Over monumenten en een bezoek aan Maryland

Zaterdag

We blijven voor ons doen uitslapen tot na achten. Het vriest flink dus we kleden ons warm aan voor we erop uit gaan. Na ons Starbucks ontbijt op te hebben gehaald gaan we eerst de lege flessen in de glasbak gooien.

Vienna schijnt daar erg goed in te zijn, want men dacht dat die enorme paarse glasbakken eens per week geleegd zouden moeten worden. Nu blijkt dat drie keer per week nodig. Het gerecyclede glas wordt onder anderen gebruikt voor wegmaterialen. 

Vorige week had ik van Peggy van Savagely Good een aantal korsteloze quiches besteld. Een is asperge en prei en de ander tomaat en basilicum. Gewoonlijk verkoopt ze die niet zonder korst, maar voor ons maakt ze een uitzondering. We halen ze op bij een voor ons nieuw marktje in Oakton. Ik word herkend als de moderator van de Vienna VA Foodies groep, erg leuk. 

Dit marktje is maar heel klein en we kopen er verder niets. Twee van die quiches gaan we de komende week eten en de andere twee vriezen we in. Ik ben benieuwd, de andere korsteloze quiches vonden we telkens erg lekker. 

Rick stelt voor om naar DC te gaan en op de National Mall te gaan wandelen. Daar heb ik meteen oren naar. We kleden ons flink warm aan, want er wordt weer heel harde wind voorspeld. Gelukkig blijkt die vanochtend wel mee te vallen, maar het is desalniettemin flink koud. 

We parkeren langs de Potomac rivier en lopen als eerste door het Franklin Delano Roosevelt Memorial. Daar is het heel erg rustig, toeristen ontbreken compleet. Zo kan ik de verschillende beelden zonder mensen fotograferen. 

Dan lopen we rond het Tidal Basin in de richting van het Jefferson Memorial. Onderweg bezoeken we de "vergeten Founding Father" George Mason. Hij schreef de Constitutie van Virginia waar veel van de Constitutie van de VS op is gebaseerd. George zit met een boek van Cicero op een bankje in zijn monument. 

Het marmer van het Jefferson Memorial is recentelijk helemaal schoongemaakt. De koepel was grijs en is nu weer blinkend wit. Het is een heel groot verschil. We besluiten het monument niet binnen te gaan en lopen verder naar het Washington Monument. 

Onderweg komen we langs het Bureau of Engraving and Printing. Dat wordt het onderwerp van mijn themafoto van vandaag. Er zijn genoeg patronen met de kolommen en dergelijke. 

Bij het Washington Monument lopen we de heuvel op tot bij het monument. Van hieruit kunnen we het Capitool en het Lincoln Memorial zien. Hier waait het wel flink, dus we lopen na wat foto's gauw weer naar beneden richting het Tweede Wereldoorlog monument. 

Het is overal rustig, waarschijnlijk vanwege het weer. Langs de Reflecting Pool gaan we naar het Lincoln Memorial dat dit jaar honderd jaar oud is. Ik ben benieuwd of daar nog wat aan gedaan wordt. 

Hier staan borden, die waarschuwen geen water te kopen van verkopers zonder vergunning. Het schijnt nogal vaak voor te komen dat die flessen al gebruikt zijn en met kraanwater zijn gevuld. Wij letten er altijd op dat de fles niet eerder geopend is, maar dat is goed om te weten. 

Als laatste bekijken we het Koreaanse Oorlogsmonument. Dat is nog steeds aan een renovatie onderhevig en niet zo indrukwekkend als het kan zijn. Toch vind ik de beelden altijd zo ontzettend mooi gedaan. 

De wind begint toe te nemen en we lopen snel terug naar de auto. We rijden naar The Boro, waar Rick een kabob lunch haalt bij Tasty Kabob. Hij vraagt of ze ooit zalm zullen hebben en dat is het geval. Dan zal ik daar ook van bestellen, maar voor nu laat ik nog eens een zeer smakelijke poke bowl samenstellen bij Poki DC. 

Thuis smullen we van ons eten en gaan dan boodschappen doen bij de Giant. We hebben geen lange lijst en zijn al snel klaar. We steken nog even over naar The Fresh Market, want ik heb een nieuw molentje met vier soorten peperkorrels nodig. Daarvan heb ik altijd heel wat bij mijn ontbijt.

Als we de boodschappen weg hebben gelegd ben ik weer helemaal uitgeteld. Ik hoop echt dat dit iets tijdelijks is. Ik zet mijn stoel in ligstand en ga een tijdje rusten. Rick speelt intussen wat X-Box in de basement. 

Het rusten helpt en ik voel me een stuk beter als we om half zes vertrekken voor ons avondeten. Dat wordt Agora, een Mediterraans restaurant met Turks, Grieks en Libanees eten. Ze hebben allemaal mezze, kleine gerechtjes, precies goed. 

Wij nemen plaats aan de bar and bestellen hummus en gepekelde groentes, die met pita's worden geserveerd. Ik heb een zeebaars carpaccio, die heerlijk is.

Gepekelde groentes

Zeebaars carpaccio

We delen een warme bietensalade. Dan heeft Rick een kabob van worst en ik de coquilles, die werkelijk voortreffelijk smaken. 

Coquille met champignons, viseitjes in een yoghurtsaus

We worden bijna omgeblazen als we terug naar de auto lopen. Alweer zijn er windstoten van bijna 100 kilometer per uur. De kou gaat daardoor door merg en been en ik ben blij in de auto te zitten. Overal liggen enorme afgewaaide takken.

Natuurlijk kijken we ook vanavond weer de Olympische Spelen. Wij krijgen veel bobsleeen te zien, niet echt onze favoriete sport. Gelukkig worden skieen en kunstschaatsen ook uitgezonden. 

Zondag

Om kwart voor acht ben ik klaarwakker, maar Rick ligt nog in diepe rust. Ik houd het nog een half uurtje uit, maar dan krijg ik teveel pijn en sta op. Rick volgt niet veel later. We gaan naar Starbucks en dit keer neem ik weer eens de boerenkool en paddenstoel egg bites. 

Na wat Pokemon Go spelen komen we een kwartier voor de opening bij de Mosaic markt aan. Gelukkig zijn Greenheart en Liberty Farms al opgezet en open. We kopen groentesap en blauwe eieren, maar dan is het wachten op de dame van King Mushrooms, want daar heb ik maitake van besteld.

Het is zo ontzettend koud en we haasten ons terug naar de auto. Daar wachten we tot we zien dat het kraampje van King wordt opgezet. Dan gaat Rick meteen mijn bestelling ophalen en haasten we ons naar huis. 

Daar doe ik terwijl Rick zijn douche neemt wat cardio en ga dan zelf ook douchen. We kleden ons goed warm aan en, na voor Orion gezorgd te hebben, vertrekken we naar Baltimore. Het is alweer lang geleden dat we naar die stad gingen. We zijn er wel talloze keren langs gereden op weg naar New Jersey.

Baltimore is de dichtstbijzijnde grote stad met wolkenkrabbers. Het verkeer is heel goed en binnen het uur rijden we de stad binnen. We vinden al snel een goede parkeergarage dichtbij de Inner Harbor. Het betalen gaat via een app, dat zou ik wel vaker willen zien. 

We lopen wat rond in de Inner Harbor om te zien wat er zoal is en besluiten dan bij Phillips te gaan lunchen. Dat is een authentiek Marylands visrestaurant. We nemen plaats aan de bar en Starr is onze bartender. 

In Maryland moet je krabgerechten bestellen, want de blauwe krab is hun specialiteit. Er is op het moment een schaarste en de grote krabcakes zijn idioot duur. De kleintjes zijn wel redelijk geprijsd en die bestellen Rick en ik.

Verder genieten we van een kop Maryland groente- en krabsoep. Die is perfect voor een koude dag als vandaag. Rick bestelt ook nog mini loempiaatjes met krab en garnalen, daarvan neem ik er ook een paar, zo lekker!

Na de lunch hebben we meer dan een half uur voor onze kaartjes voor het aquarium geldig worden. We besluiten  wat rond te wandelen en zien een vuurtorentje en heel actieve meeuwen. Het is hier echt leuk en we bedenken dat we hier wel een keer willen overnachten om meer van de stad te leren kennen. Er is veel geschiedenis, waaronder Fort McHenry waar het volkslied werd geschreven. 

Om tien over half twee lopen we het aquarium binnen. Onze kaartjes zijn voor kwart voor twee. We moeten onze vaccinatiekaarten laten zien en kunnen dan naar binnen. Ondanks dat we een tijd moesten bespreken vinden we het heel erg druk binnen. Mondkapjes zijn gelukkig wel verplicht. 

We lopen nogal snel door de plaatselijke aquaria, want die zijn super druk. Daarna wordt het beter en kan ik ook wat foto's maken. Gelukkig is dat bij de meer kleurige vissen. 

Het tropische regenwoud is de laatste tentoonstelling in het hoofdgebouw van het aquarium. Hier zien we de kleurige giftige kikkertjes. Verder is er, vinden wij, niet veel aan. 

Een van de hoogtepunten van dit aquarium is de spiraalvormige wandeling door het enorme aquarium met haaien en andere grote vissen naar beneden. Alleen is de roltrap daarheen buiten werking. We hebben $40 per persoon betaald en laten een roltrap die ervaring niet bederven. 

Ondanks dat de medewerkster verkondigt dat wij allemaal maar de lift naar beneden moeten nemen lopen we gezamenlijk de stilstaande roltrap af. Het gevoel om tussen de vissen te lopen blijft zo bijzonder in dit aquarium!

Eenmaal beneden lopen we een brug over naar de dolfijnen en kwallen. De dolfijnen zijn hier nog tijdelijk. Ze hadden vroeger shows, maar nu niet meer en het aquarium is op zoek naar een natuurlijk onderkomen voor hun dolfijnen in Florida of het Caribisch gebied. Het blijft leuk de dieren bezig te zien, zo speels!

De kwallen zijn een ander verhaal. Die wil je in het water niet tegenkomen, maar het zijn fascinerende organismen. Ik heb weleens kwal gegeten en dat was best lekker, maar er zijn zoveel soorten. Er is iets elegants aan deze stekende dieren. 

Als laatste gaan we de Australische tentoonstelling bekijken. Ik hoorde iemand zeggen dat die haar favoriet is en misschien is het daardoor dat het ons teleurstelt. Best interessante vissen en schildpadden, maar het gaat enkel over het Northern Territory. We zijn er zo doorheen. 

We voelen ons beiden niet zo lekker vanwege de warmte overal. Natuurlijk zijn we voor koud weer gekleed en al het tropische is warm! Buiten koelen we snel af en lopen naar het Hard Rock Cafe. Daar nemen we plaats aan de bar en bestellen een drankje. We genieten van de muziek, tachtiger jaren, en ontspannen ons even voor we terug naar huis rijden. 

De terugrit gaat, op een korte file na, vlot. We laten Orion uit en gaan dan Vienna in. Bij de Hawk & Griffin ziet het er wel erg druk uit. Dan maar naar Pazzo Pomodoro, waar we met gemak een paar stoelen aan de bar vinden. 

We delen een voorafje van bocconcini en dan heb ik mijn favoriete zuppa di pesce. Dat is dit keer een enorme portie en zo lekker! We raken aan de praat met het stel naast ons en zij blijken ook Vienna Foodies te zijn. 

Het is een heel gezellige en lekkere afsluiting van dit weekend. Nu kijken we naar de sluitingsceremonie van de Olympische Spelen. Ik heb het gevoel er niet zoveel van te hebben gezien als andere jaren. Ik vind dat NBC niet genoeg sport laat zien, volgende keer gaan we ergens anders kijken. 

Allemaal een heel fijne week gewenst!