Dag 10 Aruba: Over parasailen en Pinchos

Rick's wekker gaat om kwart over zeven. We kleden ons aan en lopen naar Starbucks. Onderweg vinden we toch een luchtje zitten aan die "prijs", die ik gisteren won. We bestellen koffies en kalkoenspek en eiwit broodjes. Terwijl we dat aan een tafeltje opeten en - drinken zoekt Rick naar We Love Aruba. 

Meteen stuit hij op een lang draadje op het Aruba forum van Trip Advisor. Het blijkt dat de dames gisteren flink logen. Gek genoeg hadden we er nooit iets van geloofd als het geen Nederlandse meisjes waren. 

Het heeft niets met Aruba of de restaurants en winkels hier te maken, zoals ons verteld werd. Het gaat om een of andere Amerikaanse reisclub en degenen, die gingen, moesten een agressieve verkooppraatje  aanhoren, waarbij men het woord nee niet kende. 

Sommigen schrijven er uren mee kwijtgeraakt te zijn. Les geleerd, aardige Nederlandse jongedames betekent niet dat het geen scam kan zijn. Wij zijn blij dat ons gevoel dat er een adder onder het gras lag waar was. Daar gaan we onze kostbare vakantieuren niet aan besteden. 

Wij gaan lekker naar het strand en betalen voor onze stoelen. Dan maken we een wandeling over het heerlijk zachte witte zand naar het Hadicurari haventje. Die kleuren, ik ga ze zo missen!

De kleurrijke vissersbootjes zij leuk om.te fotograferen. De pelikanen trekken zich niets van onze aanwezigheid aan. Die bootjes liggen er altijd, dus ik vraag me af wanneer ze erop uit gaan om te vissen. 

Terug bij de stoel ga ik met mijn board en vinnen een stuk zwemmen. Rick gaat kijken of we vanochtend in plaats van vandaag kunnen parasailen. Dat kan om elf uur bij het Aruba Watersports. Zo fijn dat het deze vakantie nog lukt. Rick voelt zich zoveel beter. 

Parasailen in Aruba is extra leuk, want je kunt schildpadden naar boven zien komen om adem te halen. Wij zien er drie en een heel grote barracuda. Het is ook leuk om deze vakantie toch nog in een boot te varen.

Iets meer dan een half uur later staan we weer op het droge. We rijden direct door naar Superfood. Daar wil Rick wat snacks kopen. Ik ga naar Simply Fish voor haring, paling en Hollandse garnalen. Die laatsten peuzel ik meteen op, want ik heb flinke trek. Rick brengt alles naar boven in het hotel en dan parkeren we en gaan lunchen bij Bugaloe. 

Mijn lunch bestaat uit een salade met gegrilde grouper en een losse frikandel. In het zuiden zien we een ontzettend donkere lucht en hopen dat die niet hierheen komt. Het is wel een mooi gezicht, want dat donkergrijs maakt de turquoise zeekleur nog mooier. We denken de dans te ontspringen, maar dan begint het toch te plenzen. Gelukkig zitten wij helemaal droog onder onze palapa. 

Als het weer droog is ga ik mijn groentesap halen. Ze herkennen ons nu bij Kadushi en de verkoopster plaagt Rick en vraagt of hij er ook een wil. Zeker niet! 

Om kwart over drie verlaten we het strand. We gaan voor de laatste keer snorkelen. Dit keer bij Arashi. 

Dat is een mooi groot strand met meer golfslag dan Palm Beach. We trekken onze vinnen en maskers aan en gaan snorkelen. 

Het water is helder en we zien een aantal mooie vissen, waaronder een grote groene murene. Verder ziet Rick een heel gecamoufleerde schorpioenvis. Enge beesten zijn dat. Na zo'n drie kwartier krijgen we het koud en gaan terug naar de auto. In het hotel douchen we en kijken even naar onze onderwater foto's. Daar zitten een aantal goede tussen. 

Om half zes gaan we naar Oranjestad. Daar haal ik net voor sluitingstijd mijn ketting op van Gemani. Hij is nu weer aan een kant wit goud en de andere kant geel goud. Dan nemen we aan de overkant aan de bar van Eetcafe de Paddock plaats. 

We bestellen een drankje en ik leg aan een Amerikaanse uit wat frikadellen, kroketten en bitterballen zijn. We nemen meteen maar een portie van de laatsten. We bieden een bitterbal aan de Amerikanen aan. Zij zijn hier voor het eerst en de man neemt ons aanbod aan. Natuurlijk vindt hij het lekker. 

Meestal lunchen we hier een keer tijdens onze vakanties. Dat gaat er dit keer niet van komen en zo zijn we er toch geweest.

De ware zonsondergang zien we dankzij een cruiseschip niet, maar de mooie kleuren naderhand wel. 

Voor ons avondeten gaan we naar Pinchos. Daar krijgen we dezelfde Cubaanse ober als vorige week. Ik bestel de inktvis weer als voorafje. Dan het vis trio: wahoo vis, garnalen en Caribische Kreeft. Het smaakt weer voortreffelijk! 

Op de terugweg naar het hotel laten we de auto volgooien. In het appartement pakken we vast wat dingen in. We willen zo min mogelijk overdag moeten doen morgen en op woensdag al helemaal niet. 

Morgen wordt onze laatste volle dag op het eiland. Onderstaand zijn de drone foto's, die Rick gisteren nam.