Ricks verjaardagsweekend

Zaterdag


Mijn beste plannen om Rick op zijn verjaardag Starbucks op bed te bezorgen gaan in rook op, als hij al om zeven uur opstaat! We hadden vannacht de ramen open en inderdaad zong er een vogel heel gezellig, maar luid, zijn lied net voor ons raam. Rick kon niet meer slapen en heeft het ook beredruk op zijn werk, dus stond hij op.

Niet getreurd, na zo enthousiast als ik het zo vroeg op de morgen kan "Happy birtday" voor hem te hebben gezongen, ga ik alsnog naar Starbucks. De meisjes hebben gisteravond hun bestelling ook al doorgegeven.


Het is enorm druk in de winkel, ik krijg zelfs de laatste twee bacon en ei sandwiches. Dan te bedenken, dat Starbucks een jaar geleden de sandwiches wilde afschaffen. Saskia is met mij mee en kiest de bessencake, ik natuurlijk de spinaziewrap. Met de twee gingerbread lattes voor de meisjes, een eggnog latte voor Rick en een misto (koffie met melk) met eggnog siroop voor mij is onze bestelling compleet.

Thuis ontbijten we gezellig met zijn viertjes. Het is vreemd, want vorig jaar was Kai er altijd, maar Katja niet en vandaag is het omgekeerd. Kai belt Rick wel om hem te feliciteren. Gelukkig wil Rick altijd tot 's avonds wachten om zijn cadeaus te openen, want ik hoop, dat tenminste een van de twee, die ik online heb besteld, nog aan zal komen.

Het is weer prachtig zonnig herfstweer, dus ik bel Mary Ellen om te kijken, of zij zin heeft in een wandeling. Daar heeft ze zeker oren naar. Haar puppy, Marty, is nog te jong, maar Cosmo gaat wel mee. We kiezen een heuvelachtige route door de buurt en kletsen gedurende de vijf kilometer lekker bij.

Na de wandeling breng ik Cosmo thuis en ga dan nog even mee naar Mary Ellen. Er waren hier verzoeken om foto's te nemen van Marty, dus dat doe ik met graagte. Het is een erg mooi hondje. Als ik heb gewoon buiten zou zien lopen, zou ik denken, dat het een vos was. Zijn vachtje is roodachtig en hij heeft een witte punt aan zijn staart, net als een vos. Het was mijn suggestie, dat zij een sheltie zouden nemen en gelukkig is dat helemaal goed gebleken.


Kleine Marty



Voor zijn verjaarslunch "bestelt" Rick een Bronx Bomber steak sandwich van Manhattan Bagel. Ik ga die met graagte halen, want dan kan ik hun dunne bagel met tonijnsalade meenemen. Zo lekker!

Het is warm genoeg om voor in het zonnetje te "picknicken". Rick gunt zichzelf echter maar weinig tijd en gaat al gauw weer door met zijn werk. Zelden heb ik hem op het weekend zo hard zien werken en ik vind het sneu, dat het net op zijn verjaardag zo druk moet zijn.

Het is zeventien graden en dus ongewoon warm voor eind november. Met Cosmo en Snickers aan mijn voeten ga ik voor zitten lezen. Saskia en haar vriendinnen zijn ook lekker buiten bezig. Katja gaat intussen een cadeau voor Rick kopen bij Tysons Corner. Helaas blijkt het daar een zoo te zijn en staat ze drie kwartier vast op de parkeerplaats! De Kerstdrukte is kennelijk begonnen.

Rick is dol op Belgisch bier en zijn keuze van restaurant voor vanavond is dus vrij logisch. Belga Cafe in Washington, waar het biermenu een heel boek is.

Om er te komen rijden we langs de National Mall en genieten van de verlichte monumenten. Alleen is tot onze verbazing het Lincoln Memorial helemaal donker. Later lees ik, dat er een electrisch probleem was, waardoor de electriciteit uitviel.

Het restaurant heeft gelukkig valet parkeren, want er is in geen velden of wegen een parkeerplaats te bekennen. We hebben een reservering gemaakt, wat maar goed is, want er staat al een rij wachtenden. Er zijn een aantal Belgische restaurants in deze omgeving, maar deze vinden wij veruit het best.

Wel erg jammer vind ik het, als ik zie, dat de met grijze garnaaltjes gevulde tomaat niet meer op het menu staat. Dat zijn "Hollandse" garnalen en die vind je hier nooit. Gelukkig zijn de garnalenkroketjes er nog wel en daarvan delen Katja en ik een portie. Rick neemt de kip en krab sigaren als voorafje. Natuurlijk bestellen we ook een portie friet, die met drie verschillende soorten mayonnaise wordt geserveerd (gewoon, kerrie en tomaten).

Als hoofdgerecht neemt Rick lamsvlees en Saskia spaghetti. Katja kiest het trio met drie verschillende soorten vis, wat er ook zeer smakelijk uitziet, iets voor een volgende keer voor mij. Ik kan het niet laten hun mosselen in kerriesaus te bestellen. De mosselen zijn zo groot en heel zacht, helemaal niet rubberachtig, zoals je ze soms krijgt.


Rick geniet van een aantal verschillende biertjes, want Katja rijdt naar huis. Daar liggen de kaarten en cadeautjes al klaar voor het uitpakken. Helaas is het "hoofd"cadeau, dat ik besteld had, er nog niet, hopelijk komt dat snel.

Van Saskia krijgt Rick een Starbucks cadeaubon, van Katja de dvd van Iron Man 2 en van mij een bord met Kasteel bier voor zijn nog te bouwen bar in de basement en twee tickets naar de Wizards wedstrijd op 10 december. Basketbal is de enige van de grote Amerikaanse sporten, waarvan we nog geen professionele wedstrijd hebben bijgewoond.

Na met zijn drieen Rick een "Happy birthday to you" serenade te hebben gegeven, snijd ik de cake aan. Zelf heb ik alleen nog plaats voor een stukje van de pure chocolade er bovenop, maar de anderen doen zich tegoed aan een heel stuk. De cake krijgt hoge punten, dus we hebben een nieuwe goede bakkerij ontdekt.


Vanavond is ook Laura's verjaarspartijtje. Dat begint pas om 22 uur, want het is cosmic bowlen. Rick brengt Saskia erheen en zij komt pas na middernacht weer thuis.

Zondag


Als ik beneden kom, is Rick al op weg naar Starbucks. Zijn grote favoriet is de eggnog latte en die is maar beperkt te krijgen tijdens de feestdagen. Hij komt met ons tweede 'Bucks ontbijt dit weekend terug. Het gaat er allemaal weer even goed in.

Het is nog flink fris, als ik met Janet op de fiets op pad ga. We hebben handschoenen en een winterjas aan. Al gauw warmt het weer op en kunnen de handschoenen uit. Het is vrij rustig op het pad en we fietsen tien mijl naar Herndon. Ik moet duidelijk mijn fiets laten nakijken, want de versnellingen werken niet goed en het voelt, alsof ik door stroop trap.

Op de terugweg hebben we ook nog eens flink wind tegen. Ik heb moeite Janet, die ook op een lichtere fiets rijdt, bij te houden. In ieder geval is het een flinke inspanning. Onze snelheid is zo'n 16 kilometer per uur o f sneller en binnen de twee uur zijn we na 32 kilometer weer thuis. Ik voel mijn benen dit keer flink!

In de cul de sac zie ik, dat een aantal buren al aan het versieren zijn voor Kerst. Waarschijnlijk is dat een goed idee, want er wordt beduidend kouder weer voor volgend weekend voorspeld. Ik kan mezelf er echter niet toe zetten dit voor Thanksgiving al te doen. Saskia verbiedt het me zelfs en belooft plechtig volgend weekend mee te helpen. Tradities zijn zo belangrijk in deze tijd van het jaar!

Rick is weer heel hard aan het werk, dus we stellen ons plan om naar Harry Potter te gaan nog even uit. Saskia heeft geen zin in een film, maar Katja en ik wel. We kiezen Due Date en daar hebben we geen spijt van. Zo af en toe is hij wel wat grof, maar hilarisch! Ik lig een aantal keren echt dubbel.

Als avondeten bestellen we makkelijk van Uno's, hun pizza met kreeft blijft mijn favoriet. De meisjes maken huiswerk en we kijken intussen naar The Amazing Race. Wat een leuk programma is dat toch! De deelnemers krijgen ook heel wat van de wereld te zien. Straks nog Undercover Boss met de president van Subway en dan is dit leuke weekend ook weer voorbij.

Soms lees ik iets, dat me echt raakt, zo ook dit verhaal. Wat een sterkte om na zo'n tragedie zo positief te blijven!