Over een rustige dag samen

Omdat ik vroeger naar bed ging dan Rick ben ik ook eerder wakker. Ik blijf een half uurtje op mijn telefoon lezen, maar om half negen begint er van alles pijn te doen. Teken dat ik op moet staan. 

Orion is het daarmee eens, maar Rick volgt wat langzamer. Ik laat Orion uit, want die moet duidelijk heel nodig. Gewoonlijk wil Rick zijn stappen beginnen met Orions wandeling, maar ik vind het zielig het dier te laten wachten tot Rick klaar is.

Na Orions wandeling gaan we Vienna in. We halen koffies en ontbijt van Starbucks, brengen ons lege glas naar de glasbak en rijden dan naar Greenheart. Daar koop ik twee flessen groentesap. Het is er nooit druk, dus ik hoop van harte dat het blijft bestaan. 

Het is een heerlijk gevoel dat we de drukke supermarkten niet meer hoeven te trotseren. We pakken Orions spullen in en brengen hem dan naar Dog's Downtown. Daar gaat hij tot dinsdagochtend verblijven. Zo hoeft hij morgenavond niet de hele avond te blaffen als we gasten hebben. 

Thuis doe ik een half uur cardio en dan maken we ons klaar voor de dag. We besluiten bij het Raouche Cafe te gaan lunchen. Ik ben daar een keer geweest en Rick nog nooit. Ze zijn een van de meest authentieke Libanese restaurants in onze omgeving.

Dat is te zien aan de andere gasten. Die zijn allemaal Arabisch, altijd een goed teken. Ik kies de kip shawarma fatoush salade en Rick de wraps met kip en lamsvlees. Die wraps zijn de heel dunne, die we in Jordanie ook aten. We smullen beiden, ze hebben niet voor niets zo'n goede reputatie. 

Een groot deel van de middag spelen we met onze voor Kerst gekregen spelletjes. Ik lees mijn stripboek van Baby Blues uit en ga dan verder met Animal Crossing. Daar moet ik mee uitkijken, want het is verslavend (en niet makkelijk). 

Rick speelt X Box spelletjes, waarvan hij Starfield, iets wat iedereen aanraadt, doodsaai vindt. Daarna gaat hij verder aan zijn Lego piramide. Ik moet zijn voorbeeld volgen, want ik heb nog steeds het pakket van Parijs staan om te maken. 

Amazon komt langs met wat bestelde dingen. Daaronder mijn nieuwe telefoonhoes. De oude begon te bladderen en het is ook weleens leuk om iets anders te hebben. Deze heeft de klassieke Disney stellen en ik ben er blij mee.

Verder werden nieuwe mini zwarte bordjes bezorgd. Daarop schrijf ik wat de verschillende schalen morgenavond zullen bevatten. Daarna doe ik dat op kaartjes voor Rick, zodat hij weet wat op welke schaal gaat. 

Helaas zijn er heel wat mensen ziek. Vandaag kregen we vier afzeggingen, dus nu komen er 17 mensen als er niet meer zieken bij komen. Hoe dan ook, het gaat gezellig worden morgenavond. 

Rick wil vanavond heel graag de nieuwe Casual Pint in Dunn Loring proberen. Ze noemen zichzelf een Beerstro, dus ik ga om Rick te plezieren. Tot mijn verbazing vind ik het er ook erg leuk. Om te beginnen hebben ze mijn favoriete Nieuw Zeelandse sauvignon blanc.

De barman, Chuck, is superaardig en hij woont al zijn hele leven in deze omgeving. We halen herinneringen op uit de jaren tachtig. Ik besef me opeens weer hoe lang ik hier al woon. Vier decennia is heel wat!

Rick en ik zijn er nog niet uit waar we willen gaan eten, want we verwachtten niet veel van het menu hier. Tot Chuck vertelt dat alles hier in de air fryer wordt gemaakt wat natuurlijk veel gezonder is dan frituren. Ook blijken ze een bloemkool korst voor hun flatbread te hebben. 

We bestellen de kip nuggets met Mambo saus (een plaatselijke saus) en Buffalo saus en een paar flatbreads. We missen de frituursmaak helemaal niet. Het is heel erg lekker. Ik zie ons hier wel regelmatig terugkeren. 

Op weg naar huis stoppen we nog even bij het "Ni" huis. Die familie heeft op musiek dansende lichtjes. Wij komen er net als Jurassic Park speelt. Het is mooi gedaan, maar ik heb liever kerstliedjes. Toch is het leuk er ieder kerstseizoen even langs te rijden. Ik ga al die vrolijke lichtjes weer missen!

Thuis gaan de kaarsen en feeenlichtjes aan en kijken we onze shows. Rick wil laat opblijven om in het ritme van morgenavond te komen. Dat werkt bij mij niet. Ik heb liever mijn gewoonlijke schema en dan is die late nacht niet zo'n probleem. 

Hierbij wens ik jullie allemaal een heel fijne jaarwisseling en een vrolijk, gezond 2024. Tot in het nieuwe jaar!

Over afscheid van Saskia, altijd weer moeilijk

Rick en ik worden tegelijkertijd om klokslag acht uur wakker. Volgens mijn Fitbit heb ik maar liefst een 93 slaap score! Dat is het hoogste ooit. Ik denk nog steeds dat het de lavendelolie is, die heb ik gisteravond ruim opgesmeerd. 

Saskia ligt nog in diepe rust. We maken ons ontbijt en dan gaat Rick erop uit om benzine te tanken voor Saskia's auto. Hij haalt daar ook meteen de Starbucks koffies op. 

Intussen doe ik mijn cardio en dat is alles wat ik vandaag ga doen qua sporten. Ik heb mezelf vrij gegeven van gewichten tot Rick woensdag weer aan het werk gaat. De laatste "stappen" trap ik op de Scoop, want ik heb weer last van mijn heupen. 

Rick brengt Saskia's soja latte naar boven en dan is het tijd om haar te helpen met inpakken. De Kia wordt helemaal volgestouwd. Er is nog net plaats voor Saskia en Pig! Rond half elf geven we Sas veel knuffels en zwaaien haar uit. 

Dat afscheid went nooit. Ik heb tranen in mijn ogen en ik weet dat Rick zich ook emotioneel voelt. Hij grapt dat we de kinderen misschien een beetje teveel hebben aangemoedigd de wijde wereld in te gaan. Maar we zijn trots op ons drietal, die allemaal vrijwel meteen na hun opleidingen op eigen benen zijn gaan staan. 

Rick en ik frissen ons op en vertrekken dan naar Wegmans. Hier doen we onze inkopen voor het Oud en Nieuw middernacht buffet. 

Er zullen ongeveer twintig gasten komen en natuurlijk kopen we waarschijnlijk teveel uit angst niet genoeg te hebben. Geeft niet, we eten er meestal nog een paar dagen van. 

Wegmans heeft een vijftal dingen van ons lijstje niet. Die gaan we bij de Giant in Vienna zoeken en daar vinden we ze allemaal. 

Saskia vroeg of we een drietal pakketjes van haar terug wilden sturen en we stoppen even bij FedEx om dat pakje weg te brengen, de andere twee komen morgen of volgende week wel. 

Thuis help ik Rick de boodschappen weg te leggen en dan rijd ik naar Pro Nails 3. Daar heb ik een afspraak met Phuong. Die maakt eerst mijn teennagels weer keurig, want met Oud en Nieuw wil ik waarschijnlijk sandalen dragen.

Daarna verft Phuong mijn nagels goud en zwart. Thuis plak ik de goud en witte feestelijke stickers op de zwarte nagels. Rick vindt het vreemd dat ze zwart zijn, maar een lichtere kleur werkt niet heb ik vorig jaar ervaren. Ik ben er zeer tevreden mee. 

Bij de nagelsalon las ik verder in mijn boek en ben op het punt dat ik de ontknoping wil lezen. Dat duurt nog meer dan een uur dus ik ga op de bank in de voorkamer lezen. 

Rick begint in de eetkamer aan zijn Lego piramide. Zo spenderen we een paar uur gezellig samen, maar ons eigen ding doend. 

Tegen zessen gaan we bedenken waar we willen gaan eten. Dat wordt Genki Izakaya. Zo vroeg is er nog plaats aan de bar. We bestellen wat yakitori en andere voorafjes. 

Voor mij is dat ook een gestoomde ei pudding met krab, zeeegel en zalmeitjes. Daar moet ik een half uur op wachten, maar het is de moeite waard. 

Yakitori

Rick's cocktail 

Als we om kwart over zeven vertrekken zit het hele restaurant vol en staat er een rij tot buiten de deur. Deze restaurants zijn zo populair! 

De eigenaar heeft een winnend concept: vier Aziatische restaurants met ieder andere gerechten, goede chefs en meer dan genoeg personeel. Hij heeft een hit met het eten, maar ook met de bediening. 

Thuis steken we de kaarsen en feeenlichtjes aan en ontspannen ons met tv shows kijken. In mijn geval kijk ik de Below Deck series nog eens. Ik heb niet zo'n goed geheugen wat boeken en films e.d. betreft, dus het is alsof ik ze nog nooit gezien heb. 

Allemaal een heel fijn laatste weekend van 2023 gewenst!

Over Saskia's laatste dag hier

Gelukkig is de regen verdwenen en zien we zelfs af en toe een zonnestraal. Ik maak mijn ontbijt van kerstomaatjes, oesterzwammen (die ik niet weer ga kopen, te taai), ei en geraspte kaas. Daar heb ik een kop koffie van de Keurig bij. Ik vind het een fijn ding. 

Na het eten gaan we op pad naar Starbucks. We halen onze koffies en een soja melk pepermunt latte voor Saskia. Tijd om het op te drinken heb ik echter niet, want ik moet me klaarmaken voor personal training.

Sharon heeft ook een fijne kerst gehad en terwijl we over van alles en nog wat praten heeft zij toch een pittig half uur voor mij. Ik baal alleen enorm van de pijn in mijn linkerschouder. Ik denk dat ik daar binnenkort toch maar weer een injectie voor ga halen. 

Na afloop parkeer ik langs Church Street en loop een stuk op het W&OD pad. Het is opeens heerlijk weer met zon en veertien graden. Thuis maak ik mijn conditietraining af met trappen op de mini elliptische machine. Ik heb me voorgenomen om na de feestdagen de grote elliptische machine ook weer te gaan gebruiken. 

Rond elf uur gaan Rick en ik naar Dog's Downtown om Orion op te halen. Die heeft het er weer prima gehad, alleen hebben ze zijn kerstsnoepjes niet aan hem gegeven. Dat halen we dan thuis wel even in. 

Op de terugweg halen we bij Cava salades op. Het grappige is dat ik hun eten tot voor redelijk kort maar niets vond, maar nu heb ik de perfecte salade samenstelling gevonden en ik eet het met smaak. 

Na het eten gaan we alle drie met een nieuw spelletje spelen. Ik doe Animal Crossing en merk dat dat niet zo heel makkelijk is. Christine is helemaal blij dat ik het heb, want zij speelt fanatiek. Hopelijk kan ze me ook helpen, want soms vind ik het nog abracadabra wat ik moet doen. 

Halverwege de middag spelen Saskia en Rick een spelletje Zeeslag dat Rick voor Kerst kreeg. Daarna doen we acht rondjes Big Boggle en Saskia en ik spelen gelijk qua eindscore. Jammer dat dit spel niet online gespeeld kan worden. 

We hebben heel veel spul voor de vuilnis en recycling morgen. Al die dozen van speelgoed voor Fiona en Amazon en Ricks enorme wereldkaart nemen nogal wat plaats in. Ik help Rick mee het allemaal naar de straat te brengen. Vanochtend schaamde Sharon zich voor hoeveel dozen en vuilnis die zij hadden. Ik denk dat wij qua dozen winnen. 

Om half zes hebben we ons wekelijkse happy hour met Chuck en Christine. Saskia vindt dat prima, want zij moet inpakken, zodat ze morgen op tijd kan vertrekken. Zoals altijd wordt het een gezellig uur en een kwartier. Wat een uitvinding is dat video bellen toch!

Voor ons avondeten haalt Rick van drie verschillende restaurants (vindt hij prima). Voor Saskia is het een veganistische pizza van True Food Kitchen. Ik kies mijn favoriete Chinese maal van Lotus Garden en Rick heeft een hamburger bowl van Z Burger. 

Het wordt verder een rustige avond. Saskia wilde eigenlijk haar vriendin Aoife op gaan zoeken, maar die woont helemaal in DC. Aangezien Saskia morgen een lange rit voor de boeg heeft besluiten ze dan maar te facetimen. 

Waarschijnlijk door alle drukte van de afgelopen dagen en pijn door het weer ben ik doodmoe. Het zal lekker zijn om een paar dagen relatieve rust te hebben voor we ons Oud en Nieuw feest gaan voorbereiden. 

Over afscheid nemen van Katja, Kevin en Fiona

Het is een grijze, grauwe dag en het regent als we beneden komen. Saskia, Kevin en Fiona zijn al sinds half zeven op. Wij sliepen tot acht uur. Katja ligt nog in volle rust.

We nemen iedereens ontbijt bestellingen op, inclusief die van Kevin, want de bagels waren al beschimmeld. Rick en ik gaan eerst naar Starbucks en dan naar Caffe Amouri voor een lavendel latte voor Katja en een Mexicaanse hete chocolade voor Saskia. Ik ben vandaag slim geweest en heb het ruim van tevoren via de app besteld. 

Intussen heeft Kevin de meeste van hun spullen al in de auto geladen. Nadat we ontbeten hebben gaan Katja en Kevin verder met inpakken en Saskia ontfermt zich over Fiona. Rick en ik nemen onze douches en gaan dan ook naar de basement.

Daar treffen we Fiona spelend met de Barbies en Saskia is nostalgisch bezig haar vroegere speelgoed uit te zoeken. Ze merkt terecht op dat haar kledingstijl wel wat wegheeft van die van Barbie en Polly Pocket. Saskia's kleding smaak zou het goed doen in de jaren zestig en zeventig en is nu weer helemaal in. 

Als we weer boven zijn klimt Fiona op haar nieuwe (niet zo veilige) manier in haar kinderstoel. "I want mac and cheese" komt er uit het mondje. We moeten allemaal lachen, want het is pas tien uur. Maar een compleet bakje Kraft macaroni met kaas en een hele mandarijn verdwijnen in Fiona's maag! Als het op is vraagt ze nog om meer, maar dit was het laatste bakje. 

Helaas is het dan weer de gevreesde tijd om afscheid te nemen. Ik weet dat Katja dat heel moeilijk vindt, want zij zou heel graag weer in ons gebied wonen. Ik maak het haar niet zwaarder door te gaan huilen, maar geef haar een flinke knuffel en beloof in januari te komen. Dat helpt mij ook om me aan vast te houden. 

Het is opeens enorm stil in huis, want Fiona is duidelijk aanwezig als ze wakker is. We ruimen wat op en het is al gauw lunchtijd. Mijn lekkernijen van het kerstavondbuffet zijn op en ik vind met dit weer een bak pho heel erg lekker.

Rick en ik rijden samen naar Roll Play. Daar staat mijn pho met koolhydraatarme noedels en garnalen al klaar. Rick maakt nog een laatste maal van de buffet overblijselen en Saskia eet een boterham met veganistische kaas en worst. 

Daarna gaat Saskia slapen, want zij is erg moe. Ik speel met mijn Switch en Rick gaat een film kijken in de basement. Zo'n paar uur rust is eigenlijk wel heel fijn. 

Tegen vieren komt Saskia naar beneden en gaan we Boggle spelen. Saskia en ik dagen onszelf uit door alleen woorden van vier of meer letters te zoeken. Rick doet wel aan drie letters. 

Het is superleuk en leerzaam, want we leren een aantal nieuwe woorden. We doen tien rondjes en dan zijn onze breinen moe. Ik win ternauwernood van Saskia, die een formidabele tegenstandster blijkt te zijn. 

Saskia gaat zich klaar maken om met haar beste vriendin en haar man uit eten te gaan. Rick en ik besluiten naar The Maple Room te gaan. Daar is nog plaats aan de bar en we worden herkend, al zijn we er pas een keer geweest. 

Hun dirty martini met inktvis inkt smaakt weer voortreffelijk. Dan bestellen we beiden uiensoep, ik zonder brood. Dat kan niet volgens de barman. Kate, die ons water bijvult en super lief is, komt vertellen dat het wel kan. 

Uiteindelijk krijgt zij natuurlijk gelijk, maar de barman is niet blij met haar bijdrage zo te zien. Er is hier duidelijk een rangorde en Kate staat aan de onderkant. Ik ben haar dankbaar, want ik heb zin in uiensoep. Die is dan ook erg lekker, helemaal niet te zout zoals zo vaak.

Voor mijn hoofdgerecht bestel ik de knoflook gamba's met tomaat, olijf en inktvis inkt pasta. Dat is werkelijk heerlijk! Die inktvis inkt geeft de pasta zoveel meer smaak. Ik eet lang niet alle noedels om niet teveel koolhydraten binnen te krijgen, maar ieder hapje is zo lekker!

Als we het restaurant uitlopen plenst het weer. Er is vandaag ontzettend veel regen gevallen! Onze achtertuin staat op verschillende plaatsen blank. Ik weet dat het niets is vergeleken bij Nederland. 

Morgen hebben we nog een gezellige dag met Saskia met hopelijk meer Boggle. Vrijdag gaat zij terug naar Boston en dan zijn Rick en ik weer met zijn tweeen. 

Over een bos vol lichtjes

Het is al half negen als Rick en ik beneden komen en alleen Kevin en Fiona zijn er al. Ik maak mijn eerste kop koffie van de Keurig machine en Rick zet thee. Als we die ophebben gaan we Vienna in. Als eersete gaan we naar de Giant. 

 Rick loopt in zijn Snoopy pyjama broek de Giant binnen om melk voor zijn kleindochtertje te kopen. Ik kan me niet voorstellen dat je in Nederland in zo'n pyjamabroek een winkel in kan lopen. Althans dat was zeker niet zo toen ik er woonde.

We hebben een bestelling voor Starbucks van Katja en daar halen we ook ons gewoonlijke ontbijt en de koffies. Dan brengen we het lege glas naar de glasbak en gaan vervolgens naar Caffe Amouri voor een peppermint latte voor Saskia. 

Het is super druk in het cafe en we moeten meer dan een kwartier wachten. Het is hier wel heel gezellig en ik neem me voor een aantal saaie januari en februari middagen in een van de knusse cafe's in Vienna door te gaan brengen. 

Fiona heeft intussen een halve (!) bagel op en dat was ook Kevins ontbijt. Fiona mag Zorro zijn ochtend snoepjes geven en dat doet ze vol overgave. 

Omdat ik heel wat pijn heb doe ik mijn conditietraining. Fiona doet op het moment alles na en sleept een stoel naast de mijne en beweegt haar beentjes net als ik op mijn elliptische machine. Het is zo schattig!

Als Saskia eenmaal beneden is zijn Omi en Grandpa niet meer belangrijk. Samen met Saskia kijkt Fiona naar Disney filmpjes. Verder heeft ze Katja's met Kerst gekregen rugzak op haar rugje. Daarin draagt ze een babypopje. Hopelijk kan Katja die rugzak voor haarzelf gebruiken. 

Auntie Saskia is eindeloos leuk. Fiona gebruikt haar als klimboom en klautert zo op Saskia's schouders. Het is heel fijn dat we deze extra dag met elkaar hebben. Het is belangrijk dat Fiona ook een band met haar tante en oom, die ver weg wonen, heeft. 

Als Saskia haar eigen ding gaat doen keert Fiona zich tot haar nieuwe speelgoed. Het Bluey huis is een succes. Het is zo lief om haar met haar nog beperkte vocabulaire te horen vertellen dat Bluey naar bed gaat en dan dat het grote bed "better" is. 

Al gauw is het na het middaguur. Fiona werkt weer een hele bak macaroni met kaas weg. Dat is snel gemaakt en ze is er dol op. De rest van ons doen ons tegoed aan overblijfselen van kerstavond. 

Als Fiona ligt te slapen vertrekt Kevin naar de Vienna Inn voor een drankje met een vriendin, die het heel moeilijk heeft. Rick, Katja, Saskia en ik gaan Big Blogger spelen. Wat vind ik dat toch een leuk spel, al heb ik het al jaren niet gespeeld!

De tijd vliegt en opeens is het vier uur en Fiona wordt wakker. We geven haar een snack en water en in de kinderstoel (high chair is een nieuw woord voor haar dit bezoek) "helpt" ze Saskia met haar spel. Ik win, maar Saskia en Katja zijn goede tegenstanders. 

Helaas is Rick geen fan van woordspelletjes, hoewel hij vanmiddag gezellig mee speelde. Saskia en ik nemen ons voor morgen en overmorgen nog een heel aantal spelletjes te spelen. Riley en zij spelen heel veel Boggle en Saskia vertelt dat mijn zus, nichtjes en neef ontzettend goed zijn. 

We kleden ons voor koud weer buiten en gaan dan naar Meadowlark Gardens voor de Winter Walk of Lights. Het heeft de hele dag geregend, maar nu is het gelukkig droog.  We hebben kaartjes voor vijf uur en dat is openingstijd. Er staat een rij om naar binnen te gaan, maar Fiona vindt een vriendinnetje, dat iets ouder is, om mee te kletsen over hun honden. 

Het is altijd weer zo mooi en moeilijk op foto's weer te geven. Het hele bos is verlicht en er zijn allerlei dieren, die je in de natuur tegen zou komen. Fiona vindt het prachtig, maar weigert over het algemeen om te poseren voor foto's. 

Ze is een typische peuter, die het woord "no" goed kent. Katja vindt dat vervelend, maar het is te verwachten op deze leeftijd. Zonder telefoon camera op haar gezichtje gericht lacht Fiona meer dan genoeg. 

Na zo'n drie kwartier hebben we de wandeling gemaakt. Ik heb gereserveerd bij Sweet Ginger vlakbij. Dat wordt een groot succes, want onze serveerster heeft zelf een tweejarige. Ze geeft een extra kom voor Fiona's soep, laat haar op het gelamineerde menu krassen en snapt alles dat misgaat met het kleintje. 

Daarbij is het eten voortreffelijk! Iedereen smult en mijn Singapore noedels zitten zo vol met kip, garnalen, groentes en champignons. We doen het niet vaak, maar deze serveerster krijgt een 25% fooi. Zij maakte deze maaltijd ontspannen voor iedereen. 

De kerstcadeautjes van mijn zus zijn aangekomen. We openen ze voor Fiona naar bed gaat. Er zit een leuk spelletje voor Fiona bij en dat spelen ze nog even. Voor mij is er een nieuwe feeenhuisje en een doosje met Twinings thee. 

We sluiten de avond af met het kijken naar Candy Cane Lane met Eddy Murphy. Het is een heel grappige film en een goede afsluiting van de dag. Wat ik heel erg leuk vind als we naar boven gaan is dat Katja en Saskia "Slaap Kindje Slaap" zingen.