Over deze donderdag

Iedere ochtend hoop ik van de ooglid kriebel en zwelling af te zijn, maar ook vanochtend is dat nog niet het geval. De zwelling lijkt ietsje minder dat wel. Dit is al de vijfde dag na de beten!

Rick heeft vannacht weer gedeeltelijk beneden geslapen dus de pijn blijft hem parten spelen. Gelukkig is zijn MRI maandag en hopelijk krijgt hij de uitslag snel zodat er doelgerichte pijn management kan plaatsvinden. 

Zoals vrijwel altijd heb ik er al een redelijk deel van mijn sportroutine opzitten als Rick klaar is om naar Starbucks te gaan. We halen de koffies op en rijden dan langs de Pumpkin Patch naar huis. Het blijft ons verbazen dat alles gewoon de hele nacht blijft liggen zonder gestolen te worden. 

Rick zet mij thuis af en gaat door naar kantoor. Ik maak mijn cardio af, drink mijn nitro brew en ga dan naar Sharons huis. Terwijl we over bruiloften en babies kletsen ontziet Sharon mij niet. We deden het dinsdag even rustig aan, maar vandaag zijn de gewichten weer zwaarder. 

Als het halve uur voorbij is rijd ik eerst naar Whole Foods. Iedere dag zijn er wat meer herfstkleuren te zien en ik vind de boom op de foto altijd mooi kleuren. Bij Whole Foods koop ik garnalen voor mijn lunch en een snack voor het happy hour vanavond. 

Rick zag eergisteravond een heel goed versierde tuin en daar rijd ik heen. Deze mensen hebben er echt over nagedacht en niet zomaar van alles neergezet. Een hondenskelet heeft een bal in zijn bek en de griezels zijn duidelijk in gesprek. Het is griezelig, maar toch ook weer niet. 

Deze buurt is in het noordwesten van Vienna en wij wonen in het zuidwesten. Ik kom hier dus nooit en besluit wat rond te rijden. De huizen hier zijn historisch uit de laat 18e en begin 19e eeuw. Er zijn verder niet veel versierde tuinen, behalve onderstaande met de piraten. 

Op weg naar huis ga ik op zoek naar een close up themafoto. Het mag dan vrij koud zijn, het zonnige weer maakt veel goed. Die zon op de esdoorn bladeren is ronduit prachtig. 

Voor ik ga eten doe ik mijn gewoonlijke rondje vijf talen Duolingo. Vandaag is de 1300ste dag dat ik zonder onderbreking tenminste een les per dag heb gedaan. Dat is eigenlijk best veel. 

Mijn lunch bestaat weer uit mini paprikaatjes, reuze garnalen en bramen. Ik maak die zoveel mogelijk op, want morgen zal ik niet thuis lunchen. 

Na het eten bedenk ik me dat ik naar Greenheart "moet". Mijn groentensap is op. De muurschildering op een van hun muren is nu klaar. Die harten staan voor Rustic Love Vienna, een organisatie die ervoor zorgt dat bijvoorbeeld schoolkinderen altijd te eten hebben. Voedselonzekerheid is een groot probleem in onze county.

Gisteren maakten ze bij Walgreens een fout met een van mijn medicijnen en daardoor moet ik er vandaag weer heen. Zogenaamd zou ik maar een keer per maand medicijnen op hoeven te halen, In de praktijk is dat veel vaker.

Om de een of andere reden krijg ik in dit seizoen altijd zin om kasten op te ruimen. Ik ben niet tevreden over hoe mijn broeken door elkaar liggen in onze kledingkast. Ik besluit ze te verplaatsen naar andere planken, die makkelijker te bereiken zijn. Op de nu lege hoge broekenplanken leg ik kleding die ik niet vaak nodig heb, zoals heel dikke wintertruien en gevoerde broeken. Ik ben er tevreden mee. 

Vanavond hebben we ons wekelijkse happy hour met Christine en Chuck. Ik heb kaas en prosciutto als borrelhapjes. We vinden zoals altijd van alles om over te praten. Rick en ik leren van hen wat we financieel kunnen krijgen van de regering als Rick met pensioen gaat. 

Er is hier weliswaar geen AOW, maar je betaalt wel je hele werkleven mee aan "Social Security". Dat lijkt heel makkelijk, maar er schijnen allerlei haken en ogen aan te zitten wil je je ervan verzekeren dat je krijgt wat je toekomt. 

Terwijl we kletsen bestel ik Gyu Shige om bezorgd te worden. Weer Japans, maar heel anders dan Genki. Rick gaat een Griekse salade halen. Ik weet niet wanneer ik weer zin in "Grieks" eten ga krijgen hier. Ik weet nu dat het niet haalt bij het echte Griekse eten. 

En nu ga ik verder met The Great British Bake Off. Bedankt voor de programma tips!

Over een gewone woensdag

Ondanks dat vooral mijn rechteroog nog flink opgezwollen is als ik opsta verbeeld ik me toch dat het ietsje beter is. Het is in ieder geval niet erger. Nadat ik een antihistamine heb genomen is de jeuk ook wat minder.

Rick zit zijn ontbijt al te eten als ik beneden kom. Dat van mij is zo gemaakt en nadat we gisteravond tijdens happy hour vergeleken wat we als ontbijt eten weet ik dat het mijne verreweg het gezondst is. 

Cereal is het meest voorkomende ontbijt onder mijn vriendinnen en niemand eet groente of fruit 's ochtends.

Als Rick naar boven gaat om zich klaar te maken begin ik aan mijn drie kwartier op de elliptische machine. Kennelijk heeft Rick veel te doen, want ik heb al meer dan een half uur zitten trappen als hij naar beneden komt. 

We gaan naar de Starbucks in Vienna en spelen even Pokemon Go. Dan zet Rick mij thuis af en gaat verder naar zijn kantoor in Rosslyn. Ik zie dat de esdoorn in de tuin van onze achterburen weer mooi begint te vlammen en maak daar mijn dagelijkse foto van. 

Na nog tien minuten op de Scoop getrapt te hebben waarvan ik merk dat het goed helpt met de pijn in mijn heupen begin ik aan Duolingo. Daarmee gaat de tijd altijd snel en opeens slaat de klok elf uur. 

Voor ik boodschappen ga doen bij Whole Foods loop ik een stuk op het W&OD pad. Het is wat guur weer, maar even wandelen doet me goed. Ik fotografeer her en der en zie allemaal oranje met zwarte kevertjes op een plant. Dat blijkt kroontjeskruid te zijn wat ook de enige voedingsbron voor monarch rupsen is. 

Na letterlijk een frisse neus te hebben gehaald loop ik Whole Foods binnen. Eerst breng ik wat dingen weg, die teruggestuurd moeten worden naar Amazon. Dan ga ik vol hoop kijken of de garnalensalade er weer is, maar tot mijn teleurstelling is dat niet het geval. 

Dan loop ik maar naar de visafdeling voor garnalen in tequila limoen saus. Ik neem nog een bakje bramen en een zakje geraspte Goudse kaas (is duidelijk niet Nederlands, maar lekker genoeg) mee en ga dan huiswaarts.

De herfstkleuren beginnen steeds meer te komen. Sommige bomen zijn vroeger dan andere. Gelukkig zal het nog weken duren voor alle bladeren van de bomen zijn. Dat is echt mijn minst favoriete tijd. 

Dit huis heeft met Kerst de candy canes

Thuis maak ik mijn lunch en die heeft ook herfstkleuren. Alleen de bramen niet, hoewel je paars als Halloween kleur zou kunnen zien. Het smaakt me opperbest al hoop ik dat de garnalensalade toch nog terugkomt. 

Voor ik mijn nagelafspraak heb pak ik onze jassenkast hier in de hal aan. Er zijn zoveel jassen, die maar plaats innemen en nooit meer worden gedragen. Een groot deel is van Rick, omdat iedere jas, die hij ooit van Microsoft heeft gekregen sentimentele waarde heeft. Toch haal ik er een vijftal jacks uit, die nog van de kinderen waren.

Die breng ik naar de bakken voor het recyclen van kleding, want die zijn vlakbij Pro Nails 3. Daar heb ik een afspraak met Phuong om mijn veel te lange nagels weer netjes te maken. Dit keer kies ik voor een goud/koperen glitterkleur en plak daar thuis herfstplaatjes op. 

Rick heeft vanavond een happy hour bij een collega. Ik ga lekker op de bank mijn yakitori van Genki eten. Rick krijgt waarschijnlijk heel wat hapjes daar en zal geen zin in avondeten hebben. 

Zijn er nog aanbevelingen voor leuke Nederlandse programma's? Ik heb nu Vier Handen op een Buik ontdekt. Maar eerst The Great British Bake Off kijken. 

 

Over personal training en happy hour

Als ik wakker word voel ik alleen maar enorme jeuk aan mijn ogen. Katja video belt omdat Fiona de dinosaurus hoodie, die ik haar heb gestuurd, aan heeft. Zij schrikt van mijn opgezwollen oogleden. Ik baal gigantisch!

Rick vindt het er niet zo erg uitzien, maar het is vrij donker in de kamer en daar zal dat wel door komen. We eten ontbijt en dan ga ik alvast wat cardio doen, terwijl Rick zich klaarmaakt voor zijn werk. 

Aangezien Rick vroege vergaderingen heeft gaan we naar het Pan Am Center voor onze Starbucks koffies. Dan maak ik mijn cardio af en geniet van mijn nitro brew voor ik naar personal training moet. 

Sharon heb ik al weken niet gezien! Ik loop binnen en het eerste wat ze zegt is: "What happened to your face?". Ik dacht dat het met de antihistamines beter was, maar kennelijk valt het toch op. Verder praten we over onze vakanties. Sharon en haar moeder namen beiden corona mee uit Italie, maar hebben wel genoten. 

Het halve uur gaat dan ook snel voorbij en na afloop rijd ik door Vienna om foto's te maken van leuk versierde huizen. Bij de Giant ga ik Allegra kopen. Dat is ook antihistamine, maar deze maakt niet slaperig. Met de Benadryl voel ik me als een zombie. 

Zo leuk gedaan!

Thuis doe ik mijn Duolingo lessen en dan is het tijd om lunch te maken. Ik geniet van de garnalensalade en mini paprikaatjes met als toetje bramen. Het is net op als Judith belt voor ons wekelijkse kletsuurtje. Dat is iedere keer weer zo gezellig!

Als Judith weer aan het werk moet ga ik mijn net bezorgde kleding passen. Zowaar is alles leuk en ik ben blij met mijn rode en aubergine kleurige broeken. Dat is weer eens wat anders dan altijd maar zwart of donkerblauw. Ook de truien die ik besteld heb zijn leuk.

Dat betekent dat ik ruimte moet maken in mijn kast. Alles wat ik vorige winter niet of nauwelijks heb gedragen gaat in een vuilniszak. Dan rijd ik naar het Pan Am Center en gooi die zak in de bakken voor het recyclen van kleding.

Hiernaast is Pumpkin Patch en ik kijk daar even rond. Dan bedenk ik me dat ik zin heb om naar DePaul's Urban Farm te gaan om te fotograferen. Ik houd het bij de ene Pumpkin Patch foto en rijd dan naar DePaul's.

Daar kan ik altijd mijn hart ophalen. Alles is zo neergelegd dat de kleuren bij elkaar passen en het makkelijk is de juiste compositie voor de foto's te vinden. Ik maak hier ook mijn "macro" themafoto. 

 De rest van de middag probeer ik vooral niet in mijn ogen te wrijven. Dat lukt maar matig, want de jeuk is constant. Als het morgen nog zo is ga ik toch maar naar de dokter.

Vanavond is ons maandelijkse happy hour bij Carnegie Diner. We zijn met zijn zevenen en het wordt weer een hartstikke leuk samenzijn. We hebben het over van alles en nog wat en het eten is goed. Ik heb een burger met kaas en zonder broodje. Hun frietjes zijn echter zo lekker dat het niet bepaald een koolhydraatarme maaltijd wordt.

Een paar uur later nemen we afscheid en Rick wacht me al op om me thuis te brengen. Daar steek ik de kaarsen en lichtjes aan en zet de verwarming wat hoger. Dit was de eerste echt herfstachtige dag met temperaturen onder de achttien graden. 

Over opgezwollen oogleden

Die rotvliegjes hebben nog een nasleep, want kennelijk ben ik allergisch voor hun beten. Ze hebben me op de oogleden gebeten en ik voel bij het wakker worden al dat die helemaal opgezwollen zijn. Het kriebelt ook ontzettend. 

Rick schrikt ervan als ik het licht aandoe. Het lijkt wel of ik in een gevecht ben geweest! Ik zal jullie de onflatteuze foto besparen. Gelukkig hebben we nog Benadryl, antihystamine tabletjes, en daar neem ik er twee van. In de loop van de dag neemt de zwelling af, maar de jeuk blijft helaas.

Voor het eerst in weken eet Rick weer cereal voor zijn ontbijt. Ik maak mijn favoriete ontbijt en smul daarvan. Dan gaat Rick douchen en ik doe vast een half uur op de elliptische machine. 

Daarna gaan we onze koffies halen. Er zijn dit weekend veel tuinen versierd. Sommigen hebben heel veel opblaasfiguren, maar onderstaande vind ik leuk. Ik neem me voor daar later vandaag nog eens heen te gaan. 

Rick gaat aan het werk en ik maak mijn cardio af. Daarbij doe ik ook nog een half uur op de Scoop voor mijn heupen. Eigenlijk had ik ook gewichten willen doen, maar door de Benadryl voel ik me wat lichthoofdig dus het is maar beter dat ik dat nog even uitstel. 

In plaats daarvan ga ik door de buurt rijden en dan naar Whole Foods. Iedere ochtend zijn er meer herfstkleuren te zien, maar het duurt nog even voor het op het hoogtepunt is. 

Vanochtend zag ik dus dat leuk versierde huis aan Battle Street en daar zijn meer huizen versierd. Ik vind de grote monster inktvis ook wel leuk. De komende paar weken zal ik weer heel wat Halloween versieringen fotograferen. 

Bij Whole Foods koop ik reuze garnalen en zie dan dat de Chesapeake Bay garnalensalade terug is! Hoera! Ik neem daar ook een bakje van mee. Dan hoef ik morgen geen lunch te halen, wel zo handig. 

Rick en ik eten samen ons middageten. Het is grappig hoe anders onze maaltijden zijn. Ik heb mini paprikaatjes, garnalen en bramen en Rick tortillas met kip, kaas en augurk. Ik probeer Rick zover te krijgen wat meer groente te eten, maar dat lukt maar matig.

Het waait enorm en is maar zestien graden. Ik voel me niet je van het en ik geef me er maar aan over. Ik lees wat, doe wat spelletjes en Duolingo en zo gaat de middag voorbij met niets doen. Hopelijk gaat het morgen weer beter, want dit is eigenlijk niets voor mij.

Rick gaat in de hot tub in de hoop dat dat zijn rug gaat helpen. Ik ben teveel bezig met mijn ogen en denk dat de hot tub dampen daar niet bij gaan helpen. Wat hoop ik dat het morgen beter is!!

Rick besluit dat ik mijn lievelingskostje van Genki heb verdiend. Hij vindt mij heel zielig, want die ogen zien er pijnlijk uit (zijn ze ook). Ik bestel dus de yakitori en Rick taco's van Taco Rock. Ik zou dit maal echt iedere dag kunnen eten, zo lekker!

En nu ga ik de eerste aflevering van Below Deck Sailing Yacht kijken. Het is weer Daisy en Gary voor degenen, die ook kijken. Hopelijk wordt het niet ergerlijk zoals vorig seizoen. 

Over festivals en kerstbomen

Zaterdag

Rick heeft in de basement geslapen op een stoel in ons bioscoopje. Hij vindt dat hij minder pijn heeft in zo'n ligstoel. Mij lijkt het helemaal niets, maar ik kan sowieso niet op mijn rug slapen. Om half zeven hoor ik iets beneden en sta op.

We drinken eerst op ons gemak een kop thee (Rick) en koffie (ik). Het is toch nog te vroeg om iets te doen. Dan gaan we eerst naar Panera voor mijn broodje en daarna naar Starbucks voor de koffies en Ricks ontbijt.

Om vijf voor acht zijn we bij de Vienna markt. Het is op dit tijdstip makkelijk een parkeerplek te vinden. Na de markt deze week zijn er nog maar twee en dan is het seizoen voorbij. 

De producten zijn dan ook echt herfstachtig. De perziken hebben plaatsgemaakt voor appels en er zijn overal kalebassen. 

Zoals wel vaker kopen we niets en gaan huiswaarts om ons klaar te maken voor de dag. We laten Orion een tweede keer uit en gaan dan op pad naar het Maryland Renaissance Festival. Waze leidt ons midden door Washington en ik ben blij de mooie monumenten weer eens te zien. 

Na iets meer dan een uur arriveren we in Crownsville en zijn vroeg. Hierdoor kunnen we redelijk vooraan parkeren. Dat is altijd fijn. Tijdens het halve uur voor het festival open gaat is er veel vertier en worden de koning en de koningin voorgesteld.

Om tien uur mogen we naar binnen en het is altijd weer zo leuk! Het gros van de mensen is verkleed en ik kijk mijn ogen uit. Ik kan ook wel aan het fotograferen blijven. Op een gegeven moment vind ik het echter genoeg geweest, want ik wil ook gewoon rondlopen en de kraampjes bekijken. 

Die koning en koningin hebben prachtige kostuums

Het is nog lekker rustig en we vorderen snel met onze wandeling. Rick waagt zich aan het kikkers schieten en de eerste keer is raak. Dat was beginnersgeluk, want verder lukt het niet meer. 

Terwijl we rondlopen belt Katja even, want Fiona wil haar speeltje laten zien. Tijdens het videobellen hoor ik opeens een stem achter me en daar staat een eng verklede boom van een man. 

Wetend dat Fiona gauw bang is van kostuums probeer ik hem niet in beeld te laten, maar de man weet van geen ophouden. 

Eindelijk vertrekt hij en Rick en ik zijn het erover eens dat we hem flink onbeschoft vonden. Zoiets doe je toch niet bij een wildvreemde familie met kleintjes??? 

Later zien we hem nog een paar keer en hij vindt zichzelf duidelijk je van het. Dat terwijl zijn kledij lang niet zo mooi is als van anderen. 

De vervloekingsput in tegenstelling tot de wensput

Op een gegeven moment zien we een nieuw (voor ons?) museum. Het is door een kunstenaar gedaan, Een Reis door Venetie. 

We lopen eerst een spiegelzaal vol met kaarsen binnen en daarna zien we een straat in Venetie met huizen waarvan we deurtjes kunnen openen. 

Als we naar binnen kijken zien we miniatuur scenes uit Venetie. Het is erg leuk gedaan en ook knap. Het lijkt me een heel gepriegel dit in elkaar te zetten. 

Pestdokter

Het San Marco Plein

We aten vroeg ontbijt en om kwart over elf hebben we al trek. Er zijn hier altijd allerlei interessante (en heel ongezonde) dingen om te eten. Rick en ik delen eerst een Schots ei, dat hier eigenlijk lekkerder is dan bij Hawk & Griffin gisteravond. 

Daarna eet Rick een gyro, die in de verste verte niet op een authentieke Griekse lijkt. Ik heb een bakje gefrituurde groene boontjes met een pinda kokosnoot saus. Dat is verbazend lekker. 

Als laatste eten we een worst op een stok waarvan ik maar de helft op kan. Het is zeker geen gewone lunch. 

De kleding is heel mooi, maar peperduur

We hebben gezien wat we wilden. We gaan onze eerder gekochte van bijenwas gemaakte kaarsjes ophalen en lopen dan naar het standje met de draken t-shirts en posters. 

Daar is dit jaar wat nieuws: draakjes, die bovenop de deur rand zitten. Wij kopen er een die zijn neus dichthoudt voor bovenop de wc deur. 

Dan lopen we naar de uitgang en zoeken de auto weer op. Rick heeft geen zin om naar Waze te luisteren en weer de weg door de stad te nemen. Hij neemt liever de Beltway. Dat komt hem duur te staan, want er is de ene file na de andere. Ik denk dat het voortaan weer Waze wordt.

Amazon heeft inmiddels wat nieuwe Halloween decoraties voor buiten bezorgd. We hangen de paars en oranje lichtjes netten op en zetten meer gloeiende "oogballen" in het gras. Rick zet een blauw licht op de man die uit de grond kruipt en het ziet er allemaal weer griezelig uit.

Nog steeds zijn we wat van slag qua etenstijden en om vijf uur zijn we bij Seray. We kunnen daar buiten zitten, want het werd vandaag maar liefst 27 graden. 

Het Libanese eten is er zo lekker. Ik neem dit keer kippenlevertjes, gegrilde calamari en we delen een Fattoush salade. 

Als het donker is gaan we kijken of alles dat we vanmiddag neerzetten werkt en goed staat. Dat is het geval en al die ogen gloeien leuk. 

Zondag 

Rick heeft gisteren eens gekeken naar suggesties om beter te slapen met de soort pijn die hij heeft. Hij gebruikte een extra kussen tussen zijn benen en een handdoek in het holle van zijn rug en zowaar, hij sliep.

Als ik om kwart voor zeven echt geen zin meer heb om te slapen doe ik mijn gewoonlijke spelletjes. Eigenlijk wil ik opstaan, want ik heb ook pijn, maar ik gun Rick te slapen tot hij op wil staan. Dat is om  kwart over zeven. 

We laten Orion uit en gaan dan op pad voor ons ontbijt. Gelukkig rijdt Rick altijd langzaam in de buurt, want we schrikken ons een paar minuten later rot! Onderstaand hert rent vlak voor onze auto de straat over en het scheelt een haar of Rick raakte haar! Nu zijn we helemaal wakker, oef!

Mijn Panera broodje ligt klaar en ook bij Starbucks krijgen we onze bestelling al snel. Dan steken we over naar de Giant en gaan daar, nadat we onze broodjes hebben gegeten, ons boodschappenlijstje afwerken. 

We kopen een groot deel van het Halloween snoep voor Trick or Treat en bij de herfstspullen daar zie ik twee kabouters afgeprijsd naar $4 per stuk. Die moeten gewoon mee. Thuis pakken we de boodschappen uit en opeens mis ik een van de kabouters. Die heeft Orion zich toegeeigend en ik krijg hem niet meer terug!

Zorro vindt elke "doos" leuk

Terwijl Rick doucht (heb ik al zodra ik opstond gedaan) vul ik de bak met chips en snoep voor de bezorgers. Ik heb er een nieuw papier met een Halloween thema voor afgedrukt. Ook heb ik op de deksel van de bak gezet hem goed dicht te doen, want de kraaien zijn zo slim die deksel er anders af te halen en chips te stelen. 

Bij de Giant hebben we ook onze pompoenen gekocht. Het is eigenlijk altijd leuker die bij een van de pompoenboerderijen te gaan uitzoeken, maar zonder kinderen is daar niet veel aan. Bovendien kosten deze $5 per stuk en bij de boerderijen vele malen meer. 

Nu is het wekelijkse H Mart en boerenmarkt bezoek aan de beurt. Ik koop mijn paddenstoelen en op de markt ook verse eieren. Verder zijn er vooral veel appels te koop en daar houden wij niet zo van. Geef mij maar het zomerfruit, maar die tijd is weer voorbij. 

"Feeen" aubergine

Wel nog heel veel verschillende tomaten

Het is half oktober en dat betekent dat we onze kerstboom mogen gaan uitzoeken. De Moose Apple Tree Farm is er nog steeds, maar met nieuwe eigenaren. Ricks vroegere wiskundeleraar is ermee opgehouden. 

De nieuwe eigenaren zijn veel moderner. Alles gaat elektronisch. Wij weten dat we een Douglas fir willen en lopen daarheen. Volgens mij hebben we nog nooit zo snel onze boom gevonden. De zesde die we zien wordt het. 

Misschien komt dat ook door de irritante vliegjes, die in ons gezicht vliegen. Ze bijten zelfs in mijn oogleden en dat geeft enorme kriebel. Maar de boom is gewoon precies wat we zoeken en we zijn het er beiden meteen over eens.

Voorheen mochten alleen mensen, die hun bomen van tevoren hadden uitgekozen, ze na Thanksgiving omzagen, maar de nieuwe eigenaren laten mensen na Thanksgiving ook komen om uit te kiezen en om te zagen. 

Een aantal jaren geleden hebben mensen op die manier de boom, die wij uitgekozen hadden, meegenomen. Dit keer hangen we hem vol lintjes met onze naam erop en een drietal slingers. Als ze de boom willen zullen ze eerst al die lintjes eruit moeten knippen. Hopelijk is dat iedereen teveel werk.

Tevreden rijden we terug naar ons gebied en ik haal een poke bowl van Poki DC. Rick gaat door de drive thru van Taco Bell en kiest een biefstuk quesadilla. Het is 27 graden en we eten op het deck. Wat een heerlijk warm weekend is dit, helaas blijft het natuurlijk niet zo. 

De rest van de middag lees ik voor het huis. Ik wil zoveel mogelijk warmte en zon absorberen. Ik heb een vervelende kriebelhoest en die wil ik kwijt. Toch kennelijk iets wat ik uit Griekenland mee heb genomen, maar gelukkig geen corona of zo.

Voor het avondeten hebben we gereserveerd bij Le Bistro in Vienna. De vorige keer dat we hier aten waren we er best van onder de indruk. Vanavond valt het wat tegen. De pate is lekker en Ricks salade Lyonnaise ook. 

Maar dan is zijn varkenshaas droog en mijn mosselen super klein en uitgedroogd. De serveerder ziet dat we niet heel blij zijn met ons eten en geeft ons een gratis glaasje champagne. Het is best uitkijken voor dit soort restaurants, want er is zoveel competitie.

En zo is er alweer een weekend voorbij! Ik wens iedereen een heel fijne week.