Over festivals en kerstbomen

Zaterdag

Rick heeft in de basement geslapen op een stoel in ons bioscoopje. Hij vindt dat hij minder pijn heeft in zo'n ligstoel. Mij lijkt het helemaal niets, maar ik kan sowieso niet op mijn rug slapen. Om half zeven hoor ik iets beneden en sta op.

We drinken eerst op ons gemak een kop thee (Rick) en koffie (ik). Het is toch nog te vroeg om iets te doen. Dan gaan we eerst naar Panera voor mijn broodje en daarna naar Starbucks voor de koffies en Ricks ontbijt.

Om vijf voor acht zijn we bij de Vienna markt. Het is op dit tijdstip makkelijk een parkeerplek te vinden. Na de markt deze week zijn er nog maar twee en dan is het seizoen voorbij. 

De producten zijn dan ook echt herfstachtig. De perziken hebben plaatsgemaakt voor appels en er zijn overal kalebassen. 

Zoals wel vaker kopen we niets en gaan huiswaarts om ons klaar te maken voor de dag. We laten Orion een tweede keer uit en gaan dan op pad naar het Maryland Renaissance Festival. Waze leidt ons midden door Washington en ik ben blij de mooie monumenten weer eens te zien. 

Na iets meer dan een uur arriveren we in Crownsville en zijn vroeg. Hierdoor kunnen we redelijk vooraan parkeren. Dat is altijd fijn. Tijdens het halve uur voor het festival open gaat is er veel vertier en worden de koning en de koningin voorgesteld.

Om tien uur mogen we naar binnen en het is altijd weer zo leuk! Het gros van de mensen is verkleed en ik kijk mijn ogen uit. Ik kan ook wel aan het fotograferen blijven. Op een gegeven moment vind ik het echter genoeg geweest, want ik wil ook gewoon rondlopen en de kraampjes bekijken. 

Die koning en koningin hebben prachtige kostuums

Het is nog lekker rustig en we vorderen snel met onze wandeling. Rick waagt zich aan het kikkers schieten en de eerste keer is raak. Dat was beginnersgeluk, want verder lukt het niet meer. 

Terwijl we rondlopen belt Katja even, want Fiona wil haar speeltje laten zien. Tijdens het videobellen hoor ik opeens een stem achter me en daar staat een eng verklede boom van een man. 

Wetend dat Fiona gauw bang is van kostuums probeer ik hem niet in beeld te laten, maar de man weet van geen ophouden. 

Eindelijk vertrekt hij en Rick en ik zijn het erover eens dat we hem flink onbeschoft vonden. Zoiets doe je toch niet bij een wildvreemde familie met kleintjes??? 

Later zien we hem nog een paar keer en hij vindt zichzelf duidelijk je van het. Dat terwijl zijn kledij lang niet zo mooi is als van anderen. 

De vervloekingsput in tegenstelling tot de wensput

Op een gegeven moment zien we een nieuw (voor ons?) museum. Het is door een kunstenaar gedaan, Een Reis door Venetie. 

We lopen eerst een spiegelzaal vol met kaarsen binnen en daarna zien we een straat in Venetie met huizen waarvan we deurtjes kunnen openen. 

Als we naar binnen kijken zien we miniatuur scenes uit Venetie. Het is erg leuk gedaan en ook knap. Het lijkt me een heel gepriegel dit in elkaar te zetten. 

Pestdokter

Het San Marco Plein

We aten vroeg ontbijt en om kwart over elf hebben we al trek. Er zijn hier altijd allerlei interessante (en heel ongezonde) dingen om te eten. Rick en ik delen eerst een Schots ei, dat hier eigenlijk lekkerder is dan bij Hawk & Griffin gisteravond. 

Daarna eet Rick een gyro, die in de verste verte niet op een authentieke Griekse lijkt. Ik heb een bakje gefrituurde groene boontjes met een pinda kokosnoot saus. Dat is verbazend lekker. 

Als laatste eten we een worst op een stok waarvan ik maar de helft op kan. Het is zeker geen gewone lunch. 

De kleding is heel mooi, maar peperduur

We hebben gezien wat we wilden. We gaan onze eerder gekochte van bijenwas gemaakte kaarsjes ophalen en lopen dan naar het standje met de draken t-shirts en posters. 

Daar is dit jaar wat nieuws: draakjes, die bovenop de deur rand zitten. Wij kopen er een die zijn neus dichthoudt voor bovenop de wc deur. 

Dan lopen we naar de uitgang en zoeken de auto weer op. Rick heeft geen zin om naar Waze te luisteren en weer de weg door de stad te nemen. Hij neemt liever de Beltway. Dat komt hem duur te staan, want er is de ene file na de andere. Ik denk dat het voortaan weer Waze wordt.

Amazon heeft inmiddels wat nieuwe Halloween decoraties voor buiten bezorgd. We hangen de paars en oranje lichtjes netten op en zetten meer gloeiende "oogballen" in het gras. Rick zet een blauw licht op de man die uit de grond kruipt en het ziet er allemaal weer griezelig uit.

Nog steeds zijn we wat van slag qua etenstijden en om vijf uur zijn we bij Seray. We kunnen daar buiten zitten, want het werd vandaag maar liefst 27 graden. 

Het Libanese eten is er zo lekker. Ik neem dit keer kippenlevertjes, gegrilde calamari en we delen een Fattoush salade. 

Als het donker is gaan we kijken of alles dat we vanmiddag neerzetten werkt en goed staat. Dat is het geval en al die ogen gloeien leuk. 

Zondag 

Rick heeft gisteren eens gekeken naar suggesties om beter te slapen met de soort pijn die hij heeft. Hij gebruikte een extra kussen tussen zijn benen en een handdoek in het holle van zijn rug en zowaar, hij sliep.

Als ik om kwart voor zeven echt geen zin meer heb om te slapen doe ik mijn gewoonlijke spelletjes. Eigenlijk wil ik opstaan, want ik heb ook pijn, maar ik gun Rick te slapen tot hij op wil staan. Dat is om  kwart over zeven. 

We laten Orion uit en gaan dan op pad voor ons ontbijt. Gelukkig rijdt Rick altijd langzaam in de buurt, want we schrikken ons een paar minuten later rot! Onderstaand hert rent vlak voor onze auto de straat over en het scheelt een haar of Rick raakte haar! Nu zijn we helemaal wakker, oef!

Mijn Panera broodje ligt klaar en ook bij Starbucks krijgen we onze bestelling al snel. Dan steken we over naar de Giant en gaan daar, nadat we onze broodjes hebben gegeten, ons boodschappenlijstje afwerken. 

We kopen een groot deel van het Halloween snoep voor Trick or Treat en bij de herfstspullen daar zie ik twee kabouters afgeprijsd naar $4 per stuk. Die moeten gewoon mee. Thuis pakken we de boodschappen uit en opeens mis ik een van de kabouters. Die heeft Orion zich toegeeigend en ik krijg hem niet meer terug!

Zorro vindt elke "doos" leuk

Terwijl Rick doucht (heb ik al zodra ik opstond gedaan) vul ik de bak met chips en snoep voor de bezorgers. Ik heb er een nieuw papier met een Halloween thema voor afgedrukt. Ook heb ik op de deksel van de bak gezet hem goed dicht te doen, want de kraaien zijn zo slim die deksel er anders af te halen en chips te stelen. 

Bij de Giant hebben we ook onze pompoenen gekocht. Het is eigenlijk altijd leuker die bij een van de pompoenboerderijen te gaan uitzoeken, maar zonder kinderen is daar niet veel aan. Bovendien kosten deze $5 per stuk en bij de boerderijen vele malen meer. 

Nu is het wekelijkse H Mart en boerenmarkt bezoek aan de beurt. Ik koop mijn paddenstoelen en op de markt ook verse eieren. Verder zijn er vooral veel appels te koop en daar houden wij niet zo van. Geef mij maar het zomerfruit, maar die tijd is weer voorbij. 

"Feeen" aubergine

Wel nog heel veel verschillende tomaten

Het is half oktober en dat betekent dat we onze kerstboom mogen gaan uitzoeken. De Moose Apple Tree Farm is er nog steeds, maar met nieuwe eigenaren. Ricks vroegere wiskundeleraar is ermee opgehouden. 

De nieuwe eigenaren zijn veel moderner. Alles gaat elektronisch. Wij weten dat we een Douglas fir willen en lopen daarheen. Volgens mij hebben we nog nooit zo snel onze boom gevonden. De zesde die we zien wordt het. 

Misschien komt dat ook door de irritante vliegjes, die in ons gezicht vliegen. Ze bijten zelfs in mijn oogleden en dat geeft enorme kriebel. Maar de boom is gewoon precies wat we zoeken en we zijn het er beiden meteen over eens.

Voorheen mochten alleen mensen, die hun bomen van tevoren hadden uitgekozen, ze na Thanksgiving omzagen, maar de nieuwe eigenaren laten mensen na Thanksgiving ook komen om uit te kiezen en om te zagen. 

Een aantal jaren geleden hebben mensen op die manier de boom, die wij uitgekozen hadden, meegenomen. Dit keer hangen we hem vol lintjes met onze naam erop en een drietal slingers. Als ze de boom willen zullen ze eerst al die lintjes eruit moeten knippen. Hopelijk is dat iedereen teveel werk.

Tevreden rijden we terug naar ons gebied en ik haal een poke bowl van Poki DC. Rick gaat door de drive thru van Taco Bell en kiest een biefstuk quesadilla. Het is 27 graden en we eten op het deck. Wat een heerlijk warm weekend is dit, helaas blijft het natuurlijk niet zo. 

De rest van de middag lees ik voor het huis. Ik wil zoveel mogelijk warmte en zon absorberen. Ik heb een vervelende kriebelhoest en die wil ik kwijt. Toch kennelijk iets wat ik uit Griekenland mee heb genomen, maar gelukkig geen corona of zo.

Voor het avondeten hebben we gereserveerd bij Le Bistro in Vienna. De vorige keer dat we hier aten waren we er best van onder de indruk. Vanavond valt het wat tegen. De pate is lekker en Ricks salade Lyonnaise ook. 

Maar dan is zijn varkenshaas droog en mijn mosselen super klein en uitgedroogd. De serveerder ziet dat we niet heel blij zijn met ons eten en geeft ons een gratis glaasje champagne. Het is best uitkijken voor dit soort restaurants, want er is zoveel competitie.

En zo is er alweer een weekend voorbij! Ik wens iedereen een heel fijne week.