Over een middagje Alexandria

Bij het naar bed gaan vond ik het warm in de kamer en opende ik in plaats van een raam zoals gewoonlijk alle ramen. Het vroor vannacht dus als ik om zes uur wakker word zit de rijp nog net niet op de dekens, zo koud is het.

Toch ga ik mijn warme bed even uit, want ik heb opeens een paniekaanval dat ik geen pak oliebollenmix heb gekocht. Gelukkig staat dat gewoon in de voorraadkast en ik ga nog een paar uurtjes terug naar bed. 

Tegen achten trotseert Rick de kou, staat op en sluit de ramen. Hij zet de verwarming aan en ik wacht even tot die zijn werk doet. De koffie pruttelt inmiddels en ik maak mijn gewoonlijke ontbijt. Rick doet het rustig aan vanochtend, dus zodra ik klaar ben begin ik vast aan mijn stappen. 

Als we op pad gaan naar Starbucks heb ik er al meer dan 5000 opzitten, heerlijk! We spelen op weg naar huis wat Pokemon Go bij het W&OD pad. Het is koud, maar mooi weer. 

Op de terugweg zien we in een straat vlakbij ons huis drie herten rondlopen. Het zijn twee mannetjes en een vrouwtje. We stoppen en twee van de drie komen vlak langs onze auto. De derde poseert mooi bij een van de Rustic Hearts. Ik plaats de foto in de Foodies groep en de eigenares van het huis herkent haar "hart". Ze is heel blij met de foto.

Het blijft bijzonder

Na nog een half uurtje op de plaats hardgelopen te hebben, maak ik me klaar voor de dag. We halen een vroege lunch, want willen vanmiddag naar Old Town Alexandria. Ik eet een slawrap van The Italian Gourmet en Rick pizza van Pizzaroni. 

Daarna vertrekken we meteen. Het is ongeveer een half uur rijden naar Alexandria en we komen er zonder oponthoud aan. We parkeren onder het stadhuis en gaan dan door het stadje lopen. We zijn er al een tijd niet geweest en de vele restaurant met overdekte (maar in ieder geval aan een kant helemaal open) en verwarmde terrasjes vallen op. Een deel van de hoofdstraat is er zelfs voor afgesloten. Dit gaan we onthouden.

We lopen een stukje langs de Potomac en dan door de historische straatjes. Ik ben blij dat ik de weg nog ken en Rick moedigt me aan mijn verhaal aan hem te doen. Ik moet me er eens goed in verdiepen, maar ik denk erover een YouTube kanaal te maken en live delen van mijn rondleidingen daarop te zetten. Of misschien Facebook live, ik ben er niet genoeg mee bekend. 

Graf uit 1791 of -92 van een zeven maanden oud kindje

Graf van een van de prominente Alexandrians, wiens huis nog steeds te bezoeken is

Het Carlyle House 

Eigenlijk had ik alle drie van mijn glazen bollen mee willen nemen, maar ik heb er geen geschikte tas voor. Dan gaat de 80mm bol maar mee in mijn jaszak. Het blijft leuk experimenteren. Mijn handschoen blijkt beter in de foto's te passen dan mijn hand of vingers. Dat is toeval, want ik heb hem aan omdat het koud is. 

We volgen ruwweg de route, die ik tijdens mijn rondleidingen hier loop. Dat is een perfect rondje en zo komen we weer bij de parkeergarage uit. Wat is dit toch altijd een leuk stadje! Ik moet mezelf er echt toe zetten hier vaker heen te gaan en op een van die terrasjes te lunchen. 

Intussen bericht Kai dat zijn kerstcadeau eindelijk aan is gekomen. FedEx heeft zich echt schandalig gedragen, want het was de maandag voor Kerst al in het plaatsje waar Raquels ouders wonen. Niet veel later stuurt Kai onderstaande foto, want de regen ging over in sneeuw. Ik zou willen dat onze regen morgen en overmorgen ook sneeuw was!

Rick wil heel graag de LEGO Star Wars Holiday Special zien en die gaat aan. Ik vind er niets aan, dus schrijf intussen dit blog. Na zo'n twintig minuten geeft Rick toe dat het een belachelijk verhaal is. Misschien vinden kinderen het leuk, maar als zelfs het kind in Rick het niets vindt is het gewoon bagger. 

We hebben Indiaas eten van Jaipur besteld en daar moeten we lang op wachten, want het restaurant heeft het druk. Dat is de moeite waard. Het is smullen geblazen, want het tandoori kipgerecht dat ik vorige keer ontdekte is weer perfect bereid. 

Na het eten kijken we de achterstallige afleveringen van Shark Tank. Daar zie ik de Fitfighter. Dat lijkt me een leuk ding, maar een paar van 5lbs kost $65. Ik ga Sharon morgen vragen wat zij ervan vindt voor mij. Ik moet tenslotte wat voorzichtiger zijn met mijn fibromyalgie. 

En zo hebben we de een na laatste dag van het jaar leuk besteed. Mentaal was dit heel goed voor mij. Ik realiseerde me weer dat ik niet de hele winter thuis hoef te zitten. Dit gebied biedt zoveel dingen, die ook zonder ergens binnen te gaan leuk zijn. Allemaal een heel fijne jaarwisseling, ik weet niet of ik morgen aan een blog toekom, anders tot volgend jaar!