Warme kleuren

Met grote moeite krijg ik Saskia op tijd naar school vanochtend. Ze vindt het vroege opstaan heel moeilijk. Het lukt haar niet vroeg te gaan slapen, hoe vroeg ze ook naar bed gaat.

Op het moment is haar routine: wakker om kwart over zes, aankleden, terug naar bed tot kwart voor zeven, ontbijt eten, terug naar bed tot drie minuten voor zeven. Een heel gedoe, dus! Nu gaf Kirsten me vorige week een idee, wat Katja vroeger ook deed: aangekleed naar bed. 's Avonds douchen ze toch, dus ze gaan schoon naar bed en het scheelt weer wat tijd 's ochtends.

Grappig genoeg heeft Kai nooit moeite gehad met het vroege opstaan. Hij aardt meer naar mij, die liever vroeg naar bed gaat en vroeg opstaat, dan omgekeerd. Hij staat iedere ochtend om zes uur op en heeft zijn bus tot nu toe nog nooit gemist!

Als iedereen naar school en werk is, neem ik Cosmo mee naar het W&OD pad. Het is supermooi weer en vrij druk op het pad. Een goede gelegenheid voor Cosmo om te leren andere honden te negeren, als we hardlopen, en vooral niet te blaffen, als er iemand op skates langskomt!

De bloemen bloeien, de vogels zingen, de temperatuur is super. Ik voel me helemaal blij om zo buiten te zijn. Cosmo rent ieder eekhoorntje en chipmunkje achterna en ook hij lijkt zich goed te vermaken. Bij elkaar lopen we zo'n tien kilometer voor we terug bij de auto zijn.

Intussen bel ik Karin om haar over de afgelopen dagen te vertellen. Ik heb Jeroen dit weekend natuurlijk gezien en hem het door haar meegegeven pakketje gegeven. Het blijft leuk om de kinderen in hun nieuwe omgeving gezien te hebben. Ook vind ik het super, dat Katja, Leah en Jeroen (die zelfs wel wat meer dan vrienden zijn) zo met elkaar op blijven trekken! Katja's vriend Matt heb ik dit keer niet gezien, maar met zijn vieren hebben ze veel plezier.

Voor Karin en Frank is dit natuurlijk nog meer een avontuur, dan voor ons. Zij zijn hier pas een paar jaar geleden heen verhuisd en nu zit hun oudste op een Amerikaanse universiteit. Ze kunnen trots op Jeroen zijn, die helemaal op zijn plaats is daar!

Bij Whole Foods haal ik makkelijk tortellini met pittige saus voor het avondeten. De rit van gisteren heeft zijn tol weer geeist en mijn spieren zijn niet blij. Pasta is makkelijk en iedereen vindt het lekker.

Christine belt, terwijl ik aan het winkelen ben, en ik vertel haar, dat ik in de winter zeker niet de twaalf uur naar Alabama ga rijden! Dat ambitieuze plan had ik wel, met een stop onderweg om Katja te zien.

Maar nu ik, terwijl ik me redelijk goed voel, de rit naar Blacksburg heb gemaakt, moet ik realistisch zijn. Dat gaat me in de winter niet lukken. Dus wordt het zaak naar goedkope vliegtickets te gaan zoeken, want ik wil hun nieuwe huis en omgeving zeker zien!

Het is nu een dag herfst en ons huis is nog helemaal in de zomersferen. De temperaturen zijn een stuk koeler, dan vorig jaar, op het moment, dus het voelt ook echt herfstachtig. Natuurlijk is het in vergelijking met Nederland nog zomers met 25 graden, maar ik vind het al te fris om op het deck te zitten (wat 's middags in de schaduw ligt).

Tijd dus om de zomerspullen naar de zolder te verhuizen. Ieder seizoen verander ik de accenten in de family room, keuken en eetkamer. Al vind ik het moeilijk om weer afscheid van de zomer en zijn warmte te nemen, toch houd ik ook van de warme kleuren van de herfst. Het rood, oranje en geel van dit seizoen maakt alles zo gezellig!


De family room



De eethoek en keuken

De bomen zijn nog maar net begonnen met verkleuren, al zijn de dogwoods al vrij rood. Maar wij zijn er klaar voor. En over een weekje wordt de tuin versierd voor Halloween. Ik blijf het leuk vinden hier, dat er ieder seizoen wel wat te vieren is.