Gisteravond bleven we veel te lang op om Kinect te spelen. Ik moet zeggen, dat ik het er met bowlen toch best goed vanaf bracht. Voordeel is, dat mijn arm geen pijn doet van de zware bowling bal, verder was het werkelijk net echt.
Dit seizoen is het er nog niet van gekomen, dus de kinderen mochten gisteravond ook hun schoenen zetten. Hoe oud ze ook zijn, ze blijven dat leuk vinden. Vanochtend liggen er chocolade Sinten en Pieten in.
Pas na negenen staan Rick en ik op. Ik maak, nou ja toast, wafels voor ons als ontbijt en met thee en koffie kijken we naar de Macy's Thanksgiving Parade in New York.
Al sinds ik hier woon is dat een traditie om te kijken. De ballonnen zijn mijn favoriet. Ooit hopen we er live te zijn. New York is hier met gewoon verkeer maar zo'n vier uur rijden vandaan, maar gisteren stond er bijvoorbeeld een file van 20 mijl (32km) voor de tol in Delaware. I-95 tussen Washington en New York is uitgeroepen tot de drukste weg in de VS. Enfin, wij kijken dus lekker warm vanuit onze leunstoel.
Erg lang wil ik niet in die leunstoel zitten, want het is vandaag een stuk kouder en nogal regenachtig en dat vinden mijn spieren niet leuk. Met veel moeite vind ik de zelfdiscipline om naar de sportschool te gaan.
Ricks auto staat achter de van, dus ik neem gewoon zijn auto zonder er verder bij na te denken. Pas als ik voor Anytime Fitness geparkeerd sta, realiseer ik me, dat ik nu het pasje, dat de deur daar opent, niet mee heb. Dat zit aan de sleutelbos van de van. Op de deuren van de gym staat nadrukkelijk, dat niemand je zonder pasje binnen mag laten, dat kan je je lidmaatschap kosten. Onverrichterzake en balend rijd ik dus weer huiswaarts.
Rick noemt het een teken, dat ik vandaag niet zo intensief hoef te sporten. Ik lijn Cosmo aan en neem hem mee voor een lange wandeling door de buurt. Ik kies de meest heuvelachtige route, die ik ken en loop zo snel mogelijk. Heuvel af doe ik hardlopend, zo krijg ik toch de beweging, die ik nodig heb. Het is ontzettend rustig in Vienna, zelfs nog stiller, dan op zondag. Op de gewoonlijk heel drukke Park Street in het centrum zie ik zelfs geen enkele auto!
Na iets meer dan vijf kilometer zijn we weer terug. Rick heeft nog een paar dingen vergeten bij de supermarkt en Katja en ik hebben zin in een garnalencocktail als voorafje. Ik ga naar Safeway met een boodschappenlijstje en Saskia gaat gezellig mee.
Het is ook bij de supermarkt lekker rustig en Saskia merkt op, dat we eigenlijk al onze Thanksgiving boodschappen op de dag zelf zouden moeten doen. Rick maakt echter de pumpkin pies altijd de avond van tevoren, dus dat gaat niet lukken. Saskia heeft zin om koekjes te bakken, dus neemt een aantal verschillende smaken deeg mee.
Als we het huis weer binnenlopen ruikt het er werkelijk hemels! Rick heeft de "stuffing" gemaakt en de kalkoen ermee gevuld. Het is dit jaar weer een flinke vogel van zo'n 20 Amerikaanse ponden, want Rick wil altijd extra om later op sandwiches te eten.
Terwijl alles in de oven staat, kijken we naar football en zien de New England Patriots winnen. Of eigenlijk, dat zie ik uit mijn ooghoek, want ik ben bezig met onze Kerstkaarten bestellen en de jaarlijkse fotokalenders maken.
Ook kijk ik, zoals ieder jaar, door alle krantenfolders met aanbiedingen voor morgen. Niet, dat ik zin heb om die menigtes te trotseren, maar soms krijg ik er ideeen voor cadeautjes uit. Saskia daarentegen kan niet wachten om met Laura de mall in te gaan morgen.
Dan geeft Katja ons het beste Thanksgiving "cadeau": ze blijft tot zaterdagmiddag hier. Eerst zou ze morgenmiddag vertrekken om de footballwedstrijd bij te wonen. Opeens heeft ze besloten, dat samen zijn met familie toch leuker is. Ik denk eigenlijk, dat maar weinig van haar vrienden naar die wedstrijd gaan, maar goed, wij zijn er erg blij mee.
Dit is heel fijn nieuws, want nu kunnen we morgenavond wel met zijn vijven Sinterklaas vieren! Gauw trekken we opnieuw lootjes, want gisteravond hadden we dat al voor ons vieren gedaan om het zaterdag te vieren. Helaas lukt zaterdag niet, want 's avond (of liever 's nachts) moet Katja dan werken.
Tegen zessen is al het eten klaar en kunnen we aan tafel. Zoals ieder jaar zeggen we ieder voor we gaan eten waarom we dit jaar dankbaar zijn. De kinderen doen er altijd wat lacherig over, maar Saskia was dit keer degene, die ons eraan herinnerde. Kennelijk is het toch een belangrijke traditie voor ze.
Ons weer:
donderdag, november 25, 2010
Thanksgiving 2010
Gepost door Petra op 22:03
Labels: familie, feestdagen, herfsttradities, recept
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
13 reacties:
Hmm al het lekkers dat op tafel staat!!!
Leuk 'cadeau' dat Katja jullie geeft!!
Hallo
Ziet er erg lekker en gezellig mee. En wat je zegt het samen zijn is dan erg belangrijk. En wat leuk kado van katja dat ze nog langer blijft en nu wel sinterklaas kunnen vieren. Het is een week te vroeg maar ach wat maakt het uit.
Dus zeg ik weer een fijne avond en geniet ervan. Hier veel sint films en series op tv en dan na 5-12 komen de kerst films.
Groetjes Naomi
Thanksgiving vind ik toch wel één van de mooiste tradities die Amerika rijk is. Ik vind het een mooie gedachte dat je één dag per jaar denkt aan waar je dankbaar voor bent. Mogen ze hier acuut invoeren.
Ook zou ik wel eens een traditioneel Thansgiving dinner willen meemaken. Ondanks dat 't jou maar voor één dag kan bekoren, lijkt het me allemaal erg lekker.
Fijn dat Katja nog een dag langer blijft zodat jullie Sinterklaas kunnen vieren!
Enne verse slagroom beats slagroom uit een bus any time.
Jaren terug in 88 zag ik de Macy's parade in NY life. Inderdaad zeker de moeite. Geniet nog van het lange weekend.
Happy Thanksgiving! Wel wat laat, maar niet minder gemeend...
't Is toch wel een mooi feest, waar we graag aan terug denken.
Leuk dat Katja langer kan blijven!
Groetjes,
Wat een heerlijke Thanksgiving hebben jullie gehad. Jammer dat je niet zo gek op dat traditionele eten bent, ik vind het heerlijk en geniet ook altijd van de turkey leftovers.
Wij hebben hier ook lekker op de bank naar de Macy's Thanksgiving parade gekeken, ik zou daar ook heel graag bij zijn een volgende keer.
Jullie dinner ziet er heerlijk uit:-)
BTW, Calimero vond ik ook altijd erg leuk maar mijn favoriet was Wiki de Viking!:-)
Jullie maken het daar duidelijk weer erg gezellig!
Hoe reageert Kai trouwens op het vertrek van zijn vriend/roommate?
Leuk en gezellig toch zo'n thanksginving diner. Een echte traditie. Fijn dat iedereen ook thuis was om dit samen te vieren.
Gezellig zo'n rustig dagje met het hele gezin.
Het eten zag er heerlijk uit.
Ik ga zeker je recept eens uitproberen.
Hoi Petra en fam,
Ik ben nu sinds een paar maanden fanatiek lezer (volgens mij heb ik je blog gevonden via "Aan de Andere Kant") en vind dat je altijd super leuk schrijft. Ikzelf woon in NYC dus zowiezo de NL/USA link is geweldig.
Happy Black Friday!
Emma
@Kristel - Zeker een leuk cadeau!
@Naomi - Ach ja, een week te vroeg, maar hier maakt dat echt niets uit, wij zijn de enigen in de omgeving, die het vieren ;).
@Nicole - Thanksgiving is inderdaad een mooie gedachte. Die Cool Whip is echt verschrikkelijk chemisch spul!
@Ilse - Lijkt me erg leuk die parade mee te maken.
@Hilde - Dank je!
@Ineke - Ik ben volgens mij ook een van de weinigen, die niet zo gek is op dat maal.
@B. - Oh ja, Wiki de Viking, die vond ik ook heel leuk, was het bestaan ervan vergeten!
@Elke - Op zijn Kai's, heel laconiek. Het gaat nu ook een stuk beter want hij heeft zich aangesloten bij een groep jongens op zijn verdieping en doet eindelijk dingen met anderen, dan Charlie.
@Sally - Ja, dit seizoen stikt van de tradities, erg leuk.
@Petr@ - Ik ben benieuwd, hoe je het zult vinden.
@Emma - Leuk, dat je een berichtje achterliet. Ben je naar de parade geweest gisteren?
Ik ben niet naar de parade geweest - ik ben niet zo vroeg uit de veren op vrije dagen :)
Jou blog (vooral je post over de Rally to Restore Sanity/Fear) inspireerde me om weer eens naar DC te gaan. Ik was er een keer geweest in 1999 en was er vorig weekend voor de 2e keer. Erg leuk maar wel koud op zaterdag!
Emma
Een reactie posten