Over een drukke donderdag

Gisteravond lukte het een half uurtje later te gaan slapen, om half negen. Rick heeft zoveel pijn en door zijn woelen heb ik ook slecht geslapen. Als Orion om kwart voor vijf begint te zeuren sta ik dus maar op. Ik had vannacht wat keelpijn en hoop maar dat dat niets is.

Om kwart over vijf is Rick ook wakker. We gaan meteen naar Starbucks voor onze koffies en Ricks ontbijt. Dan kook ik mijn ontbijt van ei, kaas, spinazie en paddenstoelen, heerlijk! 

Rick heeft gelukkig om half negen een afspraak met de pijndokter. Hopelijk kan die iets voorschrijven dat hem tenminste laat slapen. Rick moet nu weer een MRI krijgen om te kijken waarom hij zoveel pijn blijft houden.

Voor mij is het een half uur mini elliptical, maar de personal training met Sharon zeg ik af. Ik voel me te futloos en die keelpijn (die er alleen 's nachts is) is ook vreemd. Ik doe zelfs voor de zekerheid een coronatest, maar die is gelukkig negatief.

Na me opgefrist te hebben ga ik eerst naar Safeway voor wat broodnodige boodschappen. Daar verkopen ze Halloween cereal en ontzettend veel Halloween snoep. Dat moeten Rick en ik binnenkort inslaan, maar ik heb er vandaag  geen zin in. 

Bij Michaels koop ik wat enorm afgeprijsde Halloween slingers om onze toekomstige kerstboom mee te versieren. Het valt me op dat er nauwelijks meer dingen met een Halloween thema te vinden zijn. Alles is nu al Kerst.

De Pumpkin Patch is weer opgezet op de parkeerplaats en ik ga er een kijkje nemen. Gisteren zagen Rick en ik dat al deze spullen gewoon voor het oprapen blijven liggen 's nachts. Er zullen wel camera's zijn, maar ik zie ze niet. We verbazen ons er altijd over dat er niets wordt gestolen.

Als laatste rijd ik door Walgreens drive thru om Orions medicijnen op te halen. Dan ga ik huiswaarts en kleed me warmer aan. Het is op zijn zachtst gezegd fris en het lukt me maar niet op te warmen. Opeens vijftien graden is een heel verschil zelfs met gisteren. 

Om tien uur eet ik een Kind reep om wat in mijn maag te hebben. Ik moet namelijk drie uur vasten voor een leveronderzoek om een uur. Als ik de dokterspraktijk binnenloop is het daar ook Halloween. Een griezelige en bloederige verpleegkundige staat naast de balie van de assistente. Lijkt me niet bevorderlijk als je al niet van dokters houdt. 

Al snel word ik geroepen voor mijn fibroscan. Deze scan moet ik ieder half jaar laten doen en stelt qua test niets voor. Nu is het weer afwachten hoe mijn lever ervoor staat. 

Na de scan race ik naar Whole Foods en koop daar reuzegarnalen. Thuis snijd ik daarbij mini paprika's in plakjes en heb er een handje bramen bij. Ik inhaleer het zo'n beetje, zo'n honger heb ik!

De esdoorns beginnen te kleuren

Om kwart voor drie vertrek ik weer, dit keer naar Lofty Salon. Daar kleurt Carmen mijn haar mooi bij. Ik val bijna in de stoel in slaap, maar moet van mezelf echt langer wakker blijven. Om vijf uur opstaan is gewoon te vroeg. 

Gelukkig hebben we om half zes ons virtuele happy hour met Christine en Chuck.  Het is weer heel gezellig. We hebben het natuurlijk over onze reis, want zij willen volgend jaar ook een Europa reis gaan doen en Griekenland staat op hun lijstje.

Als we afscheid hebben genomen bestellen Rick en ik ons eten. Rick kiest voor een pizza en geloof het of niet ik weer van Genki. De yakitori is mijn favoriete eten en perfect als ik me niet zo lekker voel. 

Opeens zie ik iemand hier in Vienna foto's met het Noorderlicht posten. Ik een naar buiten en jawel! Dit heb ik nog nooit gezien. Helaas is Rick net te laat.