Great Falls

Donderdag alweer, deze week vliegt voorbij (zoals alle weken tegenwoordig, trouwens). Gisteren heb ik onze Sinterklaas bestelling binnengekregen van Kaas and Co. Bij de chocoladeletters heb ik ook een pakje met cassis Pickwick thee besteld.

Daarmee begin ik mijn dag, in plaats van mijn gewoonlijke koffie (die ik daarna wel drink, want die caffeine, he?). Maar die cassissmaak, daar zijn Rick en ik dol op. En laat dat nu net een smaak zijn, die je hier nauwelijks vindt.

Zo grappig vind ik die "nationale" smaken. In Nederland vind je van alles "cassis" of "zwarte bessen", hier is dat vrijwel onbekend. Hier heb je butterscotch, mijn favoriete zoutige caramelsmaak, die misschien inmiddels in Nederland is doorgedrongen, maar vroeger vond ik de butterscotch snoepjes, saus etc, die mijn vader uit de VS meenam heerlijk exotisch.

In de herfst smaakt alles hier naar pompoen. Taart, lattes, noem maar op. Daar moest ik aan wennen, maar vind het nu wel lekker, al ben ik er nog steeds niet dol op. Aan root beer of wintergreen ben ik echter na meer dan een kwart eeuw nog steeds niet gewend. Enfin, dit alles zit ik zo, genietend van mijn cassisthee, te bedenken.

Na een half uur op de crosstrainer bij de gym, haal ik Cosmo op. Het is tijd voor een serieuze wandeling met hem in de natuur. Het is alweer een aantal weken geleden, dat we bij Great Falls waren, dus dat wordt onze bestemming.

Het is heel erg rustig in het park. Tijdens onze wandeling naar de dam komen we niemand tegen. Helaas is er ook niet veel wild te bekennen. Met de kale bomen is het nest van de bald eagles goed te zien, maar de vogels niet. Enkel wat Canadese ganzen zwemmen in de rivier en bedrijvige eekhoorntjes maken zich klaar voor de winter.


Na de wandeling moet ik toch weer even de watervallen bekijken. Die zijn iedere keer weer anders en vandaag, wat mij betreft, op hun mooist. Precies genoeg water om indrukwekkend te zijn.


Terwijl ik daar sta te genieten van het uitzicht, komt er een vrouw op me af. Ze vertelt, dat ze nieuw is in dit gebied en ook een Australische herder heeft, zoals Cosmo. De hare is een vrouwtje, maar ook met een blauw en een bruin oog.

We raken aan de praat en bedenken, dat het leuk zou zijn om eens met beide honden (zij heeft die van haar niet mee) te gaan wandelen. Zij woont in Reston, niet ver bij ons vandaan. We hebben allebei een Facebook, dus wisselen alleen onze namen uit.

Dat dat toch geen garantie is, bemerk ik later thuis. Als ik op haar naam zoek, komt die niet tevoorschijn. Zij vertelde nieuw te zijn op Facebook, dus ze heeft zichzelf waarschijnlijk onbewust afgeschermd. Hopelijk vindt zij mij wel, anders is het hopen, dat we elkaar toevallig nog eens zullen ontmoeten. Toch wel jammer, een Aussie vriendinnetje voor Cosmo leek me wel leuk.

Om avondeten te kopen, rijd ik naar de Giant. Ik herinner me vaag een slow cooker maaltijd van vorige winter met kaassoep, kip, mais en tomaten. Helemaal precies herinner ik het me niet, dus lang leve mijn nieuwe Windows 7 telefoon. Ik zoek het op mijn blog op en tot mijn verrassing aten we precies deze maaltijd op 18 november 2009!

Manhattan Bagel probeert klanten te werven na de brand bij Dunkin Donuts ernaast dit weekend. Hun sandwiches kosten vandaag maar $2.

Dat kan ik niet laten zitten en haal een dunne bagel (wat een uitvinding voor iemand als ik, die niet zo'n broodfan is) met low fat cream cheese, lox zalm en tomaat, ui en kappertjes. Voor die combinatie kun je me echt wakker maken. Hapje voor klein hapje peuzel ik het op.

Saskia heeft na school een orthodontist afspraak. De dokter had haar eigenlijk beloofd, dat de beugel voor high school af zou gaan, maar kennelijk gaat het allemaal niet naar wens.

Saskia's voortanden staan nog niet in het midden en nu moet ze elastiekjes om een en ander recht te trekken. Ze heeft een gecompliceerd gebit, maar het duurt wel erg lang. Gelukkig ziet Saskia zelf ook wel in, dat ze het helemaal goed wil hebben en niet voor de rest van haar leven bedenken, dat haar voortanden niet in het midden staan, want dat vindt ze nu al vervelend.

Iets te laat voor de personal training met Sharon komen we bij Anytime Fitness aan. Saskia heeft inmiddels een flinke hoofdpijn "gekregen". Haar energie is op, dus we zetten haar op de fiets. Ik heb ook hoofdpijn, maar weet, dat sporten daarbij helpt.

Sharon ontziet me niet. Al kletsend werken we met de "schotels" en dat is zwaar! Het uur gaat snel voorbij, maar mijn spieren voelen als pudding!

Het avondeten gaat er goed in, ook bij Saskia gelukkig. De ingredienten apart vindt zij lekker, maar de combinatie is altijd even een gok. Het enige commentaar, dat ik krijg, is, dat ze taco soep liever heeft, maar ze eet wel twee kommen vol.

Het aftellen voor het thuiskomen van de collegestudenten voor Thanksgiving is begonnen. Katja heeft vannacht dienst bij de Christiansburg rescue squad van 18 uur tot 6 uur. Al mag ze tussendoor slapen, ze zal toch moe zijn, dus moet van ons eerst bijslapen, voor ze de lange rit naar huis maakt morgen. Kai zal dinsdag pas naar huis komen.