Over een veelzijdige vrijdag

Het is nog donker als ik gewekt word door het vrolijke lied van een cardinaaltje in onze tuin. Ik draai me nog eens om en hoor Rick om zeven uur opstaan. Om kwart over zeven vind ik het ook welletjes geweest en verlaat mijn bed.

Zonder lenzen weet ik het niet zeker, maar er lijkt ijzel aan de bomen te zitten. Met lenzen in wordt dat bevestigd. Gelukkig alleen daar, want zo te zien zijn de wegen alleen maar nat. Van ijs moet ik niets hebben, dus dat is een opluchting. 

De koffie staat al klaar en ik eet mijn ontbijt terwijl Rick doucht. Dan vertekken we naar de Starbucks drive thru. Daar is het personeelstekort opgeheven en worden we door telkens nieuwe mensen geholpen. Nick werkt er nog, maar kennelijk niet bij het doorgeef raam. 

Thuis is het weer tijd voor mijn dagelijkse sporten. Terwijl ik bezig ben zie ik de zon steeds vaker tevoorschijn komen. Na mijn 10000 stappen werk ik wat correspondentie af en reserveer de huurauto voor Seattle. Nu is alles gereserveerd en kan het aftellen beginnen. 

Rick wil graag vroeg lunch halen en dat vind ik prima. Bij Subway staat mijn salade weer klaar. Rick houdt het bij zijn oude getrouwe Cava salade. Thuis eten we het gezellig samen op. Eindelijk heeft Rick geen lunchtijd vergadering. 

Tijdens het eten vraag ik me hardop af waar ik eens heen zal gaan vanmiddag. De zon schijnt en ik wil naar buiten. Rick oppert Meadowlark Gardens en dat vind ik een heel goed idee.

Het blijkt dat er voor het park van december tot en met februari geen entree wordt geheven. Dat is begrijpelijk, want er is nog niet zo heel veel botanisch te zien. Ik ben al blij met de krokussen, sneeuwvlokjes en toverhazelaar. 

Verder zijn de vijvers altijd leuk om omheen te lopen. De schildpadden liggen te zonnen en ganzen en eenden maken zich klaar om te nesten. Ik zie zelfs een prachtige blauwe reiger, maar die vliegt weg voor ik er een foto van kan nemen. 

Halverwege ga ik even in de zon aan het water zitten en dat is goed toeven. Althans tot er opeens een enorme wind opsteekt. Ik word bijna weggeblazen en dat is niet fijn. Ik loop terug naar de auto, blij dat de vroege lentetekens er al zijn. 

Het stormt gewoon als ik thuiskom! De wind giert om het huis. Hiermee wordt weer koude lucht gebracht, dus het was maar even genieten van de dertien graden eerder vandaag. Toch mogen we niet klagen, bij Saskia in Boston is er vandaag een pak sneeuw van dertig centimeter gevallen. Volgens de experts is hier het echte winterweer voorbij, dus dat hopen we maar. 

De puzzel wacht geduldig en ik ga er een uurtje aan verder. Ik hoop dat Rick dit weekend ook kan helpen, want dan schiet het wat op. De puzzel is wel erg leuk met alle musical posters.

Vanavond hebben we met onze vrienden Suneeta en NS afgesproken bij Zenola. Daar krijgen we een tafel vlakbij de open keuken. We hebben elkaar al sinds voor de pandemie niet gezien, dus heel veel gesprekstof. 

Het eten is zoals altijd heerlijk! We delen eerst de zongedroogde tomaat rolletjes met walnoot en knoflook. Dan heb ik de spinazie driehoekjes en biefstuk shawarma en de andere de mixed grill. Het smaakt allemaal voortreffelijk en voor we het weten is het half tien en tijd om afscheid te nemen. 

Zij gaan zondag naar India en daarna willen we bij ons thuis iets organiseren. Het is zo fijn om gewoon weer af te kunnen spreken. We hebben genoten van deze avond!