Over een dag (bijna) zonder internet

Midden in de nacht ging de elektriciteit uit, maar ging vrijwel meteen weer aan. Wij sliepen dus gewoon door. Rick staat om half acht op en als ik niet veel later beneden kom vertelt hij dat ons internet niet werkt. 

Er lijkt niets mis te zijn met onze routers hier in huis. Dan lees ik in de Vienna Community Group dat een heel aantal mensen geen Verizon internet hebben. Rick neemt een van onze vaste lijn telefoons op en die is ook dood. Een telefoontje aan Verizon bevestigt dat het een heel gebied betreft en men hoopt het voor zevenen vanavond gemaakt te krijgen. 

Dan maak ik maar ontbijt. Dit keer zijn de paddestoelen nameko en chestnut. Ik houd van die kleinere paddestoelen, die heel wat smaak hebben. Daarna doe ik alvast wat stappen, terwijl Rick met Orion wandelt. 

Op weg naar Starbucks krijgen we een berichtje van de Town of Vienna dat een blok van de hoofdweg vlakbij ons huis is afgesloten. Er is vannacht een ongeluk gebeurd en iemand heeft een elektriciteits- en telefoonpaal omver gereden. We mogen nog blij zijn dat we wel weer stroom hebben, want dat blijkt een groot deel van onze buurt ook niet te hebben daardoor. 

Met mijn koffie doe ik nog wat cardio en maak me dan klaar om naar Sharon te gaan. Zij heeft ook een fijne Kerst gehad met haar kinderen en haar moeder, die in de risicogroep valt, via Zoom. Ik ken hier gelukkig niemand, die grote familiebijeenkomsten hield met Kerst. 

Het is maar goed dat Katja en Kevin hier waren, want nu blijken zijn zus en moeder ook COVID te hebben. Kevins andere broers en hun gezinnen hadden gelukkig ook geweigerd het binnen bij zijn ouders te vieren, dus hopelijk is er verder niemand besmet geraakt. 

Na deze ochtend sporten heb ik al gauw trek in lunch. Rick stelt voor naar The Boro te gaan, want hij vindt het nieuwe Tasty Kabob daar zijn naam eer aan doen. Ik zeg nooit nee tegen een poke bowl, zeker niet op een relatief warme dag als vandaag. Ik eet het zelfs buiten in de zon op. 

Na het eten wandelen Rick en ik naar de plaats waar de paal om werd gereden. Daar staat het vol wagens van ons elektriciteitsbedrijf. Ze zijn dus nog bezig de elektriciteit te maken, telefoon en internet komen terecht op de tweede plaats. Het is indrukwekkend hoeveel mensen er in de weer zijn. 

Dit zou natuurlijk nooit gebeurd zijn als de bedrading ondergronds was, zucht!

Het is zulk lekker weer en ik ga nog wat foto's met een van mijn bollen maken. Nadat ik de besjes heb gefotografeerd voel ik een pijnlijke steek in mijn hand. Het blijkt de zon te zijn, die door de bol heen mijn hand brandt! Gelukkig niet erg, maar wel iets om op te letten en zeker niet door die bol naar de zon kijken! Les geleerd!

Als ik uitgespeeld ben ga ik een uurtje voor het huis in de zon zitten. Het is zo warm dat ik mijn jas uit kan trekken! Zodra de zon achter de huizen verdwijnt is het meteen duidelijk dat het maar tien graden is en ik ga naar binnen. 

Het internet ligt er nog steeds uit, maar gelukkig heeft Rick een hotspot van AT&T. Hij gaat in de basement een oude Disney film kijken, Chitty Chitty Bang Bang. Ik blijf op mijn luie stoel computeren. Als Rick weer boven komt zegt hij dat Verizon nu inschat dat ze pas morgenochtend om elf uur alles weer online zullen hebben. 

In de Vienna Facebook groep zijn heel wat mensen wanhopig, want ze kunnen nu niet werken. Nu iedereen van huis uit werkt is een dag geen internet een groter probleem dan gewoonlijk. Zo'n dag als vandaag drukt ons met de neus op het feit dat het internet een vrijwel onmisbaar deel van het leven is geworden. 

De boom gaat aan en we drinken een drankje met wat prosciutto en salami voor happy hour. Dan bedenken we waar we willen gaan eten. Het is niet (zo) koud buiten dus op een terras eten kan met een warme jas en deken. 

De keuze valt op Pazzo Pomodoro waar ze tot voor kort een heel deel van het parkeerterrein ingericht hadden met een open tent en tafels en stoelen. We zijn zeer teleurgesteld als we zien dat dat allemaal weg is. Wij gaan deze winter echt niet in een restaurant eten en er lijken heel wat mensen op hun eten te wachten. 

Vlakbij is Bear Branch Tavern met een groot terras en verwarmers op de tafels. De maan is bijna vol en dat maakt het echt romantisch. Mijn zalm Nicoise salade is super lekker! Rick heeft de uiensoep en een biefstuk quesadilla (waar ik stiekem een paar hapjes van steel). 

Met acht graden en weinig wind is het heel goed te doen, zo buiten eten. Tegen de tijd dat we klaar zijn wordt het wel koud, want het gas in onze verwarmer is bijna op. Al met al hopen we dit te herhalen. Ik zou alleen willen dat ik meer gerechten op hun menu geschikt voor mijn dieet kan vinden. 

Ons oorspronkelijke plan was een nieuwe film te gaan kijken, maar daar hebben we wifi voor nodig. Die is er nog steeds niet. Gelukkig heeft Rick een paar films opgenomen en daarvan kijken we Last Christmas. Die hebben we al eerder gezien, maar het is een goed verhaal om nog eens te kijken.