Het belooft een warm dagje te worden en ik besluit maar gauw op pad te gaan. Nu de kinderen weer naar school zijn heb ik wel weer veel meer tijd om met Cosmo te besteden. Ik hoef hem ook maar te zeggen: "Ga je mee wandelen" en hij staat piepend bij de voordeur!
Om te voorkomen, dat hij zijn klassieke "ik heb er alweer genoeg van" trek doet hier in de buurt, rijd ik naar het W&OD pad, oostelijker, dan waar ik gewoonlijk loop en fiets. Ik parkeer op de parkeerplaats van de kerk, die ernaast ligt. Er staat verder niemand, ik kan me zo voorstellen, dat dat op zondagen wel anders is.
Cosmo en ik lopen en joggen zo'n vijf kilometer. Het is mooi langs het pad. De herfstbloemen, geel en paars, bloeien. Cosmo heeft nog bijna een brutale chipmunk te pakken en iedereen, die langs loopt of fietst, groet. Het is wel erg warm, dus ik ben blij, dat ik weer water mee heb om Cosmo zo af en toe te geven.
Het is zulk super zomerweer, dat ik gewoon niet binnen wil zijn! Ik breng een verhitte Cosmo thuis en stap dan op de fiets. In de garage grijp ik een van de fietshelmen, die langs de muur hangen. Het voelt een beetje vreemd met iets in mijn rug, maar ik denk er verder niet bij na.
Recht voor onze straat wil ik meteen oversteken, maar daar staat een politieauto te wachten om linksaf te slaan. De agent wuift mij, dat ik over kan steken. Nu is het hier in Virginia als volwassene niet verplicht om een helm te dragen, maar hij moet toch wel zijn hoofd geschud hebben.
Een paar meter later merk ik namelijk, dat ik mijn helm verkeerd om op heb! En dat niet alleen, maar hij is ook nog gebroken, veel bescherming zal hij dus niet leveren! Toch heb ik geen zin om terug te rijden, dan maar een gebroken helm (wel keer ik hem om!).
Om te beginnen denk ik gewoon rustig een kilometer of tien te rijden, maar voor ik het weet ben ik op weg naar de tien mijl. Het is ook zo heerlijk buiten. Zo laat in de zomer is de begroeiing langs het pad zo dicht, dat het moeilijk is dieren te zien. Maar ik geniet van al het groen en de vele bloemen.
Gele bloemen langs de oever van "Difficult Run"
Het is wel heel erg warm nu, zo rond het middaguur. Tijdens het fietsen is het niet zo te merken, maar bij het stoppen druipt het zweet ervan af. En dat begin september!
Op de terugweg merk ik een nadeel van het dichte struikgewas: vlak voor me rennen twee herten het pad op. Ik moet ervoor remmen en zij schrikken ook. Ik zie ze nog even verderop, maar goede foto's maken lukt niet, alweer door het struikgewas.
Vanuit het struikgewas houdt hij me goed in de gaten!
Weer op de hoofdstraat teruggekomen heb ik het zo warm en begint mijn maag ook te rommelen. Ik besluit bij Starbucks te stoppen en te lunchen op hun terrasje met een ijskoffie en een broodje kalkoen met artisjokken.
Opeens hoor ik achter me de vraag: "So, did you watch the speech?" Ik keer me om en zie een Afrikaanse Amerikaan de krant lezen. Vol verwachting kijkt hij me aan. "Palin's speech", verduidelijkt hij. Ik zeg, dat die te laat voor mij was (de waarheid). Oh, zegt hij, maar ze deed het fantastisch! En ik maar denken, dat alle Afrikaanse Amerikanen hier voor Obama waren...
Net op tijd voor Laura's aankomst ben ik thuis. Had ik vorige week hard een massage nodig met Fay op komst, nu voel ik me best goed. Maar ik heb het toch niet afgezegd, want de ervaring leert, dat mijn lichaam dan prompt slecht reageert.
Ook Laura begint over de presidentsverkiezingen. Amerikanen, althans degenen, die ik ken, praten niet veel over hun politieke overtuigingen, over het algemeen. Dat vind ik wel fijn, want ik heb een hekel aan politieke discussies. Het ene kamp is er dan op uit het andere kamp te overtuigen en niet zelden wordt dat heel onvriendelijk. Niet mijn kop thee, om een anglicisme te gebruiken.
De reden, dat ik er hier dus over schrijf, heeft minder met hun of mijn politieke overtuigingen te maken, dan het feit, dat zij mij verbazen. Laura is homoseksueel en de Republikeinen zijn daar toch minder tolerant over (om het zacht te zeggen). En toch was zij onder de indruk van Sarah Palin en is niet zeker, hoe ze in november zal stemmen.
Juist van die groepen, homoseksuelen en Afrikaanse Amerikanen, zou ik verwachten, dat ze Democratisch zouden stemmen bij uitstek. Duidelijk is dat niet altijd het geval, al vertelt Laura, dat veel van haar van oudsher Republikeinse vrienden en vriendinnen (veelal homoseksueel) niet blij zijn met McCain. Hier in Virginia hebben we waarschijnlijk nog een derde keus: Independent Greens. Saai zijn deze presidentsverkiezingen in ieder geval allerminst.
Kai popelt om een nieuw skateboard te gaan kopen. Zijn vorige is een paar dagen geleden weer gebroken. Ik vraag hem toch even of de boards van zijn vrienden ook zo vaak breken. En hebben zijn vrienden ook zo vaak nieuwe (toch vrij dure) schoenen nodig (Kai springt gaten in de zijne binnen de paar maanden)? Volgens Kai hoort het erbij. Het is, dat hij verder niet zoveel vereist.
Bij East Coast Board Company vindt Kai al gauw het board, dat hij wil. Ik zie Kai hier nog weleens werken. De jongens, die ons helpen, doen me aan hem denken. Skateboarders zijn kennelijk een bepaald soort jongens (stil, dun, langharig (hoewel Kai's haar nu wat korter is)). Ik houd mijn gedachten wijselijk voor mezelf.
Deze week staat in het teken van makkelijke maaltjes. Vanavond eten we taco's, alweer buiten. Het gaat er allemaal goed in. Wat ben ik blij en trots, dat ik de energie had om drie maaltijden klaar te maken deze week. Rick ook, want hij raakt er niet over uit.
Mensen, die niet aan pijn of chronische vermoeidheid lijden of met iemand met zo'n aandoening leven, kunnen zich, denk ik, niet echt voorstellen hoe fijn het is, als je je 's avonds goed genoeg voelt om te koken. Daarom is voor mij de crockpot (slowcooker) zo'n uitkomst in de winter.
Deze hele zomer is het me eigenlijk niet gelukt zelf te koken. Het was overdag te druk en dan was ik tegen de avond ronduit uitgeteld. Nu de dagen rustiger zijn en het weer nog warm, dus de pijnen onder controle, vind ik het super om een maaltijd klaar te kunnen maken, omdat ik me niet te pijnlijk vermoeid of ziek voel. Het is gewoon een opwindend gevoel! Dit is wat ik wil!
Kon ik dit gevoel maar even vasthouden! Ik vrees echter het ergste met Hanna in aantocht. Toch weet ik nu, dat het, onder de juiste omstandigheden, kan, en dat scheelt ook. Hopelijk volgen er deze herfst nog veel rustige, warme dagen.
donderdag, september 04, 2008
35 graden!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
23 reacties:
Misschien kunnen veel mensen zich dat inderdaad niet voorstellen, maar anders om is dat ook zo. Ik denk dat er ook heel veel mensen zijn die geen keuze hebben dan zelf te koken. Pijn of geen pijn.
Het is misschien ook een questie van keuzes maken. Door overdag wat minder vermoeiende dingen te plannen. Of zie ik dat verkeerd?
Heerlijk he dat warme weer. Hier is het ook bloedje heet en ik denk dat jullie zeker wel een behoorlijk staartje van Hannah zulllen krijgen. Hopelijk wij minder..
gr petra
@Petra -- Keuzes? Ja, daar ben ik me zeer van bewust. Ik heb de keuze gemaakt om zoveel mogelijk te zorgen, dat ik er nog een beetje ben voor mijn gezin.
Jarenlang heb ik dingen gedaan omdat ze "moesten", "eigenlijk hoorden", "anderen ze altijd deden" en dan lag ik daarna weken met pijnen plat. Want dat is wat de doktoren dan zeiden.
Nu moet ik actief zijn, dat is het beste voor mijn conditie. En zo min mogelijk stress. En inderdaad heb ik nu de "luxe" om niet te hoeven koken (onder anderen). Ik vind je commentaar onvoorstelbaar onvriendelijk, eerlijk gezegd.
Zeker voor iemand, die al eerder op haar blog heeft geschreven niet gediend te zijn van mensen, die haar levenstijl neerhaalden.
Wat voel ik me weer gezegend met een man, die van bijna het begin mijn strijd mee heeft gemaakt en begrijpt, als ik maar een minieme stap voorwaarts maak! Natuurlijk schrijf ik hier bij lange niet alles, wat hier gaande is, misschien helpt dat het begrip wat. En ik wil je vragen niet verder te reageren, tenzij je iets opbouwends te melden hebt. Ik heb jouw commentaar niet nodig om de oude schuldgevoelens weer op te bouwen.
Hopelijk krijgen wij alsnog wat regen van Hanna want Gustav heeft het af laten weten (gelukkig voor de wind maar jammer van de regen)
Heb me hier ook verbaasd over de politieke ontwikkelingen en met name Palin. Ben absoluut geen democraat (belastingverhogingen en alle democratische ellende (CDA) die we in Nederland al meegemaakt hebben) maar zie van beide partijen niet hoe ze dit land weer op de rails kunnen zetten zodat het economisch beter zal gaan.
Voor de dollarkoers (export en dus voor ons) is het in ieder geval wel goed pfff...
Heerlijk om er met de fiets op uit te gaan. Mijn fiets is helaas in Nederland achter geleven, het is hier veel te stijl en er zijn hier geen fietspaden.
Hopelijk kun je genieten van een warme nazomer en hebben jullie geen al te veel overlast van Hanna!
O, wat heerlijk dat weer bij jullie! Zo mooi ook de foto van dat hertje tussen het groen.
Ben zeker benieuwd hoe de presidentsverkiezingen uitpakken. Ik vind het nieuws hier er nogal gekleurd over. Het is Obama voor en Obama na, alsof er maar één mogelijkheid is. Wat dat betreft is de komst van Palin verfrissend.
Geniet nog even van het heerlijke weer!
Haaaaa Petra, ik zit bovenop die verkiezingen hoor. Ik vind die Palin een beetje eng hoor. Weinig ervaring in van alles en nog wat maar wel radicaal in haar opvattingen. Ik zeg " leven en laten leven" .
Hoop dat het met de pijnen een beetje meevalt. Jullie worden wel geplaagd door die stormen.
Ik moest wel even lachen om je commentaar op het Kai-type. Althans de knullen die werken in de skateboardwinkel. Voor mij zooo herkenbaar. Mats behoort daar ook toe. Dun, lang haar (maakt hem nog ieler in zijn gezicht) TE grote skateboardshoenen en even grote broek. Toch wel goed dat de kids zo voor hun eigen ik kiezen.
Wbt de verkiezingen ik volg het niet zo. Je wordt letterlijk doodgegooid met opinies en intervieuws (CNN/BBC)hier maar het is toch ver van mijn bed.
Het was anders absoluut niet onvriendelijk bedoeld. Maar meer een vraag om te begrijpen.
En al helemaal niet om iets naar boven te halen. Jammer dat je dat zo voelt en een beetje flauw om het oz op te vatten.
petra
Ik snap mensen soms ook niet in hun keuzes van politieke partijen. Dat strookt soms echt niet met hun levenswijze! Maar ook hier iemand die niet van dergelijke discussies houdt.
Heerlijk hoor, zo'n makkelijk maaltje. Ik maak het me ook altijd erg gemakkelijk met zulk weer. Ik heb dan helemaal geen zin om druk in de keuken in de weer te gaan.
Vandaag zal ik ook proberen niet zo veel binnen te zitten, ik probeer niet te veel naar buiten te kijken op zo'n mooie dag als ik moet werken :)
Het zou hier misschien 90F worden, dat zou voor het eerst in 2 maanden zijn, en dat in september!
35 graden? Ai, hier de helft....
Wat een heerlijke dag weer, dat hertje ziet er zo schattig uit. Zouden die herten altijd op dezelfde plek blijven, ik bedoel, zou je dit hertje al vaker gezien kunnen hebben?
Geniet van je slowcooker maaltijden, ze lijken me heerlijk!
Ik had vanochtend een hele reactie geschreven, maar hij komt maar niet tevoorschijn. Waar het op neerkwam, was dat het inderdaad voor een leek zo ontzettend moeilijk is om je voor te stellen hoe het is om met jouw aandoening te moeten leven. Wat mij zo frustrerend lijkt, is het feit dat het bv. nu goed gaat met je, maar dat je weet dat door bv. aankomende weersveranderingen of gewoon de herfst en winter het gelijk een stuk minder gaat.
En dat je vaak uit eten gaat of dingen laat bezorgen, heerlijk toch? Jullie kunnen het doen, werken er hard voor, JIJ OOK!!! en laat je daarvoor alstjeblieft geen schuldgevoel aanpraten. Zolang jij en je man en gezin er wel bij varen, laat je anderen, die zo graag er een mening over hebben (hoe Hollands...) lekker l*llen. Live and let live.
Ik heb juist bewondering voor jouw ijzeren discipline om elke dag weer je gewichtensessie te doen, te hiken met Cosmo en dan ook nog flink wat miles op je fiets te zitten.
Over de politiek, ik vond dat er bij ons in NY best veel over gesproken werd, maar meer in one liners en vrijwel altijd democratisch getint. NY is tenslotte ook een behoorlijk liberale 'blue state' en daar voelde ik mij heel prettig bij. Wat Bianca zegt over 'democrats' en CDA, klopt niet echt denk ik. De republicans zijn meer Christen Unie en CDA en wat VVD, terwijl de democrats meer richting D66 en PvdA gaan.
Fijne dag maar weer, groetjes uit NL (22 graden)
@Petra -- Als het bedoeld was om begrip te krijgen blijkt het geschreven woord weereens onbetrouwbaar. Het voelde namelijk als een oordeel.
Je hebt geen idee, wat er in de afgelopen 25 jaar mentaal met mij heeft moeten gebeuren om mijn ziekte te aanvaarden. Ik deed altijd maar alles toch, want niemand die aan mij ziet, hoe ik me voel, en wat zou men anders wel niet denken?
Het is maar sinds relatief kort, dat ik dat laatste vooral naast me neer probeer te leggen. Maar kennelijk lukt dat nog niet helemaal gezien mijn reactie op jou gisteren :(.
En ja, ik ben me terdege bewust, dat er mensen zijn, die het veel erger hebben en mensen, die met erge pijnen wel moeten koken e.d.
Maar ik kan je vertellen, dat het, hoe goed je het ook hebt, nog heel erg frustrerend is om met chronische pijn en vermoeidheid te leven en het is iedere dag weer een strijd om er een positieve wending aan te geven.
Als ik een slechte dag heb kan iets kleins als de trap op lopen al een vrijwel onoverkomelijk opstakel lijken, laat staan na zo'n dag pijn dodelijk vermoeid in de keuken staan koken. Als me dat dan wel lukt is dat een grote overwinning. Misschien is dat duidelijker?
@Margo -- Bedankt voor je berichtje. Je omschrijft het goed. Ik probeer heel hard van dag op dag te leven en de winter niet met angst tegemoet te zien, want dat helpt natuurlijk allerminst.
Wat andere mensen denken te moeten schrijven of zeggen is toch niet zo belangrijk, jij en je gezin weten hoe het zit. En ook al kan ik me niet voorstellen hoe veel pijn het is, ik heb respect voor hoe je er mee omgaat. Sterkte de komende dagen als Hanna langskomt. Ik zit nu in Orlando en wij hebben een staartje in de vorm van regen.
Groet, Bea
Ik hoop dat Hanna niet te veel narigheid gaat brengen.
Misschien een rare vraag, maar helpt een sauna niet voor jou in die koudere maanden? Lekker genieten van alle warme dagen die nog komen gaan. Ik kan ook niet wachten om die crockpot weer te gebruiken, lekker en makkelijk!
Groetjes en geniet van vandaag (het is hier in ieder geval nog zonnig en warm)
Manon
LOL! Wat leuk dat je ineens volop in de remmen moest voor de herten! Dichterbij kun je ze niet krijgen en jij maakt het toch maar weer mee.
De foto van het hert tussen de struiken is best goed gelukt en hij staat ook niet echt ver van je vandaan. Ik ws dan ook verbaasd dat nadat ze geschrokken waren va je, dat ze daar dan nog zo stil naar je staan te kijken. Normaal schieten ze de struiken in en rennen zover mogelijk van je vandaan.
Ook ik begin zelf niet zo graag over politiek. Zeker niet met mijn klanten, maar volg het wel op de voet. Niet dat ik mijn voorkeur geheim wil houden, maar ik heb dit jaar nog geen stemrecht in Amerika. Ik moet nog 1 jaar en 2 maanden 'wachten', maar dan zijn de verkiezing alweer voorbij.
Ik vind het leuk om te volgen, alleen dat gesmijt over en weer met modder naar elkaar vind ik een beetje kinderachtig en zielig. Ik heb het dan over de TV commercials. Dat men dit in speeches doen kan ik me nog een beetje begrijpen.
Misschien komt het omdat je nooit schijft dat je een slechte dag hebt. Ik lees iedere dag wat je zoal doet. Je doet een hele hoop,je dag is helemaal gevuld met aktiviteiten. Daaruit blijkt niet dat je pijn hebt. Ik zou het een beetje rustig aan doen zodat je s'avonds nog energie hebt om soms wat te koken.
En ja, ik ben zo iemand die met vreselijke pijn moet koken.
En ja, ik benijd je wel eens als ik lees dat je weer gezellig en goed buiten de deur eet.
Het wordt je niet misgunt en je wordt niet veroordeeld. Maar er zijn buiten je dagelijkse lezers die jouw misschien beter kennen en altijd leuke persoonlijke berichtjes achterlaten ook mensen die anders reageren. Dat moet je beseffen als je een blog begint wat voor iederen te lezen is. Soms realiseer je niet dat sommige aspecten in jouw leven anders zijn als in een "doorsnee" gezin. Ik ken niemand die zo vaak op vakantie kan gaan. Het is je van harte gegund, Rick werkt er hard voor maar ik heb nog nooit op je blog gelezen dat het eigenlijk wel bizonder is.
Dingen die voor jou normaal zijn, zijn soms voor anderen niet helemaal te begrijpen. Daar mag toch wel wat over gezegd worden?
Als ik lees dat Rick en jij naar wijnproeverijen gaan en wijn drinken en daarna weer in de auto stappen verbaas ik me er over dat er nooit een reactie komt met de vraag hoe het in Amerika zit met het rijden na acohol gebruik. Hier dus van mij een reactie hierop!
Ik heb gezien dat je een aantal reacties vandaag gedeleted hebt, zou het jammer vinden als je dit met mijn bericht ook doet.
Groeten Herna
precies ook ik lees vaak je blog maar lees alleen maar over vakantie, uitstapjes, shoppen, lunchen en uit eten en dan denk ook ik vaak doet ze wel eens iets anders als eten en shoppen en wordt er in dat huis ooit wel eens een lunch gemaakt en je kinderen en rick kunnen toch ook koken.
Ik denk dat je jezelf rijk mag prijzen dat jullie genoeg geld hebben voor al die vakanties en etentjes maar moet er ook begrip voor hebben dat mensen die pijn hebben zoals jou het geld er niet voor hebben om iedere dag buiten de deur te eten.
Een vriendin van mij heeft dezelfde ziekte en een hele zware operatie daarvoor gehad maar moet zelf poetsen met hulp van manlief en toch echt zelf koken aangezien de financiele middelen er niet voor zijn om dat iedere dag buiten de deur te doen.
Ik geniet altijd van je verhalen maar zoals ik al zei denk ik wel eens doet ze nog iets anders als shoppen en eten en misschien dat andere mensen het ook zo opvatten.
Ik blijf het ee vreemde reaktie vinden. Ik wilde alleen amar aangeven dat je zelf schrijft dat je vermoeit bent en pijn hebt tijdens drukke tijden. dan is keuze maken toch noodzakelijk. Ik zou minder drukke dingen plannen en proberen energie over te houden voor het einde van de dag en of je daar dan mee kookt of wat dan ook dat is om het even.
Om er dan een commentaar van mijn blog bij te halen van een onbekend iemand wat totaal niet te vergelijke is met dit, vind ik ronduit onvriendelijk.
Maar wees gerust dit is mijn laatste commentaar op jou blog.
Als een dood normale gedachten gang vraag niet meer gesteld mag worden dan hoeft het niet van mij.
Dat ik dan de oorzaak zou zijn van het oprakelen van schuldgevoelend vind ik beledigend. Sorry. maar de manier waarop je dat schrijft..nee
jammer dat je zo snel beledigd bent
petra
@Herna -- de verwijderde commentaren waren dubbele berichtjes door mijzelf geschreven. Ik verwijder zelden of nooit commentaar van anderen. En waarom zou ik dat van jou verwijderen?
Ook wil ik je best antwoorden op een paar dingen.
Dat ik nooit schrijf, dat ik een slechte dag heb, is niet waar, maar ik wil dat niet de focus van dit blog maken. Dit blog is voor familie en vrienden over de hele wereld verspreid, maar ook voor mezelf om bewuster te leven en vooral de mooie dingen van het leven te zien.
Wat betreft rust nemen, dat is voor mij funest. Zolang ik beweeg zijn de pijnen ook een stuk minder. Ik sta onder dokterstoezicht en doe dit met haar grote zegen.
Verder zijn Rick en ik met zeer weinig begonnen en heb ik ook gewerkt, schoongemaakt, gekookt en kinderen opgevoed met zeer veel pijn. Het is niet alsof ik niet weet wat dat is en dat ik niet heel gelukkig ben met hoe het nu gaat en al zeker niet ons huidige leven als vanzelfsprekend aanneem!
Ik wens natuurlijk iedereen met pijn zo min mogelijk daarvan toe. Maar is het dan zo erg, als ik dolblij ben, dat ik me goed genoeg voel om zonder pijn te kunnen koken? Misschien is een slowcooker ook iets voor jou, ze zijn in Nederland ook te koop.
Wat vakanties betreft ken ik legio mensen in Nederland die er vier of meer weken op uit gaan. Wij gaan vaker maar korter. Al heb ik helemaal geen zin om onze levensstijl te moeten verdedigen. We hebben het ook veel minder gehad en genieten nu gewoon, van wat we nu hebben (en als je mijn blog nazoekt op het woord "genieten" en de toon ervan leest, lijkt me duidelijk, dat we deze dingen zeker niet als "de norm" ervaren).
Wat het wijnproeven betreft. De meeste mensen, vooral degenen, die rijden, proeven letterlijk. D.w.z. ze nemen de wijn in de mond, proeven hem en spugen het dan in een speciale container weer uit. Volgens mij is dat ook vrij gebruikelijk als je wijn proeft in Europa.
Zo en nu ga ik verder met schrijven zoals ik het fijn vind. Niemand wordt verplicht hier te lezen tenslotte, maar ik ben wel van mening, dat lezers hier min of meer te gast zijn. Er zijn natuurlijk legio dingen gaande in ons leven, die ik niet open en bloot op het internet schrijf.
Zo reageer ik ook zelf op blogs van anderen. Ik vind het interessant om over hun levens te lezen, maar ook daar wordt niet alles beschreven, wat er gaande is en ik kijk wel uit om een waardeoordeel over andermans leven te vellen puur gebaseerd op wat zij aan het internet wensen prijs te geven!
Petra, je laatste bericht is duidelijk, vooral de laatste alinea. Mijn mening is dat je eea over jullie levensstijl echt niet hoeft te verdedigen hoor! Wij zijn inderdaad gasten die een kijkje in jouw leven nemen en ik vind het te gek dat we dit kunnen doen. Ik kan je 1 ding adviseren: BLIJF JEZELF hoor, wat anderen daar ook van vinden. Maar eigenlijk hoef ik je niet te adviseren want je bent en blijft gelukkig altijd jezelf! Je hebt een geweldige man en gezin waar julie enorm trots op kunnen zijn en natuurlijk is dit alles jullie niet zomaar komen aanwaaien!
Prettig weekend gewenst enne..... Carpe Diem!
Een reactie posten