Over de terugreis

Rick is eerder op dan ik en daardoor hoor ik zijn telefoonwekker niet. Om vijf over half zeven maakt hij me wakker. 

We hebben inmiddels alles zo georganiseerd dat we binnen een mum van tijd schoon én ingepakt zijn. Het extra koffertje helpt erg, want de grote tassen gaan veel makkelijker dicht. 

Om klokslag zeven uur gaan we ontbijten. We zijn niet de eersten, waarschijnlijk willen mensen naar de Acropolis. 

Het ontbijt zelf zal ik hier niet missen. Het is het minste van de hotels waar we deze vakantie gelogeerd hebben. Maar dat uitzicht, dat zou ik wel mee willen nemen! 

Rick gaat nog even kijken of jij Mars repen kan vinden. Hij wil mij in het raam van de hotelkamer staand fotograferen dus ik ga niet mee. Terwijl Rick die foto's neemt staan er tientallen duiven om hem heen. 

Dan zijn de laatste foto's gemaakt en brengen we de bagage naar beneden. Daar wacht Vasili ons al op. Heel fijn dat we telkens dezelfde chauffeur kregen. We zijn heel tevreden met George's Taxi! 

We wachten nog even tot de apotheek open gaat, want met alle pijnen zijn we door onze voorraad ibuprofen heen. 

Als dat eenmaal gekocht is gaan we op weg naar het vliegveld. Eenmaal buiten de stad heeft Griekenland heel goede snelwegen. Vasili vertelt er trots over. 

Het is nog best even een emotioneel afscheid van deze warme vriendelijke chauffeur. Sowieso vonden wij de Grieken over het algemeen super aardig en gastvrij. 

Het inchecken van de tassen is snel gebeurd en de paspoort- en veiligheidscontrole ook dankzij de fast lane. 

Dan mogen we naar de Aegean lounge. Die is groot en modern en heeft lekkere etenswaren en drankjes. 

Rick gaat op zoek naar broodjes om in het vliegtuig te eten. Voor mij kiest hij er een met feta, tomaat, paprika en olijven. Die doen we in onze tas voor later. 

Ons vliegtuig is gisteravond te laat uit Washington vertrokken en daardoor hebben we een uur vertraging. 

Als het tijd is om aan boord te gaan brengt een bus ons naar het vliegtuig. We hebben Economy Plus dus fijn veel beenruimte. 

Voor dagvluchten is dit prima, tenzij we een heel zwaarlijvig persoon naast ons krijgen. Gelukkig is dat deze vlucht niet het geval.

Het eten wordt al snel rondgebracht en de keuze is natuurlijk kip of pasta. Wij kiezen kip en die is best lekker, maar de risotto laat ik staan. Ik eet liever mijn broodje. 

De tien uur brengen we door met films kijken (in Ricks geval) en met Duolingo, woordspelletjes, lezen en Happy Color herfstplaatjes inkleuren (in mijn geval). 

Vlak voor de landing krijgen we nog een snack. Dat was vroeger een lekker broodje met kalkoen en kaas, maar nu is het een saai pizza achtig iets. Ik eet het maar wel, want heb intussen flinke trek. 

Na de landing moeten we even wachten tot de mensen met een korte aansluiting uit het vliegtuig zijn en lopen dan naar de "people mover", het busje dat ons naar de hoofdterminal brengt. Daar zijn we met Global Entry in een paar minuten door de paspoortcontrole en douane en dan liggen onze tassen al op de band!

Binnen drie kwartier na de landing zitten we al in de taxi. Die zet ons thuis af en onze Griekse overbuurman roept "Gia Sas!" (Hallo). Natuurlijk is Orion dolblij ons te zien en zelfs Zorro laat zich aaien.

Rick bestelt een pizza en ik yakitori van Genki. Het is goed weer thuis te zijn! We zullen proberen tot een normale tijd op te blijven. Op het moment heb ik het gevoel dat ik als ik in bed zou liggen zo in slaap zou vallen!