Hoofdpijndagje

Niet voor mij gelukkig, ik voel me juist met dit ongewoon warme weer voor november wonderbaarlijk goed. Saskia daarentegen staat met hoofd- en keelpijn op. Toch gaat ze naar school, dat was vorig jaar wel anders geweest. Saskia's verantwoordelijkheidsgevoel heeft een enorme sprong genomen met de overgang naar high school.

Terwijl Katja nog lekker blijft slapen, begeef ik me naar Anytime Fitness. We hebben wel een personal training afspraak met Sharon voor vanmiddag, maar het is de vraag, of Saskia daartoe in staat gaat zijn.

Tijdens het halve uur op de stairmaster lees ik mijn boek uit. The Barbary Pirates was erg spannend. William Dietrichs boeken lezen zo snel als een Indiana Jones film!

De vroege ochtendmist is inmiddels opgetrokken en de zon schijnt weer uitbundig. Ik neem Cosmo mee voor een lange wandeling door de buurt. Of het zijn "gevorderde" leeftijd van vier is of mijn consequent doorzetten van de technieken van Cesar Milan zullen we nooit weten, maar hij is een stuk rustiger, als we langs andere honden lopen.

Het loopt al tegen lunchtijd als ik Katja eindelijk wakker maak. Ook zij staat met hoofdpijn op, maar heeft nog wel zin om, zoals gisteren afgesproken, bij Sweet Ginger te gaan lunchen. Voor Japans eten is Katja altijd te vinden! Zij bestelt een doos met sushi, sashimi en tempura en ik de chirashi met verschillende vissoorten en groentes.

Katja's hoofd wordt er echter niet beter op en ze blijft in de auto, terwijl ik een paar boodschappen voor haar haal bij Giant, waaronder Excedrin Migraine. Daar neemt ze meteen een dosis van in en duikt thuis haar bed weer in.

Voor op de stoep in het zonnetje begin ik aan mijn volgende boek, als ik Saskia aan zie komen sjokken. Dat ziet er niet goed uit. Inderdaad valt ze kreunend op de bank neer, erge hoofdpijn en een beetje keelpijn. Ik bel Sharon dus maar af en ga aan de gang met Advil, ijs en Mineral Ice.

Gelukkig voelen beide dames zich tegen etenstijd weer iets beter. Katja gaat zelfs met Leah pho eten. Saskia overtuigt haar vader en mij van haar zieligheid en onderhandelt Church Street pizza. De geplande pastamaaltijd laten we maar even voor wat het is. Ik moet toegeven, dat deze New York Style pizza inderdaad erg lekker is, vooral vers gemaakt in het restaurant.

Saskia vraagt al de hele week om een ijsje van Nielson's en speelt nu bekwaam de hoofdpijnkaart bij haar vader. Nielson's ligt ook aan Church Street, dus het is een makkelijke stop. Ik heb niets met ijs, maar Rick en Saskia genieten ervan.

Nog een nachtje en dan zal het hele gezin weer bij elkaar zijn. Kai's lessen voor woensdag zijn gelukkig afgelast, want het verkeer op de I-95 is werkelijk verschrikkelijk op de woensdag voor Thanksgiving. Laura, mijn massagetherapiste, vertelde, dat ze op die weg er eens drie uur over dertig mijl (zo'n 45 km) deed op die dag!

Sandra vroeg om foto's van onze achtertuin. Helaas was het licht niet zo goed, maar het geeft een idee: