Dag 11 Aruba: Over strand en sjiek eten

"Look alive! " trilt mijn Fitbit om zeven uur. We staan meteen op en gaan op weg naar Superfood om de dingen, die we mee naar huis willen nemen, in te kopen.

Vroeger met de kinderen hadden we daar een extra tas voor nodig. Nu is het veel minder: een aantal AMSTEL Brights, een blikje Chocomel, een pak DE koffie, vier pakken mosterdsoep, wat Arubaanse hete saus voor onze buren en een Libelle. 

Dat kan allemaal wel in onze koffers. Een blog lezer vroeg om wat foto's van het assortiment van Superfood. Hieronder plaats ik er een aantal. 

Kaas

Vleeswaren

Soepen 

Snoep

De volgende actie is een Covid test. Tegenover ons hotel kunnen we dat laten doen en dat is zo gepiept. Vanmiddag krijgen we de uitslag. 

Dan lopen we naar Hadicurari en krijgen weer een tafel met zicht op het haventje. Ik neem het champagne ontbijt en Rick de ontbijt burrito. Het is weer zeer smakelijk! 

We lopen terug naar het hotel, waar we vragen om een late checkout morgen. Dat is prima, in plaats van elf uur hebben we nu een uur. Perfect! 

Op de kamer verkleden we ons voor het strand en rijden dan naar de parkeerplaats vlakbij Marcel's Watersports. Daar heeft Sandra onze stoelen al klaar staan. 

We leggen onze spullen neer en gaan dan een strandwandeling maken. Het is wat bewolkt, maar dat maakt de kleuren nauwelijks minder. 

Rick heeft zijn luie stoel gevonden 

Terug bij de palapa nemen we eerst een koele duik. 

Dan gaat Rick nog een stuk wandelen, want hij wil 20000 stappen bijeen krijgen. Ik doe mijn stappen in het water op het ritme van de muziek, die speelt. 

Al gauw is het lunchtijd. Het weer is matig vandaag met af en toe een paar spetters. De temperatuur is echter heerlijk. 

Bij Bugaloe vinden we een tafel aan het water. Ik bestel weer de grouper salade en Rick de grouper wrap. We hebben er wat frietjes met mayonaise bij. Af en toe zondigen moet kunnen. 

Na het eten zoeken we ons plekje weer op. Vandaag is een complete stranddag. We zullen dit uitzicht en de temperatuur weer missen, maar we zijn beiden wel klaar om naar huis te gaan. 

Inmiddels is de zon er weer, dan is een frisse duik in zee af en toe erg lekker. Zo'n ontspannende middag is dit! 

Rond drie uur is het tijd voor mijn groentesap. Dit keer wordt het spinazie, selderij, komkommer, wortel en tomaat. Ik neem afscheid van de vriendelijke verkoopster, want zij is er morgen niet. 

 Om half vijf moeten we de stoelen verlaten en gaan terug naar het appartement. Daar douchen we en doen droge kleding aan. 

Intussen hebben we onze Covid test resultaten nog niet. Rick belt de kliniek en ze blijken een verkeerd email adres voor mij te hebben. Waarom hebben we ooit die ene E aan ons domein toegevoegd??

Inderdaad heb ik een paar minuten later mijn

negatieve uitslag. Rick de zijne nog steeds niet en waagt er een tweede telefoontje aan. Nu komt het naar mijn email, ook goed. 

We moeten alle informatie uploaden voor United en dan checken we alvast in. We hebben net als de heenweg een upgrade naar eerste klas gekregen.

Tijd om ons klaar te maken voor het speciale etentje vanavond. Two Fools and a Bull heeft maar zestien plaatsen en we hebben maanden geleden met moeite een reservering voor vanavond kunnen krijgen. 

We kijken eerst de zonsondergang en bestellen dan een taxi, zodat Rick niet zo op zijn alcoholconsumptie hoeft te letten. 

Bij Two Fools and a Bull staan een aantal van onze tafelgenoten al te wachten. Om klokslag zeven uur gaan de deuren open. 

De "two fools" Paul en Erwin stellen zich aan ons voor en ook Kevie, die in training is. De "bull" is de speciale oven 

Het restaurant is gesitueerd in een historische cunucu. We beginnen met een glas champagne op het terras. Dan worden we naar onze stoelen geleid. 

We krijgen een lekker broodje met een stier erop gebrandmerkt. Daarna volgen de amuse bouche en vier heerlijke gerechten. 

De amuse bouche met hummus en kaas

Makreel met avocado en zure uitjes

Serrano ham en kaviaar, hier werd een zacht romige soep overheen geschonken

Het menu

Lamsbout met couscous 

Biefstuk met asperges 

Paul, Erwin en Kevie in hun keuken 

Cheesecake met walnotenijs

Het eten is allemaal voortreffelijk en met zo weinig mensen zijn er ook leuke conversaties mogelijk. Wij praten voornamelijk met een stel uit Toronto en een Nederlander met zijn vriendin. 

De avond vliegt voorbij en het loopt al bij tienen als we afscheid nemen. Er staat al een taxi te wachten, die ons binnen tien minuten naar het hotel brengt. 

Daar rollen we meteen ons bed in, want we willen morgen nog wat uurtjes van het strand genieten.