Over mijn verjaarscadeau

Het is saai dat Rick telkens in de basement gaat slapen, maar ik slaap er wel heel goed door. Uitgerust word ik net na zevenen wakker en hoor de televisie beneden. Rick heeft zich vandaag dus niet verslapen.

Op vrijdag is mijn ontbijt altijd makkelijk, want ik maak alles op. Het is een bord vol paddenstoelen en spinazie, zo lekker. Als het op is ga ik op de elliptische machine trappen tot Rick klaar is om naar Starbucks te gaan. 

Het is verrassend koud, maar de zon schijnt weer uitbundig. Voor het eerst dit seizoen doe ik de stoelverwarming in de auto aan. Rick neemt een warme koffie, maar ik blijf bij mijn nitro brew. 

Thuis maak ik nog even mijn cardio af en begin dan aan het avontuur van vandaag: mijn haren wassen. Ik vind uit dat dat weliswaar moeilijker is, maar prima kan met mijn linkerhand. Alleen het foehnen is echt een uitdaging. Enfin, het is weer schoon en netjes.

Onderweg naar Whole Foods kan ik het niet laten een aantal keren te stoppen voor foto's. Het is niet nodig naar een park te gaan, onze buurt biedt genoeg materiaal.

 We gaan vroeg lunchen en ik ga met Rick mee om zijn Cava salade te halen. Ikzelf heb weer garnalen met de rest van de minipaprikaatjes en bramen. Behalve een poke bowl vind ik dat lekkerder dan welke lunch ik ook in Vienna kan kopen.

In de zon en uit de wind is het lekker om buiten te zitten. Christine belt en we hebben heel wat bij te praten, want we hebben wel happy hours gehad, maar als je een op een praat als vriendinnen zijn er toch andere onderwerpen die aangesneden worden.

Al gauw is het drie uur en tijd om ons klaar te maken naar de stad te gaan. Ik trek een van de nette broeken aan, die mij al een jaar of twee niet paste, en warempel hij zit als gegoten. Erop draag ik een nieuw zwart topje van "kant". Rick ziet er ook goed uit met een gestreept overhemd en zwarte broek.

Het restaurant waar we heen gaan ligt aan de achterkant van het Waldorf Astoria hotel en we laten de auto bij de valet daar. We gaan eerst even een drankje drinken aan de mooie bar van het hotel. Ze hebben een lekkere mocktail, die ik ook eens ga maken en Rick kiest een van hun cocktails. We toasten op mijn verjaardag, want vanavond is mijn verjaarscadeau.

Onze reservering bij Sushi Nakazawa is om kwart over vijf en we lopen er langzaam heen. Ricks rug wordt altijd erger van het zitten in bepaalde stoelen. Eten bij dit restaurant met een Michelin ster is al heel lang een wens van mij.

Ze hebben een heerlijke omakaze van twintig nigiri hapjes en nog wat extra's. We beginnen met onderstaande rijstcracker gevuld met tonijn en kaviaar er bovenop. Dan wat sashimi gevolgd door de heerlijkste nigiri sushi, die wij ooit hebben gegeten. 

De bediening is heel attent en de gerechten volgen elkaar in precies het goede tempo op. Na afloop hebben we genoeg gegeten, maar zeker niet overdreven veel. Het is werkelijk een super ervaring en ik bedank Rick meerdere malen voor dit cadeau. Ik heb graag een "avontuur" in plaats van een ding tegenwoordig. 

Een van de vijf schaaltjes met nigiri van exotische vissoorten

Wagyu biefstuk met truffel

Zeeegel met zalm- en osetrakaviaar

Toetje van zeepaling met zoete saus en zoet ei

Tussen de luxe auto's waaronder een mooie Rolls Royce vragen wij onze bescheiden BMW I3 terug. De valet man zegt tegen Rick dat deze auto zijn favoriet was van allen vanavond en dat zegt wat. Rick glundert helemaal.

De rit naar huis verloopt zonder problemen en we hebben een heel fijn begin van het weekend gehad! Allemaal een fijna paar dagen gewenst!