Dag 2 Snowshoe: Nog een ijskoude, maar prachtige dag

Alweer hebben we het vannacht zo warm gehad. De komende nacht gaat het raam open. Rond kwart voor acht hebben we het wel gezien in bed. Terwijl ik me aankleed maakt Rick thee voor ons beiden. Dat bevalt me eigenlijk heel goed, misschien dat ik dat thuis ook vaker ga drinken. 

Een blik naar buiten laat zien dat er dichte mist is. Als Rick terugkomt van zijn wandeling met Orion meldt hij dat hij nog geen meter voor zich uit kon zien. We rijden dan ook voetstaps naar The Village. Bij Starbucks halen we onze koffies en ontbijt. 

Het is "maar" -4, maar alweer blaast de wind ons bijna omver. Ik ben dus blij als we weer in de auto zitten. Bij het Wildcat winkeltje halen we nog even water en meer open haard blokken. 

Dan maakt Rick zich klaar om te gaan skien en ik begin aan mijn stappen. Net als gisteren zet ik een kerstfilm aan, dit keer op Lifetime. Het maakt dat uur op de plaats hardlopen veel leuker. Halverwege zie ik bovendien de zon op de sneeuw, prachtig. Het is misleidend, want de wind is nog allerminst afgenomen. 

Rick komt om half een terug en hij heeft besloten de overgebleven chili en pizza van de afgelopen dagen als lunch te eten. Ik heb geen zin in nog zo'n kleine salade en ga bij het supermarktje kijken wat zij hebben. Dat is niet veel, de soep waar ik op gehoopt had is er niet, dus mijn keuze valt op chili. Niet ideaal, maar smakelijker dan wat ik gisteren als salade had!

Op de terugweg stoppen we even om foto's van het prachtige landschap te maken. Het is zo sprookjesachtig! Alleen vriezen mijn handen er in die paar minuten al bijna af! Echt balen dat het zo hard waait, anders zou ik een wandeling zijn gaan maken. 

Na de lunch gaat Rick direct terug naar de pistes. Ik heb intussen dertig bestellingen voor wijnbedeltjes binnen. Dat is $300 voor de Vienna VA Foodies organisatie! Ik hoop dat er nog meer komen, maar vind dit ook al een goede opbrengst. Daar zullen heel wat families mee blij gemaakt kunnen worden. 

Dit keer maak ik ook een paar strand thema setjes en een met een patriotisch tintje. Al met al heb ik de afgelopen paar dagen 18 setjes gemaakt. Door die wind eerder heb ik wel een enorme hoofdpijn gekregen en als mijn rug ook "mee" gaat doen, verhuis ik naar de bank. Het vuur dat ik eerder aanstak brandt nog lekker. Ik begin een heuse pyromaan te worden. 

De eigenaren van dit huisjes hebben humor, dit is een greep uit de vele bordjes aan de muren

Terwijl ik daar zo televisie lig te kijken zie ik de ondergaande zon op de sneeuw van een van de bomen naast ons huisje. Het lijkt wel in brand te staan! Als Rick thuiskomt vertelt hij dat hij een prachtige zonsondergang zag, maar het was zo snel weg dat hij geen foto kon maken. Het is al eeuwen geleden dat we zo'n mooi winterlandschap zagen. 

We hebben ontdekt dat er bij Silver Creek, een ander gedeelte van de berg, een brouwerij restaurant is. Hun menu ziet er stukken beter uit dan dat van Cheat Pizza van gisteren. Ik ben blij dat we op onze laatste avond hier niet nog eens pizza hoeven te eten! 

Ons maal bestaat dit keer uit taco's, die van mij met tonijn en groentes. Rick heeft ze met biefstuk en kip. Wauw, dat zijn nog eens taco's! De ingredienten zijn zo bijzonder. Heel erg lekker en gaat op het lijstje voor een volgend bezoek (hoewel, het laatste voor mij hier was tien jaar geleden, Rick was hier dit jaar nog). 

Rick is heel blij met zijn knie, die heeft het zeer goed uitgehouden deze dagen. Hij heeft vandaag zelfs 12 pistes geskied. Ik vind dat heel fijn voor Rick, want nu heeft hij alles uit deze twee dagen gehaald. Ik ben blij dat ik mee ben gegaan, maar vind het ook weer heerlijk om terug naar ons gezellige kerstversierde huis te gaan. Het was leuk om Orion mee te hebben, die is dol op deze kou en sneeuw.