de mooie Franse manicure (witte tips op roze nagels) en twee "pompoenen" op haar ringvingers is Saskia zeer tevreden. Het is hier zo gewoon om met je dochter je nagels te laten doen, terwijl ik daar helemaal niet mee ben opgegroeid. Het was Christine, die, bijna tien jaar geleden, mij voor het eerst meesleepte naar een nagelsalon.

Naast de nagelsalon ligt Starbucks en een pumpkin spice latte roept mijn naam! Saskia neemt een white chocolate mocha. Met dit koude weer is zo'n warm drankje heerlijk! Ook hier is het weer druk, iedereen zoekt warmte vandaag!

Eigenlijk heb ik me altijd afgevraagd, waar de naam "Starbucks" vandaan kwam. Sommige bedrijven hebben raadselachtige namen. In de column van Nelleke van Lindonk van deze maand, die ik trouwens altijd erg graag lees, vertelt zij, dat de eigenaar van het bedrijf een Moby Dick fan was en zijn bedrijf naar de scheepsmaat in dat boek heeft genoemd, omdat die altijd koffie dronk. Zo leer je nog eens wat!

Rick komt thuis met Chicken Out. Ik was van plan een maaltijdsoep te maken, maar hij had dit al de hele dag in gedachten. Eerlijk gezegd vind ik hun rotisseriekip met een gegrilde zoete aardappel en boontjes ook niet te versmaden. De maaltijdsoep kan volgende week nog gegeten worden.

Katja heeft een heel aantal spullen, die ik voor haar mee moet nemen. Mijn plan is morgen of Sharons klas (als het regent gaat die niet door) of een uur Sports Active te doen en daarna Cosmo en de spullen in te laden en gaan met die banaan. Ik hoop, dat het niet hard zal regenen, want ik wil eigenlijk wel wat van de herfstkleuren meenemen, als ik toch door dat gebied rijd.