Over dinsdag

Rick staat om kwart over zes al op, maar dat is me te gortig. Ik vind half acht een keurige tijd, al heb ik dan wel een tijdje op mijn telefoon liggen lezen. Als ik beneden kom, gaat Rick net naar boven om te douchen.

Terwijl hij dat doet, maak ik mijn ontbijt en eet dat in gezelschap van Orion op. Die is er dan ook als de kippen bij als een stuk van mijn ei op de vloer valt. Dat gaat in de hondenmaag in plaats van de mijne!

Het is opnieuw stralend weer als we naar Starbucks rijden. Op de terugweg zie ik een nieuw spandoek over de hoofdweg hangen. Die hangen er regelmatig met berichten over komende evenementen. 

Deze is echter van de Eric Monday Foundation, die zich inzet om het stigma van depressie bij jongeren te doorbreken. Eric was een lokale high school atleet, maar zijn worstelen met depressie was iets waar niet over werd gepraat. Eric pleegde in 2009 zelfmoord en sindsdien zet zijn Foundation zich in voor jongeren zoals hij. Thuis doneer ik meteen, want dit is zo'n belangrijk goed doel.

Het is lekker genoeg om buiten te sporten en terwijl ik op het deck op de plaats hardloop, belt Christine. Zij is aan haar dagelijkse power walk bezig. Altijd gezellig om iemand om mee te praten te hebben en voor ik het weet heb ik mijn stappen bijeen. 

Helaas heeft Judith het vandaag te druk voor onze wekelijkse virtuele lunch. Ik heb eens zin in een poke bowl en ga die van Poki DC halen. Op het deck smul ik ervan, maar zoals altijd zijn er veel te veel zucchini noedels.

Orion heeft al geroken wat ik eet en is dol op zucchini. Ik doe de rest in zijn bowl met wat overgebleven edamame. Meneer smult ervan.

Gisteren ging ik eigenlijk met nog een doel naar de H Mart: om te kijken wat voor wilde paddestoelen zij hebben. Dat ben ik compleet vergeten te doen. Ik bedenk me ook dat ik daar heel goed de ananassen voor de baby shower kan kopen. Die gaan in het midden van de tafels staan als versiering.

De supermarkt is eigenlijk heel dichtbij en de groente- en fruitafdeling is gigantisch. Het meeste is goedkoper dan in de Amerikaanse supermarkten. Geen wonder dat hier lang niet alleen Aziaten hun boodschappen doen. Ik zie voldoende verschillende paddestoelen om die volgende week te gaan kopen, aangezien ik zondag niet naar de markt kan. 

Alles wat je ziet is groente en fruit, niet op een foto weer te geven hoe groot

Allemaal verschillende bevroren visballen

Hun vis zwemt nog tot vlak voor je het koopt!

Het is intussen bewolkt en ik besluit de gelegenheid waar te nemen om de afscheidscadeautjes van de shower af te maken. Daar moet nog een kaartje aan en ik ga naar Michaels om wat zilverkleurig draad te halen. 

Er is vorige week een cyber aanval gedaan op een bedrijf dat 45% van de benzine in het oosten van dit land distribueert. Ze verwachten eind deze week weer online te zijn. Maar het paniek tanken is begonnen en gewoonlijk zou ik daar niet aan meedoen, ware het niet dat we naar New Jersey moeten rijden. Ik gooi VLINDR dus bij de Safeway vol, hopelijk gaan we dit weekend geen problemen met benzinetekorten krijgen. 

De wijnbedeltjes met hun kaartje "Thank you for showering our sweet little peanut" eraan, zien er erg leuk uit. Nu moet ik niet vergeten ze uit te reiken, want na de bruidsshower namen heel veel mensen ze niet uit zichzelf mee. 

Tijd om alles wat ik voor de twee showers heb te organiseren en me ervan te verzekeren dat ik niets vergeten ben. De leis, "palm"bladeren en gras"rokjes" voor de tafels gaan in een tas. Daar kunnen de taart top en slingers ook nog wel bij. Een andere tas bevat de prijzen voor de spelletjes en weer een ander de benodigdheden voor de spelletjes en Katja's mondkapje, tiara en sjaal. Ik ben er klaar voor!

Rick werkt aan de virtuele shower spelletjes. Ik ben heel benieuwd hoe het zal gaan. Ik ben nog het zenuwachtigst voor de virtuele shower, want daarvan heb ik er nog nooit een bijgewoond laat staan zelf gegeven. Maar ach, het zal vast gezellig worden. 

Opeens vraagt Rick me wat we vanavond gaan eten. Oeps! Daar heb ik helemaal niet aan gedacht in alle drukte. Gelukkig zijn daar Red Galanga met sashimi voor mij en Al Nakheel met shawarma voor Rick. Het is weer super lekker.

Vanavond gaan ze de echo van ons kleinkindje nog eens proberen, aangezien de baby vorige week niet meewerkte. Dit keer beweegt het kindje een stuk meer. Grappig genoeg maakt dat het ook moeilijker foto's te maken. Het blijft zo'n wonder dat zo mee te kunnen kijken!

Het gezichtje

We vinden net ook uit dat Saskia bij haar beste vriendin in North Carolina is en daar zijn veel benzinestations uitverkocht. Ze heeft nog genoeg benzine om terug naar Richmond te rijden, maar hopelijk lukt het haar onderweg bij te tanken. Zij moet ook naar New Jersey rijden vrijdag. Zucht! 

Allemaal even duimen voor geen benzine problemen dit weekend!