Over oud-collega's na meer dan dertig jaar weerzien

Het is zo'n ochtend dat ik maar blijf dromen en geen zin heb om wakker te worden. Om kwart over acht moet dat toch echt van mezelf, al ligt Rick nog te slapen. Een aantal minuten later staat hij op, dus echt slapen was dat niet. 

Na Orion zijn wandeling te hebben gegeven, gaan we onze zondagochtend routine afwerken. We halen ontbijt en koffies van Starbucks, spelen wat Pokemon Go in Vienna en rijden dan naar de markt in het Mosaic District.

Daar haal ik mijn bestelling van maitake paddestoelen en versgeplukte morellen op. Hoe ik die laatste ga bereiden weet ik nog niet. Verder hebben we niets nodig van de markt, maar het is altijd weer leuk rond te lopen en de verschillende producten te bekijken. 

 Voor het eerst draag ik mijn nieuwe Atika sandalen. Die zitten heerlijk, nog beter dan Teva's tot nu toe. Katja zoekt ook steungevende sandalen en ik raad haar deze aan. Het is gewoon te warm voor dichte sportschoenen. 

Rick en ik rijden nog even naar de H Mart, waar ik ook andere paddestoelen koop. Ik wil de boerderij op de markt steunen, maar eigenlijk zijn de paddestoelen hier veel goedkoper en net zo lekker. Verder gaat er een bakje gebakken ansjovis mee, zo lekker. Rick kijkt zijn ogen uit in de supermarkt, vooral in het visgedeelte.

Thuis ga ik aan mijn stappen op het deck en Rick heeft weer van alles in en om het huis te doen. Terwijl ik sport zie ik de cicaden af en aan vliegen. Een aantal landen op het deck en een ongelukkige precies voor Orion.  Die is hap, slik, weg, het arme dier! Orion zoekt ze niet per se op, maar als ze dan voor zijn poten landen is het hun eigen schuld.

Om de laatste van mijn tienduizend stappen bijeen te krijgen ga ik nog een wandeling maken. Die duurt niet lang, want ik vind de cicaden dan wel fascinerend, maar ze vliegen ook de hele tijd tegen me aan. Daar ben ik minder van gediend. 

In onze tuin is het een lawaai van jewelste en in de hele buurt gonst het. We hoorden het vanochtend zelfs binnen bij het opstaan. Ik meet de decibellen met een app en krijg 77 decibellen, dat is luider dan een stofzuiger en dat de hele dag door.

Rick heeft zin in een garnalensalade van Fish Taco in The Boro als lunch en ik vind dat helemaal goed. Een poke bowl gaat er altijd heel goed in bij mij. We bestellen via de apps en kunnen het eten dus zo ophalen. We eten aan een van de tafeltjes van Fish Taco. Het is warm, maar er staat een verkoelende wind en het is heerlijk toeven. 

Dan is het tijd voor mij om naar het westen te rijden. Ik heb met twee oud-collega's, die toendertijd ook mijn vriendinnen waren, afgesproken in Delaplane bij de Barrel Oak wijngaard. Na ongeveer drie kwartier kom ik daar als eerste van ons drieen aan. 

Er gaat net een auto weg en ik kan vlak voor het gebouw parkeren. Ook zie ik een lege tafel vlakbij met parasol, want die is vandaag wel hard nodig. Ik leg wat spullen op de tafel en ga op verkenning uit. Er blijkt wijn en bier te zijn en oesters, garnalen en krabcakes. 

Dorsey volgt al snel en het is meteen alsof het niet meer dan dertig jaar geleden is dat we elkaar zagen. Ik heb zoveel lol gehad met haar, toen we beiden bij een nogal interessant reisbureau werkten. Het zou veel te veel tijd in beslag nemen om dat te beschrijven, maar we zijn het erover eens dat we wel veel geleerd hebben. We waren begin twintig en alleenstaand dus er kon nog van alles.

Stacy komt iets later met haar dochter en kleindochtertje. Zij is een van de liefste mensen, die ik ken, en uitgerekend zij moest op vrij jonge leeftijd haar man verliezen. Het is zo fijn hen weer te zien en herinneringen op te halen!

Dorsey koopt wat oesters en gamba's en ik trakteer op een rondje wijn en bier. Het uitzicht is hier prachtig! Je waant je zo in Frankrijk of Italie. We genieten van het uitzicht en proberen zoveel mogelijk bij te praten. 

Er is in meer dan 32 jaar natuurlijk heel veel gebeurd en het lukt niet om dat allemaal  in te halen. Daarom spreken we af snel weer iets samen te doen, wellicht eind volgende maand. Om kwart over vijf neem ik met moeite afscheid, zo gezellig was het!

De terugrit gaat gelukkig vrijwel zonder oponthoud, want ik ben moe van de afgelopen dagen. Rick ontvangt me met de mededeling dat hij bij Patsy's op hun terras heeft gereserveerd voor het avondeten. Helemaal goed, dat is een prima afsluiting van deze heerlijke dagen!

We bestellen ons favoriete voorafje en Rick het broodje met kreeft en ik de salade met kreeft. Jammer genoeg komen die laatsten vrijwel tegelijk met het voorafje. Daarbij komt dat Rick ook zijn gevraagde ketchup niet krijgt. We zeggen er wat over, maar verder smaakt alles heel goed.

We zijn dan ook aangenaam verrast als de ober bij het presenteren van de rekening zegt dat hij het voorafje ervanaf heeft gehaald. Wij bestellen dan nog hun honden "dessert" voor Orion, die morgen jarig is, en ook dat krijgen we gratis. 

Het is werkelijk heel goede klantenservice, want ik zei net daarvoor tegen Rick dat dit de eerste maaltijd ooit bij een Great American Restaurant was waar ik niet heel tevreden over was. Dat hebben ze dus ruimschoots goed gemaakt, al had een oprechte verontschuldiging alleen ook zeker voldaan.

Katja had ook een leuke dag, ze kreeg vandaag met twee collega's een baby shower op haar werk. Ieder kreeg een cadeautje, taart en een van de andere verpleegkundigen had voor ieder een dekentje gemaakt. 

En zo staan we alweer aan het begin van een nieuwe week. Allemaal een fijne week gewenst!