Over donderdag

Alweer een koude, maar zonnige dag daagt. Het moeilijkst is opstaan, want dat bed is zo lekker warm en onze kamer zo'n zestien graden. Op zulke momenten ben ik bij uitzondering wel blij met ons tapijt. De vloer is dan tenminste niet koud. 

In sneltreinvaart kleed ik me in mijn sportplunje en ga naar beneden. Daar wachten Rick en Orion me al op. Terwijl ik ontbijt eet, maakt Rick zich klaar voor zijn werkdag. Ik moet zeggen dat ik de beukenzwammen werkelijk heerlijk vind! Jammer, dat die bijna nooit te koop zijn. 

Na onze koffies opgehaald te hebben zet Rick zijn auto aan de oplader. Hij rijdt op het kleine beetje benzine dat erin kan en moet straks naar zijn fysiotherapie. Dit alles betekent, dat ik de garage niet uit kan. 

Dat is een goede stok achter de deur. Ik doe een groot deel van mijn stappen en maak me dan klaar om naar Sharon te gaan. Goed ingepakt, want ik ben nog bezweet van de cardio, fiets ik naar haar huis. Ik weet zeker dat ik toch de auto had genomen, als Rick me niet had geblokkeerd. Helemaal goed, dus. 

Het ritje naar Sharons huis gaat goed, behalve als ik mijn capuchon afdoe, br! Zij heeft weer een pittig half uur voor mij, maar we ontzien mijn schouders nog steeds zoveel mogelijk. De oefeningen daarvoor doe ik zonder gewichten. Voor ik het weet is het tijd voor mijn minuut planken. Volgende week ben ik op reis, dus we nemen afscheid tot half december.

Voor ik ga lunchen pak ik alvast wat cadeautjes om naar Frankrijk te sturen in. We hebben een geschikte doos gevonden, waar alles perfect in past. Het lukt me niet alles al klaar te krijgen. Dat moet tot na de lunch wachten. 

Om half een heb ik met Kirsten afgesproken bij Bear Branch Tavern. Ik ben wat vroeg en vraag alvast een tafel op hun terras. Iedere tafel heeft een mini verwarmer, heel fijn! 

Voor Kirsten komt spreek ik nog kort met Christine. Die heeft wat verontrustend medisch nieuws gekregen en heeft even een klankbord nodig. Als Kirsten komt hangen we op. 

Terwijl Kirsten en ik op ons eten wachten, krijgen we een slokje van de eggnog van dit restaurant om te proeven. Vanaf morgen is die in de verkoop en hij is inderdaad super lekker. Dat zegt wat voor mij, want ik ben niet zo'n eggnog liefhebster. Rick zou zo'n hele fles ook niet opmaken, anders zou ik het voor hem kopen. 

Als lunch heb ik een uiensoep zonder brood en Kirsten een salade bowl met een gebakken ei. Die ziet er echt heerlijk uit en gaat op mijn lijstje van uit te proberen. 

Kirsten en ik hebben nooit gebrek aan gesprekstof en voor we het weten is het twee uur. Met die verwarmer en de zon hebben we het ook absoluut niet koud. We nemen afscheid tot het nieuwe jaar, vreemd voelt dat toch weer. 

Rick en ik zijn bezig aan onze kerstkaart. We hebben foto's van iedereen, behalve onszelf. We kleden ons kerstachtig aan. Rick zet zijn camera op het statief en dan experimenteren we met foto's voor de kerstboom. Een paar ervan zijn leuk geworden, dus nu kan de kerstkaart eindelijk besteld worden. 

Het is lekker weer buiten, zeker in de zon, en ik ga voor het huis van de laatste zonnestralen van de dag genieten. Die zijn inderdaad al snel achter de huizen verdwenen en dan is het te koel buiten. Het fietsen, de lunch en even buiten zitten, alles bij elkaar heb ik een groot deel van de dag in de openlucht doorgebracht. 

Het happy hour met Chuck en Christine gaat vandaag niet door, want Christine heeft een virtuele conferentie. Misschien maar goed ook, want mijn Canadese broer en schoonzus bellen ons via de Alexa Show en zo praten we even "in persoon" bij. Ook bij hen gaat er deze kerst iemand missen, mijn neef (Saskia's leeftijd) studeert intussen in Londen en zal de feestdagen in Engeland doorbrengen.  

Voor ons avondeten haalt Rick Grieks van Plaka Grill. Ik heb het gyro vlees met komkommer en een taramosalata dip. Een vreemd samenraapsel, maar het smaakt me opperbest. 

Orion hoopt mee te eten, maar helaas voor hem is er niets over

En zo is er alweer een dag voorbij gevlogen. Hopelijk gaat dat in januari en februari net zo, want ik zie enorm tegen die maanden op.