Wintervoorraad

Kennelijk was ik van alle pijn gisteren zo moe, dat ik voor het eerst in maanden pas door de wekker gewekt word! Een snelle check van nek, schouders en andere ledematen leert, dat in ieder geval de heel erge nek- en hoofdpijnen minder zijn. Hoera, Ricks Mineral Ice massages hebben dus hun werk gedaan!

Het is nog droog en heel af en toe komt de zon nog even tevoorschijn. Op de radar zie ik echter, dat de regen niet ver weg is. Maar de wandeling, die ik heb afgesproken met Shelly, een Bunco maatje, kan gelukkig droog verlopen.

Shelly ken ik niet zo goed, ze heeft jongere kinderen dan ik (twee tweelingen en een "eenling"!) en ik zie haar dus eigenlijk alleen op Bunco avonden (en vorig jaar hebben we samen de paren Bunco georganiseerd). Ze lijkt me altijd erg aardig.

We klikken inderdaad goed en het gesprek is geanimeerd. Shelly is vooral geinteresseerd in Katja's belevenissen bij Virginia Tech, want haar man en zij hebben daar ook gestudeerd. Voor we het weten hebben we vijf kilometer gelopen en we spreken weer af voor dinsdag. Gezellig zo'n nieuw loopmaatje!

Met Cosmo speel ik thuis nog wat in de voortuin en dan zie ik stukjes van een eekhoornstaart liggen. Waarschijnlijk heeft Snickers er een te pakken gekregen. De eekhoorn zelf is nergens te bekennen, dus die loopt nu waarschijnlijk staartloos rond.

Er zijn op het moment ook echt honderden eekhoorns in de weer om hun wintervoorraad aan te leggen. Ook onze achtertuin is een favoriete plek, waar ze allerlei lekkers vinden en begraven.

Verder is het hier "druk" met vogels, die de besjes uit de dogwoods eten. Prachtige bluejays en cardinalen paartjes, robins smullen ervan. En net zag ik zelfs een heel mooie "Woody Woodpecker" specht, zo een met een knalrode kop. Vooral met grauw weer, zoals vandaag, vallen die felle kleuren extra op.

Het oorspronkelijke plan voor vanmiddag was om met Karin en Sylvia weer wat golfballen te gaan slaan. Karin belt echter, dat ze er met dit sombere weer geen zin in heeft. Ik vind dat ook wel prima, want ik vind het maar kil buiten. Het waait hard en je staat daar toch buiten onbeschermd en echt warm word je van dat slaan niet.

Na mijn lunch, die uit een lekkere warme kop soep met een eigengemaakte "quesadilla" bestaat, besluit ik naar Target te gaan. Er is vanavond Bunco en Chris vroeg me of ik voor haar in wil vallen. Ik heb gezegd, dat ik vanwege mijn gezondheid maar tot 21:30 uur kan blijven en dat is prima. Ze is allang blij, dat ze zo op het laatste moment nog iemand bereid vindt om te gaan.

Dat is een van de redenen, waarom ik invalster ben geworden en niet bij het officiele groepje van twaalf speelsters ben gebleven. Je moet anders een maand de avond organiseren, wat ik teveel werk vond (ik heb het een jaar gedaan) en als je niet kunt voor vervanging zorgen. Zo als invalster speel ik nog vrijwel elke maand, want er valt altijd wel iemand uit, maar als ik een keer niet kan is er niets aan de hand.

Maar nu heb ik dus een kleinigheidje van rond de $3 nodig met het thema "Change". Omdat ik ook graag nog een fitness kuitbroek bij Target wil kopen, kijk ik daar gelijk naar iets geschikts voor vanavond. De kuitbroek is zo gevonden en nog in de uitverkoop ook (alle winterspullen zijn al binnen) en ik vind ook nog een zwart t-shirt erop.

Rick belt toevallig en blijkt witte t-shirts nodig te hebben, dus daar gaat ook een pak van in het wagentje. En dan loop ik gewoon rond om te kijken naar de leuke herfst- en Halloweenspulletjes, die ze altijd hebben. Vooral kleertjes voor kleintjes met spookjes en pompoenen erop, allerlei keuken- en badkamergerei en natuurlijk versieringen voor binnen en buiten. Zo vrolijk allemaal!

Maar ik houd me in, volgende week eerst eens kijken wat er nog goed is van de spullen, die op zolder liggen. Dan zal ik wel nieuwe "spinnenwebben" en wellicht nog wat andere leuke versieringen gaan kopen.

Voor vanavond koop ik een zakje met S'mores candy corn. Dat zijn speciale snoepjes, die voornamelijk rond Halloween te verkrijgen zijn. Ze hebben de vorm van een maiskorrel. De "change" is wel vergezocht, maar het is een andere smaak, dan de gewone candy corn, vandaar.

Inmiddels is mijn haar alweer flink opgelicht, ondanks het dragen van een petje buiten, dus ga ik naar Mona om het te laten bijkleuren. Ze doet er geen volledige kleur in, maar een spoeling. Terwijl ik zit te wachten leer ik ook gelijk mijn Spaans maar. Deze week heb ik de les gemist, maar het boek vind ik ook heel goed met een vocabulaire lijst en oefeningen. Hopelijk loop ik dus komende maandag niet achter.

Saskia heeft vanavond alweer het derde oppasbaantje deze week! Ze mag van mij tot acht uur 's avonds oppassen, zolang ze eerst haar huiswerk afmaakt. Deze regel hebben we ingesteld, nadat ze een keer tot kwart over negen oppaste en daarna nog huiswerk bleek te hebben. Met het vroege opstaan kan ze gewoon niet zo laat naar bed. Maar lucratief is het wel voor Saskia, dat Leah (die veel oppaste) en Katja verhuisd zijn!

Rick brengt me na het eten naar Mary McManus's huis. Daar zijn al een aantal dames aanwezig en iedereen valt meteen mijn nieuwe haarkleur op. Het is iedere keer weer een gezellige avond. Ook leuk om even bij te kletsen met de andere "Europeanen", een Belgische, een Zweedse en een Francaise.

Net als de laatste dobbelsteen geworpen is komt Rick me ophalen. Ik ben blij, dat ik hem om half tien "besteld" heb, want ik ben doodmoe. Ik vraag aan Tammy of zij kan kijken of ik iets gewonnen heb en neem afscheid van iedereen. Al moet ik me er altijd weer toe zetten iets in de avond te ondernemen, ik heb er nooit spijt van. Het wordt altijd weer erg gezellig!