Over een druilerige dinsdag

Het is bepaald niet koud als we opstaan, maar de vrolijke zon is verdwenen. In plaats daarvan miezert het. Rick is eerder beneden dan ik en de koffie staat al klaar. Ik schenk een mok in en maak mijn paddenstoelen ontbijt. 

Terwijl ik eet maakt Rick zich klaar voor zijn werkdag en dan gaan we onze koffies halen. Als we terugkomen zien we dat een van de eekhoorns zich tegoed doet aan het vogelvoer. Een andere heeft hem weggejaagd van het maisblok dat er speciaal voor hen is. 

Voor mijn sporten vandaag wil ik verscheidene dingen doen. Ik begin met twintig minuten op de elliptische machine boven. Dan twintig minuten op de plaats hardlopen en ik sluit af met twintig minuten op de mini elliptische machine beneden. 

Mijn VR bril moet opgeladen worden en terwijl dat gebeurt doe ik mijn dagelijkse woord- en breinspelletjes. Het is vandaag een bijzondere datum: 2-22-22 (of op zijn Nederlands 22-2-22). Het is ook dinsdag en dat maakt het "Twosday" als woordspeling op Tuesday. 

Bij Fiona's dagopvang is gevraagd om de baby's daarvoor tutu's aan te trekken. Katja had er voor Fiona nog een van haar Thanksgiving pakje, zo schattig! Jammer genoeg wordt Fiona vandaag weer naar huis gestuurd omdat ze koorts heeft. Katja vermoedt een oorontsteking, want verder zijn er geen symptomen. 

Na mijn VR routine, waarbij ik ballonnen kapot sla dansend op Disney muziek, is het alweer bijna lunchtijd. Ik bestel een salade van Subway en haal die in de motregen op. Het smaakt weer goed en ik heb een bak groente binnen.

Rick heeft een drukke middag met veel vergaderingen en ik ga mijn blog van onze reis naar het Noordwesten vertalen, zodat Maria het ook kan lezen. Ik gebruik Word voor de vertaling, maar moet het daarna nog goed opschonen om het een beetje begrijpelijk te maken. 

Dat neemt een flinke twee uur in beslag en Orion houdt me zoals gewoonlijk gezelschap. Als Rick vergaderingen heeft is het mijn taak te zorgen dat Orion niet blaft. Vanmiddag valt dat niet mee, want de doggen van de buren komen buiten en zo nog een aantal "blafbare" dingen. 

Als ik mijn naar het Engels vertaalde blog heb afgedrukt belt Christine. We praten even bij, maar dan moet ik me klaar maken voor mijn happy hour met Maria. Zij haalt mij om half vijf op en we gaan naar Pazzo Pomodoro.

Daar bespreken we onze reis en morgen ga ik de vliegtickets boeken. We hebben het aantal hotelnachten op de verschillende plekken ook uitgerekend. Morgen of overmorgen zal ik Booking.com eens afstruinen.

Hopelijk voel ik me dan beter, want als ik weer thuis ben stort ik helemaal in. Zo moe, zoveel pijn, zo moedeloos word ik ervan! Ik denk altijd dat het het weer is, want dat is zo onstuimig, maar wie zal het zeggen. 

Rick maakt ons avondeten van korstloze quiches met asperge en prei en komkommersalade. Het is erg lekker, vooral op een storm- en regenachtige avond als vandaag. Het zal niet lang duren voor ik mijn bed opzoek en hopelijk is het morgen een betere dag zoals gisteren.